به گزارش خبرگزاری تسنیم از گرگان، حسن بن علی بن محمد (ع) یازدهمین خورشید امامت است که در بین شیعیان به امام حسن عسکری (ع) مشهور است. امام حسن عسکری در مدت 6 سال امامت خود با ایجاد و گسترش شبکهای از علما و شیعیان، زمینه را برای امامت حضرت حجت (عج) فراهم کرد و در نهایت خلیفه عباسی که در مقابله با مقاومت و شبکهسازی امام حسن عسکری (ع) ناتوان و ناکام مانده بود، ایشان را در هشتم ربیع الاول و در سن 28 سالگی به شهادت رساند.
با وجود عمر کوتاه اما زندگی امام حسن عسکری (ع) برای جریان اسلامی و شیعی بسیار پربار و گرانبها بوده است. جریان مبارزاتی که از زمان امام جواد (ع) شکل جدیدی گرفته بود و در زمان امام یازدهم به اوج خود رسیده بود.
حجتالاسلام محمد احمدیان، استاد حوزه و دانشگاههای استان گلستان درباره حیات سیاسی و مبارزاتی امام حسن عسکری (ع) اظهار کرد: زندگی حضرات معصومین ( ع) سرشار از مبارزه دائمی برای نگهداشتن جریان اصیل اسلام ناب محمدی (ص) بوده است. نوع این مبارزت از زمان حضرت اباعبدالله (ع) که با نهضت و قیام عاشورا همراه بود تا زمان امام باقر (ع) و امام صادق (ع) که مبارزه علمی است و در عصر امام رضا (ع) گسترش دامنه اسلام اصیل و در عصر امام جواد (ع)، امام هادی (ع) و امام حسن عسکری (ع) نفوذ شبکه اسلامی و شیعی است، متفاوت است.
وی گفت: قدرت و نفوذ این شبکه در زمان امام حسن عسکری (ع) به قدری زیاد میشود که غالبا خلفای عباسی ائمه اطهار (ع) را در حصری شدید قرار میدهند. همانطور که از لقب امام حسن عسکری (ع) مشخص است ایشان در منطقه عسکر یا همان منطقه یا شهرک نظامی در حصر بودند و تنها امامی بودند که به دلیل شدت فشار و مضیقه سیاسی، حتی امکان تشرف به حج را نداشتند.
این استاد حوزه و دانشگاه ادامه داد: در چنین شرایطی که امام (ع) در تنگنای شدید هستند، مدت مدیدی از عمر خود را در زندان به سر میبرند ( نسبت به عمر پربرکت امام عسکری (ه) ایشان در بین ائمه اطهار (ع) بیشترین زمان را در زندان بودند)، در حصر خانگی و تحت نظر شدید بودند به گونهای که هفتهای دوبار باید به دارالخلافه خود را معرفی میکردند و بسیاری از شیعیان امکان دیدار با امام (ع) را نداشتند، شیوهای از مبارزه را در پیش گرفتند که دشمن تاب و تحمل آن را نداشت.
وی توضیح داد: بسیاری از شیعیان اگر میخواستند امام حسن عسکری (ع) را ببینند نمیتوانستند به درب خانه امام (ع) بروند چون مأموران اجازه ورود نمیدادند. بسیاری از شیعیان در راه رفت و برگشت به درالخلافه، ایشان را میدیدند. گاهی به قدری این جریان اختناق شدید میشد که امام (ع) پیغام میدادکه هیچ کدام از شیعیان در مسیر رفت و بازگشت از دارالخلافه به ایشان نزدیک نشوند، حتی سلام و اشاره هم نکنند چون جان شیعیان نیز به خطر میافتاد.
محمدیان خاطرنشان کرد: با این حصر شدید، جریان اسلامی مانند یک کوه یخی بود که قسمت اندکی از آن مشخص و بخش بسیار زیاد آن مخفی بود. شبکه ارتباطی که امام حسن عسکری (ع) ایجاد کرد به قدری قوی بود که در زندان نامه یکی از یاران امام (ع) را به دست ایشان میرسانند و پاسخ ایشان را به آن فرد میدادند. بسیاری از والیان و افراد حکومتی در این جریان بودند اما اجازه و جرات اعلام و ابراز ارادت خود را نداشتند. سه خلیفه عباسی هم عصر با امام عسکری (ع) بودند و هر سه به شدت با جریان دینی مبارزه میکردند در حالی که خود را خلیفه، حاکم دینی و حافظ شریعت میدانستند در عین حال بیشترین آسیب را هم به جریان اسلامی میزدند.
وی گفت: امام حسن عسکری (ع) در این عصر که چنین افرادی در رأس حکومت بودند، با دین مبارزه و احکام دینی در لباس شریعت مقابله میکردند؛ در آن شرایط، جریان مبارزاتی خود را پیش بُرد. این جریانی است که شیعیان را برای عصر غیبت آماده کرد. در حیات سیاسی و مبارزاتی امام حسن عسکری (ع) دو نکته بسیار مهم است. نخست اینکه ساماندهی جریان وکلا یا نمایندگان امام (ع) که از طریق مکاتبه با آن حضرت در ارتباط بودند به نحوی که امام (ع) در شهرهای مختلف نماینده داشتند. دوم جریان و شبکه وکالتی بود که امام (ع) شکل داد؛ همه این مبارزات برای این بود که بتوانند عصر را به حضرت حجت (عج) برسانند.
این استاد حوزه و دانشگاه افزود: با آن جریان مبارزه دائمی که حضرت داشتند برای زنده نگه داشتن اسلام و شکلدهی شبکه وکالت و علمایی که در ارتباط با ایشان بودند؛ نگذاشتند جریان خلافت که برای ضربه زدن به اساس اسلام شکل گرفته بود، به اهداف خود برسد. این جریان تا جایی پیش رفت که دیگر نتوانستند امام (ع) را تحمل کنند. خواستند قداست و استقامت امام (ع) را بشکنند اما نتوانستند و در آخر مجبور شدند ایشان را به شهادت برسانند.
وی اضافه کرد: در عصر امام هادی (ع) و امام حسن عسکری (ع) کار دینداری شیعیان بسیار سخت و مخفیانه بود. کسانی که جریان ولایت و دینداری آنها مشخص میشد در تنگنا و فشار بودند. امروز این جریان مقاومت و مجاهدت به ما رسیده است. اگر در مقاومت خود مسیر را درست برویم و استقامت به خرج دهیم و شیوه درستی را در پیش بگیریم حتما پیروز خواهیم بود.
انتهای پیام/582/.