به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، شریف لکزایی، عضو هیئت علمی گروه فلسفه سیاسی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، در برنامه عصر پرسش که با عنوان «صدرای زمانه؛ امکانسنجی حکمت متعالیه برای ساخت آینده» در مجموعه رسانهای فکرت برگزار شد، به تبیین نظر ملاصدرا در زمینه ایجاد و سازندگی پرداخت و گفت: ملاصدرا اعتقاد دارد که وظیفه و رسالت حکمت، ایجاد و سازندگی است.
او با اشاره به اینکه از نظر صدرالمتألهین او که به حکمت انتساب دارد باید در درونش سازندگی داشته باشد، تصریح کرد: خودساختگی یکی از خصوصیات منتسبین به حکمت است که در امور و مسائل جامعه خود را نشان داده و بروز میدهد.
لکزایی ابراز عقیده کرد: جسم و روح، هر دو باید مورد توجه باشند و از این نظر، نظام معاش و معاد باید در کنار یکدیگر دیده شوند و برای آنها تدابیری اندیشه شود.
عضو هیئت علمی گروه فلسفه سیاسی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی تصریح کرد: در بررسی اندیشه بزرگان فلسفه و حکمت مانند صدرالمتألهین تمامی این مفاهیم باید مورد تحلیل و بررسی قرار بگیرد، البته به صورتی که منظومه فکری این افراد مورد آسیب قرار نگیرد.
او با اشاره به اینکه جامعه مطلوب در آرمانشهر صدرالمتألهین مورد بحث قرار میگیرد، خاطرنشان کرد: لازم است از مسیر کثرتها به طور مطلوب و شایسته در مسیر تحقق اهداف متعالی بهره ببریم. به همین دلیل لازم است این هنر را داشته باشیم که مفاهیم ارزشی و اخلاقی عالی را به نحوی در جامعه رایج کنیم که هر روز بر عمق و ژرفای آن افزوده شود.
لکزایی با اشاره به طرح بحث جامع ملاصدرا در موضوع سعادت، اظهار داشت: غایت اندیشه ملاصدرا در موضوع آرمانشهر، تحقق سعادت انسان هم در دنیا و هم در آخرت است. در عین حال که وقتی از سعادت ابدی و اخروی میگوید، به سعادت در ابعاد فرهنگی، فکری و معنوی اشاره دارد.
او همچنین به نظر ملاصدرا در سعادت دنیایی اشاره کرد و گفت: او در زمینه سعادت دنیایی نیز بر این باور است که این نوع سعادت هم به جسم اشاره دارد که شامل سلامت، قوت و قدرت بدنی است و هم به سعادت خارج از جسم اشاره دارد به طوری لوازم معیشت و آسایش انسان مهیا شود.
این محقق فلسفی ادامه داد: سخن گفتن ملاصدرا از سعادت در راستای ایجاد تعادل و در نهایت نقطه اوج انسان در مسیر تعالی مادی، فکری و اخروی است.
لکزایی در زمینه رویکرد صدرالمتألهین درباره سعادت ابدی و اخروی اظهار داشت: این اندیشمند سعادت اخروی را در دو نوع دستهبندی میکند؛ یکی سعادت عملی و دیگری سعادت علمی. بخش علمی شامل کسب معارف، حقایق و آگاهی از فضائل و رذائل و شکلگیری شناخت و بصیرت است. بخش عملی مهم نیز شامل نمایش و بروز آگاهی و معرفت در رفتار و تعامل با دیگران است.
او تصریح کرد: به اعتقاد ملاصدرا سعادت اخروی زمانی تأمین میشود که انسان در بطن جامعه دارای فضائلی شود که او را شایسته سعادت ابدی کند و از رذائل و پستیهایی دوری کند که روح او را پاکیزه نگه دارد.
انتهای پیام/