به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، اخیرا بعد از یک حمله با سلاح سرد که منجر به کشته شدن سه کودک و زخمی شدن تعداد دیگری از کودکان در انگلیس شد ناآرامیها و اعتراضات خشونت طلبانهای که به ویژه با شعارهای مهاجر ستیزانه همراه بود در سراسر این کشور رخ داد.
"الکساندرا لویکی" یک جامعه شناس انگلیسی که در دانشگاه ساسکس در برایتون، جنوب انگلستان تدریس میکند و تحقیقات او شامل سیاست مهاجرت در آلمان و بریتانیا و همچنین نژادپرستی است در مصاحبه ای با تاگس سایتونگ آلمان به دلایل وقوع این ناآرامیها در انگلیس پرداخته و اظهار داشت: دلایل متعددی برای این امر وجود داشت. از یک سو، احزاب عمده مردمی در سالهای اخیر به طور فزایندهای مواضع راست افراطی را در مورد مهاجرت اتخاذ کردهاند - بهویژه حزب محافظهکار که 16 سال در دولت بود. این حزب معتقد بود که از این طریق میتواند بسیج پوپولیستی جناح راست را تضعیف کرده و طرفداران پیرامون آنها را جذب کند. در واقع این به گفتمانهای نژادپرستانه مشروعیت بخشیده است. سوئلا براورمن، وزیر کشور پیشین بریتانیا، از "تهاجم" پناهجویان صحبت کرد و خواستار خروج بریتانیا از کنوانسیون اروپایی حقوق بشر شد.
وی در ادامه این گفتگو تصریح کرد: پشت ناآرامیهای اخیر انگلیس بازیگران شبکهای هستند که در حال حاضر احساس پویایی میکنند. این شایعه مبنی بر اینکه قاتل حمله اخیر در ساوتپورت به عنوان پناهنده با قایق بادی به بریتانیا آمده است توسط رهبران راست افراطی مانند تامی رابینسون منتشر شد که در رسانههای اجتماعی گستره وسیعی دارند و ایلان ماسک آن را تقویت کرده است. اینها افرادی هستند که از تشدید یک بحث قطبی سود مالی نیز میبرند. علاوه بر این، بریتانیا در یک بحران عمیق قرار دارد. هزینههای زندگی به شدت افزایش یافته است و به طور فزایندهای آشکار می شود که وعدههای برگزیت محقق نمیشود.
این کارشناس برجسته انگلیسی در بخش دیگری از این گفتگو تصریح کرد: برگزیت با این وعده همراه شد که مهار مهاجرت ممکن و مطلوب خواهد بود. سیاستمداران حزب محافظه کار مانند بوریس جانسون میدانستند که این یک وعده دروغ است. اما او توانست در سایه این وعده کار خود را پیش ببرد و حتی نخست وزیر انگلیس شود.
"الکساندرا لویکی" در بخش دیگری از این گفتگو تصریح کرد: بریتانیا به مهاجرت نیاز دارد. بخش ساخت و ساز و کشاورزی به قدری کمبود نیرو روبرو هستند که تنها در صورتی امور آن ها پیش می رود که کارگرانی را بیابند که مایل به اشتراک در این بخشها برای مدت کوتاهی باشند و سپس به کشور خود بازگردند. دانشگاه های بریتانیا متکی به دانشجویان خارجی هستند که شهریههای بالاتری می پردازند و پس از حمله روسیه به اوکراین، بسیاری از بریتانیاییها به دلیل همبستگی، پناهندگان را به خانههای خود بردند. به همین دلیل است که تعداد مهاجرت کاهش نیافته، بلکه در واقع افزایش یافته است.
وی در ادامه گفت: یکی از طنزهای خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا این است که بریتانیا دیگر نمیتواند افرادی را که از یک کشور اتحادیه اروپا به آنجا می آیند اخراج کند. بنابراین ورود مستقیم از طریق اتحادیه اروپا به انگلیس دشوارتر شده است، به این معنی که پناهجویان اکنون مسیرهای خطرناک تری را طی میکنند. بنابراین به جای تعداد کمتر، اکنون افراد بیشتری از کانال مانش عبور میکنند.
این کارشناس برجسته غربی در ادامه این گفتگو تصریح کرد: انگلیس با تاریخ استعماری خود به ابداع نژادپرستی ضد مسلمانان کمک کرد. مهاجران از کشورهای مشترک المنافع بریتانیا در ابتدا از حقوق سیاسی بیشتری برخوردار بودند و این درست است. اما سیاستهای سالهای اخیر مقام های انگلیسی باعث افزایش نژادپرستی ضد مسلمانان شده است.
وی در بخش دیگری از این گفتگو اظهار داشت: سازمانهای مهاجر، ادارات شهری و شهرداریها برای جلوگیری از به زعم غربیها اسلام گرایی افراطی پول زیادی دریافت کردهاند. این امر نژادپرستی ضد مسلمانان را نهادینه کرده است. وقتی رسماً به مردم گفته می شود که نسبت به مسلمانان هوشیار باشند، این تصور آنها را شکل میدهد.
وی افزود: در سواحل جنوب شرقی بریتانیا، جایی که من زندگی میکنم، دولت اخیر انگلیس از ساکنان خواست تا مراقب قایقهای مشکوک حامل مهاجران باشند. این پروژه به افتخار آن هیولای دریایی که از دریا بیرون میآید و ملوانان را میبلعد، «کراکن» نام گرفت.
وی در بخش دیگری از این گفتگو تصریح کرد: نژادپرستی همیشه کارکرد خاصی را برای انگلیس انجام میدهد. به عنوان مثال، این مسئله حواسها را از مشکلات دیگر پرت میکند و از برخورد مردم با تاریخ خشونت آمیز استعمار باز میدارد. تا زمانی که نژادپرستی این وظیفه را انجام دهد، وجود خواهد داشت.
این کارشناس انگلیسی درباره احتمال تغییر رویکرد انگلیس با روی کار آمدن حزب کارگر هم گفت: دولت انگلیس به رهبری حزب کارگر البته غیرانسانیترین گزینههای اسکان برای پناهجویان را لغو کرده و طرح رواندا را که میلیونها پوند هزینه داشت و غیرقابل اجرا بود، معکوس کرد. اما او تاکنون به قوانین مهاجرتی بسیار سفت و سخت دولت قبلی پایبند بوده است. لفاظیها همچنان یکسان است: بیایید ارقام مهاجران را پایین بیاوریم و مشکل را حل کنیم.
وی در بخش پایانی این گفتگو تصریح کرد: میتوان صادقانه گفت که به نفع بریتانیا نیست که مهاجرت را به این شدت محدود کند و همچنین نمیتواند کاملاً خود را منزوی کند. تظاهرات بزرگ همبستگی این هفته و همچنین نظرسنجیهای سالهای اخیر نشان میدهد که اکثریت مردم از مهاجرت حمایت میکنند. این باید در گفتار و کردار دولت نیز منعکس شود.
انتهای پیام/