امید نیکنژاد مدیرعامل کارخانه چوب و کاغذ مازندران در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، با اشاره به وضعیت تولید تحریر در این کارخانه گفت: متاسفانه از چهارم مرداد ماه سهمیهای که برق منطقهای مازندران به ما اختصاص داده است، تنها 10 مگاوات است، این در حالی است که برای اینکه خط تولید کاغذ تحریر را سرپا نگه داریم، حداقل 19 مگاوات برق نیاز داریم، ما تابستان سال گذشته و تابستان سال پیش از آن کل 3 ماه تابستان سهمیه تخصیصی 19 مگاوات داشتیم و عملاً تنها یک خط ما روشن بود، امسال از همان یک خط هم ما سهیمه کامل نداریم. در ابتدا ما مجبور شدیم ده روز کل کارخانه تعطیل کنیم، اما چون تعهداتی به وزارت آموزش و پرورش داشتیم و نزدیک به ایام سال تحصیلی و چاپ کتابهای درسی بود، ماشینالات تولید را شبانه روشن کردیم.
وی ادامه داد: اکنون از 11 شب تا 6 صبح با همین 10 مگاوات روزانه 7 تا 8 تن تولید میکنیم، تا بخشی از نیاز آموزش و پرورش که باقی مانده را تحویل دهیم.البته تا امروز 99 درصد از میزان تعهدی که به آموزش و پرورش داشتیم، را توانستیم انجام دهیم.
نیکنژاد از تولید 13 هزار و 200 تن کاغذ تحریر از ابتدای سال تاکنون خبر داد و گفت: به دلیل قزعی و کاهش سهیمه برق از اول سال نسبت به سال گذشته حدود 3 هزار تن کمتر تولید کردیم، در سه سال گذشته زیانی که از ناحیه برق به این مجموعه صنعتی خورده است، بسیار هنگفت بود و به سادگی قابل جبران نیست. من انتظار دارم با همت دولت جدید، به جایی برسیم که برای سال آینده مشکلی من باب بحث برق و سهیمه برق نداشته باشیم. ما تنها تولیدکننده کاغذ تحریر در کشور هستیم، در این روزهای باقی مانده از رئیس جمهور خواهش میکنم دستور دهند، وزیر نیرو که عهدهدار وزارت صمت هم بود و با این صنعت آشناست، سهمیه برق کارخانه را تخصیص دهد، تا ما در این روزهای باقی ماننده با حداکثر توان تولید کنیم.
وی ادامه داد: خواهش دیگری که از دولت چهاردهم داریم، پیگیری مطالبات ما از سازمان جنگلهاست، نکتهای که سالها مانده و حل نشده است، مطالبات ما 303 هزار متر مکعب چوب است، خواهشمندیم که دستور دهند یا از طریق زراعت چوبی که سازمان جنگلها در استانهای مختلف دارد یا از محل چوبهای شکسته و افتاده که در برنامه هفتم به صورت قانون درآمده و منعی هم ندارد، مطالبات ما داده شود.
نیکنژاد افزود: اگر این اتفاق رخ دهد، ظرفیت تولید ما حداقل 20 هزار تن افزایش پیدا میکند، توجه داشته باشید که مهمترین عامل محدودکننده ما بعد از برق بحث چوب است. حجم قابل توجهی از چوبهای شکسته در جنگلهای زاگرس و شمال کشور وجود دارد که سرمایه عظیمی است و به هدر میرود، اجازه دهند به عنوان بهرهبردار صنعت سلولزی بخشی از مطالبات خود را از این محل برداریم.
وی افزود:اگر ما بتوانیم از چوب صنوبر استفاده کنیم، طیعتا کیفیت ارتقای قابل توجهی پیدا میکند، اکنون ما از چوبهای باغی استفاده میکنیم، گونههایی که در استاندارد کیفیت ما وجود ندارد و به زحمت کارشناسن ما آن را تطبیق میدهند.
نیکنژاد در پایان از دستگاههای اجرایی کشور و وزرای جدید خواست که برخی گرههای موجود بر سر راه تولید کاغذ را از میان بردارند.
انتهای پیام/