به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، گزارش سازمان خیریه اکشناید نشان میدهد که بیش از 650 میلیارد دلار (494 میلیارد پوند) در سال، یارانههای دولتی به شرکتهای سوختهای فسیلی، کشاورزی فشرده و سایر صنایع آسیب زننده به محیط زیست در کشورهای در حال توسعه اختصاص مییابد.
این مبلغ به اندازهای است که بتوان سالانه سه و نیم برابر هزینه آموزش تمام کودکان در آفریقای جنوب صحرا را پرداخت کرد.
محققان میگویند، این یارانهها انتشار گازهای گلخانهای در حد زیاد را تثبیت کرده و تخریب محیط زیست را تشدید میکنند.
کشورهای توسعهیافته نیز به طور فعال چنین فعالیتهای مضری را یارانه میدهند. به عنوان مثال، بریتانیا سالانه حدود 7.3 میلیارد دلار به یارانههای موثر برای سوختهای فسیلی اختصاص میدهد.
درحالی که تصمیم جهانی بر این بود که یارانههای انرژی به سمت توسعه انرژیهای تجدیدپذیر برود، تحلیلها نشان میدهد که پروژههای انرژیهای تجدیدپذیر در کشورهای در حال توسعه 40 برابر کمتر از بخش سوختهای فسیلی دریافت میکنند و در بسیاری از کشورها، یارانهها به صنایعی هدایت میشوند که از نظر سیاسی لابیهای قدرتمندی دارند.
گاردین نوشت، با ادامه این روند، هدف کاهش گازهای گلخانه و نهایتاً محدود کردن گرمایش جهانی و اثرات تغییراقلیم غیرقابل دسترسی خواهد بود. تا زمانی که یارانهها به سمت مصرف سوختهای فسیلی میرود، نمیتوان توقع داشت که شرکتی به سمت انرژی تجدیدپذیر، تولید کمکربن و کشاورزی با کاهش انتشار گازهای گلخانهای برود.
انتهای پیام/