به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، وقتی صحبت از پزشکی و طبابت به میان میآید، عمدتا تصویر یک فرد با لباس سفید در مطب در ذهن همه ما نقش میبندد اما این روزها، جمعی از این پزشکان تصمیم گرفتهاند که در لباس خادم امام حسین و در تب داغ تابستان در شهر مقدس کربلا، مشغول خدمت به زائران شوند.
همزمانی روز پزشک با ایام اربعین، بهانهای شد تا سراغ یکی از مواکب درمانی مستقر در کربلا برویم و از نزدیک شاهد خدمات ارزنده این جهادگران سفیدپوش باشیم. اینجا که موکب راه شفا نام گرفته، یکی از چندصد موکب درمانی است که در خاک عراق، به ارائه خدمات سلامت به زائران اربعین حسینی میپردازد.
پزشکان، پرستاران، بهیاران و کمکپرستاران از شهرهای مختلف گرد یکدیگر آمدهاند تا خدمات درمانی را به زوارالحسین ارائه کنند اما آنچه این افراد را گرد هم آورده، نه تخصصها و عناوینشان، که عشقشان به حسین ابن علی (ع) است. پیر و جوان هم ندارد، از پزشک تازه فارغالتحصیل شده و زیارت اولی آمده تا پزشکانی که سالهاست توفیق خدمت در این مسیر را پیدا کردهاند.
محل اسکان پزشکان و پرستاران جهادگر دانشگاه علوم پزشکی تهران در کربلا، نه هتلهای لوکس و چندستاره، بلکه در یک مدرسه بزرگ و در کنار سایر زائران است. پنجاه قدم بالاتر از مدرسه، یک درمانگاه با استفاده از داربست و چادرهای برزنتی مستقر شده و پذیرای زائران ایرانی و عراقی است.
خدمت در گرمای 48 درجه کربلا، زیر چادرهای گرمی که گرمای آفتاب داغترشان میکند، شرایط سختی را رقم زده اما شوق خدمت به زوار الحسین(ع) میتواند سختیها را آسان کند.
دکتر فاطمه قاسمی، پزشک عمومی 25 سالهای است که اولین تجربه حضورش در ایام اربعین، با خدمترسانی گره خورده است. ویزیت یک بیمار گرمازده که تمام میشود از او درباره احساسش درمورد طبابت در این شرایط میپرسم؛
میگوید: «این اولین تجربه کار جهادی من است که با ایام اربعین مصادف شده. چیزی که مرا مشتاق آمدن به اینجا و خدمت در این درمانگاه کرد فیلمهایی بود که از سال گذشته از خدمترسانی پزشکان دیده بودم. در فیلمها دیدم که یک پزشک هم سن و سال من در حال مداوای بیماران در موکبی روبروی بابالقبله امام حسین(ع) است، همان موقع با خودم گفتم چقدر رویایی است که بتوان در چنین جایی که شبیه به بهشت است، طبابت را تجربه کرد.»
از او میپرسم بین بیماران، مورد خاصی هم بوده که برایش جالب بوده باشد؟ میگوید: "صبح امروز خانم جوانی مراجعه کرد که باتوجه به علائمی که داشت به نظر میرسید باردار باشد. خودش از این موضوع بیخبر بود و خیلی خوشحال شد. همین موضوع که زائران میآیند و میگویند خدا خیرت بدهد و زیارتت قبول باشد برای ما کافی است. برای من به عنوان پزشک بهترین حس همین است که بتوانم حتی تاول پای یک زائر را درمان کنم تا بتواند با راحتی بیشتری به زیارت برود."
در این درمانگاه، خیلی از پزشکان و پرستاران همراه با همسر خود برای خدمت آمدهاند. آقای دکتر شهریاری، متخصص بیهوشی و خانم دکتر خوشیده، متخصص زنان و زایمان یکی از زوجهای پزشکی هستند که همراه با یکدیگر با هدف خدمت، قدم در این مسیر گذاشتهاند.
علی شهریاری، متخصص بیهوشی و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران، 62 سال سن و بیش از 10 بار تجربه کار جهادی در ایام اربعین را دارد. وقتی از او درباره احساسش نسبت به کار جهادی در این شرایط میپرسم، بغض میکند. میگوید: "سختی این شرایط اصلا احساس نمیشود چون فضا و حال و هوای اربعین خاص است و بین چند میلیون زائر اربعین که مثل دریا هستند، آدمها مثل قطراتی هستند که همراه دریا میشوند و برای همین اصلا به نفع شخصی خود فکر نمیکنند و همه خود را فدای هدف زیارت میکنند." "احساس میکنم درمان بیماران در این شرایط، تاثیر بسیار مثبتی در زندگی شخصی و خانوادگی من داشته و بارها این تاثیر را با تمام وجود احساس کردهام."
درمانگاه راه شفا که با همکاری گروه خدام العباس در نزدیکی خیابان مشجر "محمدامین" واقع شده، بخشهای مختلفی از جمله پذیرش، اتاق پزشک، اتاق احیا، سونوگرافی، دندانپزشکی، پرستاری بانوان و آقایان و ... دارد که در آن پزشکان به صورت 24 ساعته مشغول خدمترسانی به زوار هستند. از بین بیمارانی که تاکنون مراجعه کردهاند عمده موارد مربوط به گرمازدگی، مشکلات گوارشی و تاول پا بوده است اما در این بین بیمارانی هم بودهاند که به لطف امام حسین(ع) و با کمک پزشکان، از مرگ نجات یافتهاند.
یک پزشک عمومی میگوید یکی از بیماران با علائم تشنج و دیگری با علائم ترکیدگی آپاندیس مراجعه کرده که هر دو به بیمارستانهای نزدیک اعزام شدهاند.
او سلامتی مردم در ایام اربعین با این شرایط آب و هوایی را شبیه به یک معجزه میداند و میافزاید: این که بسیاری از افراد در این شرایط آب و هوایی به سلامتی به زیارت میروند و باز میگردند و نسبت به این جمعیت زیاد عده کمی بیمار میشوند، شبیه به نوعی معجزه است.
دکتر مریم خوشیده، متخصص زنان و زایمان روایت متفاوتتر و مادرانهتری از طبابت در ایام اربعین دارد چرا که به دلیل تخصصی که دارد، با مادران و زنان بیشتری در این ایام مواجه بوده است. او میگوید: تنها عشق امام حسین(ع) است که ما را تا این نقطه کشانده است. من زیارت اربعین را دوست دارم اما همیشه دلم میخواهد که هر سال در کنار زیارت امام حسین(ع)، به زائرانش نیز خدمت کنم. در میان بیماران نیز چندین مورد داشتیم که مشکلات زنان داشتند. بیماری داشتیم که مشکوک به زایمان زودرس بود و داروهایی برای او تجویز کردم که به لطف امام حسین(ع) مفید واقع شد و توانست به سلامت به کشور بازگردد و لذت مادری را تجربه کند.
از او درباره شرایط اسکان و گرمای هوای عراق که میپرسم، میگوید: فکر میکنم هر کسی که پا در این راه میگذارد باید عاشق باشد که بتواند این مسائل را هضم و تحمل کند زیرا برای عدهای ممکن است قابل قبول نباشد. در چنین شرایطی آدم باید از درون، خود را برای خیلی چیزها اماده کنند تا بتواند شرایط سخت آب و هوایی و اسکان را تحمل کند.
فردوس جباری، پزشک دیگری است که سال گذشته یکبار طعم خدمترسانی در اربعین را چشیده و امسال برای بار دوم آمده تا شوق خدمت در این ایام را تجربه کند. او میگوید: طبابت همراه با زیارت، حس و حال خوبی دارد. در کنار اینها، شیرینی فضای معنوی و دوستانهای که در ایام اربعین اینجا حاکم است را شاید هیچ جای دیگر نتوان چشید.
طعم شیرین اولین کار جهادیاش در اربعین، هنوز از یادش نرفته است، میگوید: همیشه با خودم فکر میکردم اگر بخواهم به کربلا بروم باید در شرایط خلوتتری باشد که بتوانم بیشتر به زیارت بروم. به همین خاطر فکر نمیکردم اولین بار، زیارت توام با خدمت در اربعین قسمتم بشود. یک روز در مسجد محلمان نشسته بودم، سر صحبت با خانمی که کنارم بود باز شد ، بحث به زیارت امام حسین هم رسید. گفتم دلم میخواهد در ایامی غیر از اربعین به زیارت بروم، آن خانم گفت اربعین حال و هوای دیگری دارد و همیشه از باب السدره به زیارت میرود. همان موقع توی دلم به امام حسین گفتم ای کاش قسمت بشود من هم از باب السدره وارد حرمت بشوم. سال بعد اربعین، در گروه جهادی ثبت نام کردم، وقتی رسیدم کربلا، اتفاق عجیبی افتاد که خیلی برایم جالب بود، محل اسکانی که به ما پزشکان داده بودند، دقیقا روبروی باب السدره حرم واقع شده بود."
مرضیه شیخلو نیز رزیدنت قلب دانشگاه علوم پزشکی تهران و از پزشکان جوانی است که برای خدمت در ایام اربعین، همراه با گروه جهادی راه شفای دانشگاه علوم پزشکی تهران، راهی کربلا شده است.
از او که درباره احساسش نسبت به طبابت در این سرزمین مقدس میپرسم، اشکهایش جاری میشود. میگوید: "فکر میکنم کسی نمیتواند این سوال را آن طور که باید جواب بدهد چون عشق امام حسین(ع) و زیارتش، با هیچ کلمه ای قابل وصف نیست. علیرغم همه سختیها، امسال میآیی و دوست داری سال بعد هم نامت در میان پزشکان جهادگر باشد، من از همین الان، نگران این هستم که زیارت و خدمت، سال آینده قسمتم میشود یا خیر."
طبابت در این گرما، اگرچه شیرینیهای زیادی دارد اما همه پزشکان و پرستاران گروه اعزام شده، معتقدند که اگر مدیریت بهتری صورت میگرفت، میتوانستند در شرایط بهتری خدمات ارزندهتری به زائران ارائه کنند.
انتهای پیام/