به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، رویای بزرگی بود؛ برگزاری کنسرت در تخت جمشید. رویایی که در دولت سیزدهم برای اهالی موسیقی محقق شد. در سالیان گذشته، خوانندگانِ بسیاری قصد برگزاری کنسرت در تخت جمشید را داشتند، اما هیچ دولتی با آنها همکاری لازم را نداشت. بالاخره دولت سیزدهم همت کرد و قرعه هم به نام علیرضا قربانی افتاد.
برای برگزاری کنسرت در تخت جمشید به عنوان یک میراث کهن، نیاز به همکاری دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و وزارت میراث فرهنگی بود. این همکاری در هیچ دولتی صورت نگرفته بود؛ نه اینکه آنها درخواست اجرا نداشته باشند، نه! دولتهای پیشین اصلا بنای انجام چنین کاری را نداشتند. معمولا مدیران کل دفتر موسیقی در دولتهای گذشته، هرگز زیربار صدور مجوز برای چنین کنسرتی نمیرفتند. از سوی دیگر هم مسئولان میراث فرهنگی در دولتهای پیشین، ریسک این کار را نمیپذیرفتند.
این بار اما مدیرکل دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی پای کار آمد، مسئولان وزارت میراث فرهنگی هم همسو شدند، تا علیرضا قربانی به عنوان یکی از خوشنامترین خوانندگان حال حاضر موسیقی ایران، در تخت جمشید کنسرتی برگزار کند.
حالا و پس از محقق شدنِ رویایِ بزرگِ برگزاری کنسرت در تخت جمشید و البته پایانِ انتخابات چهاردهمین دوره ریاست جمهوری و مشخص شدنِ رئیس جمهوریِ جدید، نوبت به فرصتطلبان رسیده است. فرصتطلبانی که میخواهند این اتفاق بزرگ را به نام خودشان ثبت کنند. در صدر این افراد، برگزار کننده تور کنسرتهای علیرضا قربانی قرار دارد.
علیرضا قربانی که به حق، یکی از مهمترین خوانندگان تاریخ موسیقی ایران است و برگزاری کنسرت در تخت جمشید برای نخستین بار پس از انقلاب، به نام او ثبت شده، تا این حد در پیِ ثبت این اتفاق به نام خودش نبود. اما برگزار کننده این کنسرت منتظر ماند تا تکلیف برخی مسائل مشخص شود و سپس پروژه سوءاستفاده خود را استارت بزند.
او منتظر ماند تا تکلیف انتخابات ریاست جمهوری مشخص شود و وقتی مسعود پزشکیان به عنوان ریاست جمهوری کشورمان انتخاب شد، بلافاصله پروژه خود را استارت زد. یک روز پس از انتخابات ریاست جمهوری، یعنی در تاریخ 16 تیر، گفتوگویی از برگزار کننده کنسرت علیرضا قربانی در تخت جمشید به صورت تصویری منتشر شد. گفتوگویی که گویا، برای انجام آن، هزینههای زیادی شده است.
از همان زمان که خبرِ اجرای کنسرت علیرضا قربانی در تخت جمشید منتشر شد، بسیاری از خبرنگاران و فعالانِ عرصه میراث فرهنگی، از این اتفاق ابراز نگرانی کردند که مبادا به تخت جمشید به عنوان میراث بشری، آسیبی برسد.
تهیه کننده این اجرا هم در اقدامی غیرحرفهای، خبرنگاران منتقد را از چرخه حضور در کنسرتِ علیرضا قربانی در تخت جمشید حذف کرد و به جایش تیم تصویری را به تخت جمشید برد تا خودش را پرزنت کند. او قصد داشت تا کاری که در دولت شهید رئیسی و به همتِ دو وزارتخانه به سرانجام رسیده بود را به نام خودش ثبت کند. غافل از آنکه...
او از این نکته غافل است که در تاریخ همه چیز ثبت میشود.
یانی، کیتارو، محمدرضا شجریان، شهرام ناظری و همایون شجریان؛ نامهایی بودند که در سالهای گذشته خبرهایی از احتمال اجرایشان در تخت جمشید منتشر شده بود. هر کدام از این اجراها به دلایلی در دولتهای مختلف ناکام ماند. علت اصلی شاید این باشد که مسئولان آن دولتها عزمِ راسخی برای عملی شدنِ این اتفاق را نداشتند. اما این همدلی در دولت سیزدهم رخ داد و بالاخره تابوی برگزاریِ کنسرت در تخت جمشید شکست.
برگزار کننده کنسرت علیرضا قربانی در تخت جمشید، به جای قدردانی از مسئولان دولت سیزدهم، نکات حاشیه ای را مطرح کرده است. او در بخشی از گفتوگویی میگوید: من مواجه بودم با مدیران متعدد دستگاههای دولتی که نگرانیهای متعددی در حوزه فرهنگی، اجتماعی و سیاسی داشتند. یکی از نکاتی که آنها را در تصمیمگیری دچار تردید میکرد و ما صحبت میکردیم و اعلام میکردیم که ضریب این نگرانیها را فروبکاهیم؛ نگرانی از این حیث بود که آنها(مدیران دولتی) اصلا نمیدانستند قرار است چه اتفاقی بیافتد.»
آیا واقعا مسئولان میراث فرهنگی و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نمیدانستند که آنجا و در تخت جمشید قرار است چه اتفاقی بیافتد! برگزار کننده این رویداد، این حرفها را پس از این ماجرا منتشر میکند که میداند دولت دیگری با رویکرد دیگری در کشور روی کار خواهد آمد؛ پس مدیران دولت سیزدهم دیگر به دردِ آقایِ تهیه کننده نمیخورند!
این برگزار کننده کنسرت، در گفتوگو، پا را فراتر هم میگذارد و به اهالی رسانه هم توهین میکند. او در بخشی از صحبتهایش میگوید: «یکی از خبرنگاران به من گفت که به خاطر انتخابات به شما مجوز دادند!(میخندد) این برایم حیرتانگیز بود که جامعه خبرنگاری ما که بخش فرهیخته جامعه ما هستند، چنین بکگرانی دارند.»
برگزار کننده کنسرت علیرضا قربانی در تخت جمشید، حتی کسانی که نگرانِ تخریب یا آسیب رسیدن به بنای تاریخیِ تخت جمشید بودند را هم متهم به تندروی میکند. او میگوید: «سرزمین ما سرزمین زندهباد و مُرده باد است. صبح زندهباد مصدق و عصر مُردهباد مصدق را میگویند. وقتی خبر برگزاری کنسرت آقای قربانی در تخت جمشید منتشر شد، بسیاری واکنشهای منفی داشتند. حالا اگر اعلام میشد با کنسرت آقای قربانی در تخت جمشید مخالفت شده است؛ همین آدمها میآمدند و فحش میدادند که چرا اجازه نمیدهید آرتیست مملکت، تخت جمشید را زنده کند.»
او در همین گفتوگویی، با نشان دادنِ تصاویری، تلاش میکند تا اثبات کند که برگزاری کنسرت، آسیبی به تخت جمشید نمیرساند! در حالی که شاید بهتر بود، خبرنگاران و منتقدانِ این اتفاق را دعوت میکرد تا خودشان از نزدیک همه چیز را بررسی کنند؛ نه اینکه در ویدیویی، آنچه او میخواهد را به مخاطبان القا کند.
تهیه کننده کنسرت علیرضا قربانی در تخت جمشید، با این صحبتها، درصدد مصادره این اقدام فرهنگی است و در پیِ تمام کردنِ این اتفاق بزرگ به نام خود است، غافل از آنکه همگان میدانند که هر اتفاق بزرگی در دوران کدام دولتها و کدام مدیران رخ داده است.
ممکن است این اقدامات از سوی برگزار کننده تور کنسرتهای علیرضا قربانی، موجب دلخوری و ناراحتی این خواننده هم شده باشد. قربانی خوانندهای است که به دور از شواف و شعار و حاشیه، همواره کار خود را انجام داده و در کارش هم موفق بوده است.
امید که چنین برخوردهای خودبینانهای باعث دلسردیِ مسئولان فرهنگی کشور نشود و در سالهای آینده هم شاهد اتفاقاتِ فرهنگی و هنریِ بزرگ در بسترِ میراث فرهنگی کشورمان باشیم.
انتهای پیام/