به گزارش گروه رسانههای خبرگزاری تسنیم، محمدکاظم انبارلویی در یادداشتی نوشت: 1- اولین مناظره تلویزیونی بایدن و ترامپ برگزار شد. اوضاع آمریکا بههمریخته هیچ سامانهای از اقتصاد، سیاست، فرهنگ و اخلاق در حکمرانی آمریکا سر جای خودش نیست. دو نامزد مطرح یکدیگر را به فساد و فسق متهم کردند. یکی دیگری را گربه ولگرد و آنیکی رقیب خود را سگ گیج – منگ نامید.
ترامپ گفت : بایدن یک ناتوان گیج است و بایدن هم در پاسخ ترامپ را «فوّاره دروغ» دانست.
اما هر دو در دو موضوع توافق داشتند:
الف: ادامه نسلکشی در غزه و کشتار فلسطینیها و حمایت بیقیدوشرط از اسرائیل
ب: تداوم خصومت با ملت ایران و اصرار به ادامه فشار تحریمها
2- جناب آقای روحانی، رئیسجمهور پیشین اخیرا در کوران تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری گفته است:«به کسی رأی دهید که سایه تحریمها را بردارد و برجام را احیا کند.» او فرصت داشت 8 سال با اختیارات کامل تحریمها را لغو کند ، اما نتوانست! چرا؟ برای اینکه ارادهای در وی و همراهان و همکاران او برای برداشتن «آفتاب تحریمها» وجود نداشت. رفتند سراغ «سایه تحریمها»!
سایه تحریمها چیست؟ سایه تحریمها یعنی «تعلیق» نه ، «لغو» !
«تعلیق» هم یعنی چهار کلمه روی کاغذ که هرگز عملی نشد!
آمریکاییها نهتنها تحریمها را تعلیق نکردند بلکه دهها تحریم به آن افزودند.
و حتی از دادن بنزین هواپیمای حامل وزیر خارجه ایران در آلمان، پس از برجام هم خودداری کردند.
«تعلیق» یعنی انجام تعهدات و بدون گرفتن حتی یک امتیاز در طول انجام همه تعهدات!
«تعلیق» یعنی لبخند به دشمن در «قبل» از مذاکرات ، «حین» مذاکرات و «بعد» از مذاکرات و «اخم» به منتقدین و ناسزاگویی به کسانی که خیر دولت او را میخواستند.
تعلیق یعنی مخالفت با مصوبه مجلس مبنی بر اقدام راهبردی برای اجرای برجام!
مصوبه مجلس دو کلمه بیشتر نبود مخالفتی نه با تداوم مذاکره داشت و نه با برجام آن دو کلمه این بود که «اقدام» میکنیم در برابر «اقدام» چیزی میدهیم و چیزی میگیریم .
اما ظریف و روحانی هر دو علیرغم اینکه تأیید شورای امنیت ملی و مصوبه مجلس بود با آن مخالفت کردند. چون از نظر آنها برجام یعنی دادن امتیازات نقد به دشمن و نگرفتن حتی یک امتیاز خیالی.
سؤال این است اگر آمریکاییها نمیخواستند به تعهدات خود عمل کنند چرا در برجام آوردند. پاسخ روشن است آن تعهدات روی کاغذ مصرف داخلی در انتخابات 92 و 96 داشت. متأسفانه روحانی در تبلیغات 96 و 92 به مردم گفت : فقط ما بلدیم با غرب مذاکره کنیم. فقط ما بلدیم توافق کنیم و فقط ما زبان دنیا را میفهمیم. بعد معلوم شد هر سه این ادعا مطابق با واقع نیست.
آنچه در برجام بهعنوان «لغو» یا «تعلیق» آمده است فقط یک «سایه» است. آفتاب برجام یعنی سوزاندن اقتصاد ایران ، سفره مردم و فشار برای دست برداشتن از مقاومت در منطقه و نابودی صنعت هستهای و پیشرفتهای علمی ایران و محدود کردن قدرت نظامی ایران و ...
3- با برجام چه باید کرد ؟ روشن است تکلیف برجام را مصوبه انقلابی مجلس مشخص کرده است! پس با تحریمها چه باید کرد ؟ پاسخ آن است مذاکره میکنیم اما اقدام در برابر اقدام !
با برجام چه باید کرد ؟ پاسخ آن است دنیا را در سیاست خارجی کشور معنی کنیم . دنیا فقط آمریکا و سه کشور اروپایی نیست. دنیا روسیه، چین ، هند و پیمانهای نیرومند جهانی و منطقهای «بریکس» ، «اوراسیا» ، «شانگهای» و بسط توسعه روابط با همسایگان هم هست! رویکردی که در دولت شهید رئیسی دنبال شد و جواب داد.با برجام چه باید کرد ؟ ظرفیتهای عظیم رشد و توسعه بهاندازه کافی در ایران هست . به نیروهای کارآمد، کاربلد، پرتلاش و معتقد به مبانی نظام تکیه کنیم. از زیرساختهای مهیا در دولت شهید رئیسی برای یک جهش بلند برای تداوم دور زدن تحریمها استفاده کنیم.هر کس که سکان دستگاه مجریه را به عهده گیرد راهی جز این ندارد بازگشت به دهه 90 دهه درجا زدن و دهه اعتماد به دشمن یک خسارت محض است.مردم خسارات سایه برجام را دیدهاند از یک سوراخ 10 بار نباید گزیده شوند. برجام یک تجربه بزرگ تاریخی است و به ما میگوید ؛ هرگز به دشمن در هیچ شرایطی اعتماد نکن. اگر چیزی دادی حتما چیزی باید بگیری. دادن امتیازات یک سویه مال دوران پهلوی و قاجار است.
منبع: رسالت
انتهای پیام/