به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، بدون شک بزرگترین غافلگیری کاروان ورزشی کشورمان در المپیک سی و سوم رشته تکواندو و نمایش درخشان تکواندوکاران کشورمان بود. نتیجهای باورنکردنی و یک رکورد دست نیافتنی که شاید سالیان سال برای تکرار دوباره آن باید صبر کرد. نتایجی که باید آن را به بازگشت آبرومندانه تکواندو به جایگاه واقعی خود در جهان و ورزش کشور تعبیر کرد و به احترام آن کلاه از سر برداشت. تکواندویی که از المپیک 2016 ریو در سراشیبی سقوط قرار گرفته بود و حتی در ابتدای دوران حضور هادی ساعی در راس فدراسیون نیز طبق گفته بسیاری از کارشناسان و حتی اعضای کمیته فنی فدراسیون کیلومترها با حضور در میان مدعیان فاصله داشت.
علاقهمندان تکواندو به هیچ عنوان از دستاوردهای این رشته ورزشی در المپیکهای 2016 و 2020 و چهار دوره مسابقات جهانی در این فاصله رضایت نداشتند و روز به روز نسبت به بهبود دوباره اوضاع این رشته ناامید میشدند. تکواندو ایران در این فاصله شش ساله تنها مدال طلای خود را در مسابقات جهانی توسط ناهید کیانی کسب کرد و نه تنها از روی سکوی جهانی پایین آمد، بلکه نزدیک به سکو نیز نشد. کسب تنها یک عنوان سومی در مسابقات جهانی 2017 موجو به خوبی نشان میدهد که اوضاع در این سالها چقدر وخیم بوده است.
روند نزولی نتایج تکواندو باعث شده بود برخلاف گذشته که بسیاری از مردم قهرمانان نسل طلایی تکواندو ایران مانند هادی ساعی، یوسف کرمی، محمد باقری معتمد، بهزاد خداداد و مهدی بیباک و ... را به خوبی میشناختند، نسبت به بسیاری از قهرمانان سالیان اخیر اطلاعات چندانی نداشته باشند. طبیعتاً حالا مبینا نعمتزاده، ناهید کیانی، مهران برخورداری و آرین سلیمی هوادارانی در میان مردم دارند که لحظه به لحظه عملکرد آنها را رصد میکنند.
در فاصله این 6 سال نتایج تیمهای ملی به گونهای بود که چهار بار کادر سرمربیگری تیم ملی آقایان در فدراسیون گذشته و فعلی دستخوش تغییرات شد تا در نهایت مجید افلاکی در المپیک پاریس حضور پیدا کند. پس از عدم توفیق تکواندو در بازیهای آسیایی در کسب مدال طلا افلاکی به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب شد تا روند موفقیت تیم ملی در پاریس را پایهگذاری کند. تصمیمی که شاید در ابتدا با توجه به دوری چند ساله افلاکی از سطح اول تکواندو مخالفانی در میان کارشناسان داشت اما حالا و با پایان مسابقات المپیک 2024 میتوان به عنوان نقطه عطف دوران مدیریتی هادی ساعی از آن یاد کرد. از طرفی نظارت جدیتر ساعی به عنوان یکی از قهرمانان بزرگ تکواندو ایران روی مسائل فنی در پاریس نشان داد که بیجهت این رئیس جوان موفق به کسب دو مدال طلا و یک برنز المپیک نشده است.
ساعی به خوبی المپیک را میشناسد و به نظر میرسد در کنار کادرفنی تیمهای ملی آقایان و بانوان ضمن تشریح اهمیت و بزرگی این رویداد، ملیپوشان کشورمان را از لحاظ روانی برای موفقیت در پاریس آماده کرده بود. به گونهای که برای ملیپوشان کشورمان در المپیک پاریس، خستگی، ترس از نام رقبای بزرگ، ناامیدی برای جبران امتیازات از دست رفته معنی نداشت و آنها فقط به رسیدن به هدفشان که کسب مدال بود فکر میکردند.
موضوعی که باعث شده بود هر چهار ملیپوش تکواندو کشورمان نمایشی متفاوت از تمام دوران قهرمانی خود در شیاپچانک داشته باشند و تمام پیشبینیهای کارشناسان را نقش بر آب کنند. اگر هر کارشناسی مدعی باشد پیشبینی چهار مدال را در المپیک داشته باید نسبت به صحت گفتار او شک کرد.
در نتیجه رویایی تکواندو در المپیک 2024مبینا نعمتزاده به عنوان خط شکن ترکیب چهار نفره تیم ملی نفش کلیدی را ایفا کرد. دختر 19 سالهای که در پاریس در قامت یک ستاره ظاهر شد و بدون توجه به بزرگی میدان المپیک نمایشی از تواناییهای خود و دختران ایرانی ارائه کرد. نعمتزادهای که به راستی مدال برنز حق مطلب را در خصوص تواناییهایش ادا نکرد و قطعاً در صورت خوششانس بودن میتوانست مدال بهتری کسب کند.
در ادامه ناهید کیانی از تمام تجربیات سالیان سال حضور در تیم ملی و تمامی فشارها و سختیهایی که بعد از المپیک توکیو پشت سر گذاشته بود، استفاده کرد و با نمایشی درخشان تا دیدار پایانی راه یافت. کیانی در پاریس بار دیگر پس از کسب نخستین مدال طلای جهانی تکواندو بانوان در کسب خوشرنگترین مدال ورزش بانوان نیز تاریخساز شد تا به خوبی بلند شدن یک قهرمان پس از تجربیات و اتفاق تلخ را به همه نشان بدهد.
مهران برخورداری سومین نماینده کشورمان در پاریس نشان داد که روز به روز در حال تبدیل شدن به یک ستاره در تکواندو دنیا است. برخورداری که عملکرد بسیار خوبی در جدول سخت خود داشت به مدال نقره دست یافت تا مزد پیشرفت خود در سالیان اخیر را به خوبی دریافت کند.
بدون شک ستاره تکواندو کشورمان در المپیک پاریس آرین سلیمی بود. این مهم نه فقط به خاطر کسب مدال طلا، تاریخسازی پس از 16 سال و قرار گرفتن در کنار هادی ساعی به عنوان نفر طلایی تکواندو ایران در المپیک بود، بلکه به خاطر نمایش فنی بود که حتی مصدومیت نیز نتوانست سد راه او برای بزرگی باشد.
چه اتفاقاتی باعث شد که تکواندوی خسته و زخمی ایران در 6 سال گذشته در پاریس جان تازهای بگیرد؟ بدون شک مهمترین اتفاق، دوری فدراسیون از حواشی بعضاً خود ساختهای بود که در ابتدای مدیریت هادی ساعی وجود داشت و در یک سال گذشته نه تنها از آن خبری نبود، بلکه دیگر شاهد اظهارنظرهای احساسی و اختلاف درونی کادرفنی و فدراسیون نیز نبودیم و یک مجموعه همراه برای موفقیت در المپیک تلاش کرد.
همانطور که در دوران مدیریتی ساعی در فدراسیون انتقاداتی به برخی تصمیمها و عملکرد او داشتیم باید جنبه انصاف را رعایت کرد و گفت که نقش اول موفقیت تکواندو شخص هادی ساعی بود. رئیسی که در یک سال گذشته با مدیریت پختهتر حواشی را به حداقل رساند و از طرفی با فراهم کردن امکانات مناسب برای تیم و ملیپوشان آنها را برای این رویداد سخت آماده کرد.
از طرفی مینو مداح، مهروز ساعی، مجید افلاکی، رضا ایمانزاده و مهرداد یوسفی سرمربیان و مربیان تیم ملی نیز با تصمیمات و هدایتهای درست و تقریباً بدون اشتباه باعث رقم زدن بهترین دستاورد تاریخ تکواندو شدند. نتایجی که باعث یک هوای تازه در جامعه تکواندو شد و برای چند روز تمامی موافقان و مخالفان فدراسیون بدون توجه به اتفاقات گذشته از بزرگی دوباره تکواندو ایران لذت بردند.
امیدواریم حالا در این فضا هادی ساعی پس از عمل کردن به قول خود برای بازگشت تکواندو به روزهای خوب، به دیگر قولش قبل از انتخابات یعنی آشتی ملی در تکواندو هم عمل کرده و از تمامی پتانسیلهای این رشته از جمله مخالفانش استفاده کند تا دیگر شاهد تکرار سالیان تلخ گذشته نباشیم.
ذکر این نکته ضروری است که نباید با نتایج تکواندو در پاریس به گونهای توقعات از این رشته بالا برود که فشار روانی این موفقیت تبدیل به یک عامل بازدارنده در رویدادهای آینده باشد. از طرفی مسئولان ورزش کشور حالا باید نگاه حمایتی بیش از گذشته به تکواندو داشته باشند تا در لسآنجلس نیز تکواندو برای ورزش کشور آبروداری کند. این نتایج باید شروعی برای تبدیل تیمهای ملی تکواندو آقایان و بانوان به یک تیم خوب و قدرتمند در 8 وزن باشد تا دوباره دنیای تکواندو با حضور ملیپوشان در رویدادهای مختلف مانند گذشته با احترام تیم کشورمان را تعقیب کند.
انتهای پیام/