به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهد، به نقل از روابط عمومی علوم پزشکی مشهد، امین بجدی گفت: بیماری تب دنگی جزو ویروس های خونریزی دهنده است، که از نیش حشره آئدس قابل انتقال بوده و عمدتا در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری وجود دارد، اما به دلیل تغییرات آب و هوایی و مسافرت های بین المللی به سایر مناطق دنیا نیز گسترش یافته است.
وی تاکید کرد: این بیماری، از طریق نیش پشه آئدس منتقل می شود و انتقال انسان به انسان در آن وجود ندارد و در موارد نادر انتقال از مادر باردار به جنین نیز گزارش شده است.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در خصوص همه گیری این بیماری در جهان نیز گفت: بیماری تب دنگی، در بیش از یکصد کشور و پنج قاره گزارش شده است و در کشورهای شبه قاره هند و کشورهای آسیای جنوب شرقی مثل کامبوج، فیلیپن، ویتنام و فیلیپین شیوع بیشتری دارد. ضمن اینکه طی سال های اخیر در کشورهای همسایه از جمله پاکستان و اخیرا در کشور امارات گزارش شده است. همچنین این بیماری، تا سال 1970 تنها در 9 کشور دنیا دیده شده و از سال 2012 به بعد، گسترش زیادی داشته و در سال های اخیر، در کشور برزیل با شیوع شدیدی همراه بوده است.
بجدی اضافه کرد: طبق آمارها در برخی استان های شمالی و جنوبی کشور و بیشتر در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری از جمله سیستان و بلوچستان، مازندران، هرمزگان، گلستان، بوشهر و هرمزگان پشه آئدس دیده شده، اما تاکنون در استان خراسان موردی از این پشه گزارشی منتشر نشده و تنها در خراسان رضوی 2 مورد بیمار بستری، در بیمارستان امام رضا (ع) مشهد بوده که از طریق سفر به کشور امارات مبتلا شده اند.
وی با اشاره به وجود 4 نوع از بیماریهای مرتبط با پشه آئدس گفت: در صورت ابتلای فرد، به یک نوع ویروس، نسبت به همان نوع ایمن می شود و چنانچه فرد با نوع دیگر ویروس در تماس باشد و مبتلا شود، احتمال اینکه علائم شدید در این موارد ثانویه پیش آید بیشتر است.
دانشیار گروه بیماری های عفونی دانشگاه علوم پزشکی مشهد اضافه کرد: تب دِنگی معمولا دارای 2 هفته دوره کمون بوده و تظاهرات بالینی آن عفونت بدون علامت، علامت خفیف تا شدید است. همچنین علائم کلاسیک آن با تب و لرز شدید، درد پشت چشم، سردرد شدید و علائم گوارشی از جمله تهوع و استفراغ همراه است و در صورتی که این بیماری، در سطح خفیف یا کم علامت بروز کند، بیمار سریع بهبود می یابد اما، در برخی موارد، فرد ممکن است علائم هشدار دهنده داشته و در نهایت وارد مرحله ی شدید این بیماری شود. البته ممکن است افرادی مثل جوانان و افراد میانسال که در بیرون از منزل فعالیت می کنند، بیشتر از سایر افراد در معرض خطر این بیماری قرار گیرند، اما طبق پروتکل جدید کشوری درباره بیماری تب دِنگی، سالمندان، نوزادان، مادران باردار و بیماران خاص، ممکن است شدیدتر بروز کند.
بجدی گفت: در مرحله شدید این بیماری، با نشر پلاسما و آسیب به جدار عروق فرد وارد مرحله شوک شده و افت فشارخون پیدا می کند لذا، خون رسانی به ارگان های حیاتی مثل مغز کبد و کلیه مختل و بیمار مبتلا به مشکلات کلیوی و آنسفالوپاتی می شود، همچنین در این مرحله شدید بیماری، مشکلات انعقادی و افت پلاکت منجر به خونریزی های شدید در بیمار می شود. با انتشار بیماری تب دِنگی و پشه آن، موارد خفیف به شکل سرپایی درمان و مواردی با علائم هشدار دهنده جهت درمان بستری می شوند.
وی خاطرنشان کرد: با توجه به اینکه، بیماری تب دِنگی، جز بیماری های خاص است، از طریق مراکز بهداشت با اندازه گیری آنتی بادی و آنتی ژن ویروس و انجام تست پی سی آر قابل بررسی است و از آنجا که این بیماری، یک ویروس است، درمان ضدویروسی خاص برای آن وجود ندارد و عمدتا درمان ها به صورت حمایتی و نگهدارنده صورت می گیرد. لذا بهترین درمان نگهدارنده، حفظ حجم داخل عروقی بیمار و انجام سرم تراپی است.
بجدی با اشاره به نگرانی متخصصین درباره انتشار بیماری تب دِنگی، از طریق سفرهای داخلی و خارجی گفت: یکی از راه های پیشگیری از این بیماری واکسن است، که چند نوع واکسن هم در ارتباط با آن ساخته شده و در برخی کشورها از آن در سطح محدود استفاده می شود و به دلایل مختلف هنوز استفاده گسترده ای از آن نمی شود.
دانشیار گروه بیماری های عفونی دانشگاه علوم پزشکی مشهد خاطرنشان کرد: با توجه به اینکه انتقال این بیماری از طریق نیش پشه صورت می گیرد، مناطق گرمسیری، مرداب ها، آب های راکد و چاه ها و منابع باز آب، زیستگاه پشه بوده در نتیجه، به افرادی که به این مناطق می روند، استفاده از مواد دفع کننده حشرات، ترجیحا پوشیدن لباس های آستین بلند، شلوارهای بلند و کلاه و نیز نصب توری بر پنجره ها توصیه می شود و چنانچه افراد هنگام شب، در فضای باز می خوابند، از پشه بندتوری جهت پیشگیری از نیش پشه استفاده کنند.
انتهای پیام/282