به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم ، روزنامه "هامبورگر ابند بلات" در مطلبی به خطر فروپاشی اتحادیه اروپا در سایه شرایط انتخاباتی فرانسه اشاره کرده و نوشت: امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه پس از شکست در انتخابات اخیر پارلمانی اروپا قمار کرد و حالا اتحادیه اروپا در معرض خطر فلج شدن است. اکنون می تواند همه چیز به صدراعظم آلمان بستگی داشته باشد.
در ادامه این مطلب آمده است: گاهی اوقات می توانید در حرکت سریع ببینید که چگونه جذابیت و قدرت سیاستمداران در حال محو شدن است. آنها زمانی روسای قوی بودند و اکنون پای خود را در مسیر رسیدن به پایان دوره ریاست جمهوری خود می کشند.
امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه حداکثر از آخر هفته گذشته در این وضعیت قرار داشته است. پس از پیروزی جناح راست افراطی اجتماع ملی در انتخابات اروپا در آغاز ژوئن، وی به طور ناگهانی مجلس ملی را منحل کرد. ماکرون با این اقدام کاملاً ریسک کرد و به دنبال فرار به جلو بود. اما این روند کاملاً اشتباه پیش رفت و حالا پس از دور اول انتخابات پارلمانی زودهنگام یکشنبه گذشته، ماکرون ضعیفتر از همیشه است.
اگر اوضاع به همین منوال بد پیش برود، حزب افراطی "مارین لوپن" تنها در چند روز آینده اکثریت مطلق کرسی های پارلمان پاریس را در دور دوم به دست خواهد آورد. حتی اگر نیروهای جمهوری خواه جناح چپ به راست پیروز شوند، باز هم حکومت در فرانسه پیچیده خواهد بود. به ندرت یک دولتمرد اروپایی به اندازه ماکرون قمار کرده است.
اگر فقط مسئله مرتبط با او و پیروانش مطرح بود، خیلی احمقانه نبود. اما در اینجا مسئله آینده فرانسه - و بنابراین مستقیماً مسئله آینده اروپا و آلمان مطرح است.
در ادامه این مطلب آمده است: اگر ناسیونالیستهای راستگرا حکومت در فرانسه را به دست بگیرند، اتحادیه اروپا در معرض خطر فروپاشی قرار می گیرد. اگر ائتلاف یا کابینه ای متشکل از کارشناسان با اکثریت بی ثبات وجود داشته باشد، اروپا در معرض خطر فلج شدن است.
شخص ماکرون تا سال 2027 روی کار خواهد بود و سیاست خارجی و دفاعی در فرانسه بر عهده رئیس جمهور است. اما حتی او هم نمی تواند در درازمدت علیه مجلس و این سیستم حکم کند. در این شرایط رئیس جمهور فرانسه به سختی قادر خواهد بود موتور آلمانی-فرانسوی اروپا را روشن نگه دارد و اگر چنین چیزی امکا ن پذیر باشد در بهترین حالت در محدوده سرعت پایین تر اتفاق می افتد.
نویسنده در ادامه نوشت: چشم انداز سیاسی آلمان هم در هفته گذشته به طور قابل توجهی بدتر شده است: اینکه فرانسه به کجا می رود کاملاً نامشخص است. لوپن، رهبر حزب اجتماع ملی فرانسه امیدوار است که بتواند ظرف سه سال جانشین ماکرون شود و خودش ریاست جمهوری این کشور را در دست گیرد.
از طرفی در ایالات متحده آمریکا دونالد ترامپ، نامزد جمهوریخواه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا شانس زیادی برای پیروزی در انتخابات در ماه نوامبر دارد. پست فاشیست ها هم اکنون در ایتالیا در قدرت هستند. در هلند، کابینه ای به رهبری پوپولیست های راستگرا در حال حاضر روی کار آمده است. در اتریش هم این وضعیت ممکن است در پاییز اتفاق بیفتد.
نویسنده در ادامه نوشت: همه اینها در شرایطی اتفاق می افتد که انسجام اروپا و کل غرب بیش از هر زمان دیگری اهمیت دارد. هیچ پایانی برای جنگ روسیه در اوکراین متصور نیست. ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه باید با رضایت خاطر به این مسئله توجه کند که بخش بزرگی از رایدهندگان در اروپای غربی و ایالات متحده آمریکا به آن دسته از سیاستمداران و احزابی رای می دهند که به او ادای احترام میکنند و آرزوی پایان غرب به شکل کنونی آن را دارند.
این امکان وجود دارد که به زودی مسئولیت سیاست خارجی بسیار بیشتری بر دوش اولاف شولتز، صدراعظم آلمان نسبت به آنچه که در حال حاضر وجود دارد، قرار گیرد.
وضعیت مشابهی پیش از این، در سال های 2017 به بعد اتفاق افتاده است: در آن زمان دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده بود. انگلیس به نفع برگزیت تصمیم گرفته بود، در فرانسه، فرانسوا اولاند، در دوران ریاست جمهوری خود با مشکل مواجه شد. ناگهان نوبت به جمهوری فدرال آلمان و آنگلا مرکل، صدر اعظم این کشور رسید. آلمان مجبور است فروشگاه را تحت نامطلوب ترین شرایط نگه دارد: این وظیفه ای است که برای هیچ کس آرزو نمی شود.
اگر حزب راست افراطی اجتماع ملی فرانسه اکثریت مطلق را به دست آورد، ماکرون باید جردن باردلا، نامزد اصلی این حزب را به عنوان نخست وزیر منصوب کند. همکاری میان ماکرون و باردلا دشوار خواهد بود. پس از آن باردلا مسئول مسائل روزمره تجاری و سیاست داخلی خواهد بود. ماکرون تنها قدرت تصمیم گیری در مورد سیاست خارجی و دفاعی را خواهد داشت. ترس در میان حامیان ماکرون از ناتوانی سیاسی او در حال افزایش است.
حتی اگر هیچ یک از دو گروه به اکثریت نرسند، فرانسه با بحران سیاسی مواجه خواهد شد و مجلس ملی تکه تکه و مسدود خواهد شد. ماکرون تا سال 2025 نمی تواند دوباره پارلمان را منحل کند. این یک فرصت خوشایند برای پوپولیست های دست راستی خواهد بود تا احساسات علیه ماکرون را در کشور بیشتر برانگیزند و سیاست های خود را پیش ببرند.
انتهای پیام/