حیدر حیدری؛ مدیرعامل مجموعه دانشبنیان "گنو" در گفتگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم اظهار کرد: این مجموعه با هدف استفاده بهینه از پسماندهای زراعی و کشاورزی، بر تولید خمیر کاغذ رنگبری نشده متمرکز شده است.
وی افزود: مطالعات اولیه این پروژه از سال 1398 آغاز شد و در سال 1400 موفق شدیم نمونههایی از این خمیر را تولید کنیم. با این حال، برای دستیابی به مقیاس صنعتی، نیاز به بهبود فرایند تولید داشتیم. به همین منظور، در سال گذشته با بهرهگیری از روشهای نوین، موفق شدیم برخی از گیاهان زراعی که پیش از این به عنوان پسماند تلقی میشدند و اغلب سوزانده یا شخم زده میشدند، به ماده اولیه تولید کاغذ تبدیل کنیم. این دستاورد، گامی مهم در جهت حفظ محیط زیست و استفاده بهینه از منابع طبیعی است.
مدیرعامل این شرکت دانشبنیان اظهار کرد: پسماندهای کشاورزی مانند کاه گندم، جو و آفتابگردان پس از برداشت محصول، به دلیل وجود سیلیس و برخی مواد دیگر، ارزش غذایی پایینی برای دام دارند و اغلب تنها برای پر کردن شکم دام استفاده میشوند. با فرآوری مناسب، میتوان از این مواد در تولید محصولات باارزشتری استفاده کرد.
وی افزود: معمولاً این بقایای گیاهی در ایران سوزانده میشوند یا پس از خشک شدن، به عنوان کود سبز به زمین بازگردانده میشوند اما ما با استفاده از فرایند سودا، این مواد را به خمیر کاغذ رنگبری شده تبدیل میکنیم. فرایند سودا که در صنایع سلولزی کاربرد دارد، در مجموعه ما با استفاده از ترکیبات شیمیایی خاص و اختصاصی بهینهسازی شده است.
مدیرعامل این شرکت دانشبنیان بیان کرد: به طور کلی، خمیر کاغذ به دو دسته اصلی مکانیکی و شیمیایی تقسیم میشود و البته ترکیبی از هر دو نیز وجود دارد. مواد اولیه تولید خمیر کاغذ نیز به دو دسته چوب و غیرچوب تقسیم میشوند. بامبو و محصولات کشاورزی از جمله مواد غیرچوبی هستند که برای تولید خمیر کاغذ مورد استفاده قرار میگیرند.
وی افزود: روشهای شیمیایی تولید خمیر کاغذ به دلیل استفاده از ترکیبات گوگرددار، نگرانیهایی را از نظر زیستمحیطی ایجاد میکند.
مدیرعامل این شرکت دانشبنیان بیان کرد: ما با روشی نوآورانه وارد حوزه مدیریت پسماندهای کشاورزی شدیم. با کاهش هزینههای حمل و نقل و اجرای روشهای تولید کارآمدتر، توانستیم صنعت تولید خمیر کاغذ را متحول کنیم. این رویکرد نه تنها به صرفهجویی در هزینهها و ایجاد اشتغال کمک کرده، بلکه باعث شده از پسماندهای کشاورزی به عنوان یک منبع ارزشمند استفاده کنیم و آنها را به چرخه تولید بازگردانیم
انتهای پیام/