به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، بیستمین دوره رقابتهای کاراته قهرمانی آسیا روز گذشته(دوشنبه) در شهر هانگژو چین به پایان رسید و تیم ملی کاراته کشورمان با کسب یک مدال طلا، یک نقره و 9 برنز در جایگاه نازل ششم آسیا ایستاد تا کاراته ایران یکی از بزرگترین شکستهای تاریخ خود را تجربه کند. شکستی که البته با توجه به روند عملکرد فدراسیون کاراته و تیمهای ملی کاراته در سالیان گذشته به راحتی قابل پیشبینی بود و اگر نتیجهای غیر از این رقم میخورد باید به برنامهریزی کشورها و مناسبات جدید کاراته دنیا شک میکردیم.
کاراته ایران با پایان رقابتهای المپیک 2020 توکیو و کسب مهمترین مدال طلای تاریخ خود انگار ماموریت خود را پایان یافته دید و با یک عقب گرد چند ساله به روزهای بازگشت که تیمهای ملی کشورمان تنها زمانی تشکیل میشدند که قرار بود به رویدادهای آسیایی و جهانی اعزام شوند. این اتفاق نیز در حالی است که از سالیان گذشته با راهاندازی رقابتهای کاراته وان دیگر این سبک اعزام و حضور در مسابقات منسوخ شده است و اگر کاراتهکاها در رویدادهای کاراته وان شرکت نکند نتیجهای غیر از اتفاقات کاراته ایران برای آنها رقم نخواهد خورد.
هنوز علاقمندان کاراته فراموش نکردند که در یک مقطع سه، چهار ساله که برای کسب سهمیه المپیک 2020 توکیو تلاش میکردیم و به صورت مرتب به رویدادهای کاراته وان اعزام میشدیم، با نتایج درخشان موفق به کسب دستاوردهایی شدیم که بسیاری از آنها برای اولین بار در تاریخ کاراته کشورمان رقم خورد. روزهایی که برای هر مرحله مسابقات کاراته وان تعداد نفرات زیادی ثبت نام میشدند و در بسیاری از اوقات شاهد فینالهای تمام ایرانی در برخی اوزان بودیم و کاراته دنیا در هر مرحله مسابقات به تحسین عملکرد نمایندگان کشورمان میپرداخت. موضوعی که آرام آرام با پایان المپیک 2020 توکیو رنگ باخت و روز به روز کاراته ایران از جایگاه خود در سطح دنیا پایینتر آمد تا در نهایت در تاتامی بیستمین دوره مسابقات آسیایی برای اولین بار در جایگاه ششم قرار بگیرد و دیگر رفته رفته کسی یادش نباشد با همین کادر مدیریتی و فنی زمانی تیم ما در اوج کاراته دنیا بود.
فدراسیون کاراته به جای اینکه از شکستهای سالیان اخیر خود در قهرمانی آسیا، جهانی و بازیهای آسیایی درس بگیرد و مسیر خود را اصلاح کند و دوباره برنامهریزی حضور پرقدرت در رویدادهای مختلف را داشته باشد، به سمتی حرکت کرد که در تصورات خود خیال میکرد با استفاده از برخی افراد میتواند معجزه و ضعف تدارکات و حضور در رویدادهای تدارکاتی را پر کند. در اینکه بسیاری از این نفرات از چهرههای تحصلیکرده و با اخلاق کاراته هستند هیچ شکی نیست، اما نمیتوان توقع داشت با ایجاد این تغییرات کمبود حضور ما در رویدادهای تدارکاتی حل شود و کاراته دوباره موفق به دستاوردهای گذشته خود شود.
متاسفانه همین دوستان نیز قبل از مسابقات آسیایی در تصمیمی عجیب به این نتیجه رسیدند که تیمهای پایه با ترکیب کیفی به مسابقات قهرمانی جهان اعزام شود که به نظر میرسد با توجه به نتایج قهرمانی آسیا بزرگسالان غلط بودن تصمیمشان به خوبی برای آنها مشخص شد. قهرمانی آسیا چین بار دیگر ثابت کرد که تیمهای ملی کاراته آقایان و بانوان نیازمند خون تازه در برخی اوزان است. مدتها است که مانند هر پدیدهای عمر قهرمانی بسیاری از نفرات اسم و رسم دار، باتجربه و پرافتخار کاراته ایران به پایان رسیده است و نه تنها فدراسیون و کادرفنی بلکه خود این قهرمانان نیز نمیخواهند این حقیقت را بپذیرند.
البته در کنار این نفرات باتجربه برای چندمین بار پتانسیل برخی نفرات جوانتر نیز مشخص شد و بار دیگر اثبات شد که آنها در رویدادهای بینالمللی حتی توان عبور از حریفان گمنام را نیز ندارند و سرمایهگذاری دوباره روی آنها اشتباه است و باید تمرکز فدراسیون روی توجه به نفرات تیمهای پایه باشد. البته نکته مهم در حال حاضر ابطال انتخابات فدراسیون کاراته است و باید دید در روزهای آینده چه تصمیمی برای یکی از پرافتخارترین فدراسیونهای ورزش کشور گرفته خواهد شد.
انتهای پیام/