به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، دولت فدرال آلمان به منظور سازگاری بیشتر صنعت با آب و هوا به هیدروژن نیاز دارد و برای این کار باید به واردات متکی باشد.
دولت فدرال آلمان در زمان "پیتر آلتمایر"، وزیر اقتصاد سابق آلمان میلیاردها دلار در این زمینه سرمایه گذاری کرده است.
وزارت اقتصاد آلمان تحت رهبری رابرت هابک، H2 را در درجه اول موتوری برای صنعت فولاد می داند. وی اخیرا در اجلاس فولاد در دویسبورگ اعلام کرد که فولاد سبز ساخته شده در آلمان چیزی است که ما را به حرکت در می آورد. اما این نیاز به واردات از خارج از کشور مانند نروژ دارد.
حالا شرکت انرژی نروژی اکوینور، Equinor پروژه میلیارد دلاری RWE برای یک خط لوله دریایی به آلمان را ترک کرده که این شکستی تلخ برای هابک و وزارت اقتصاد او محسوب می شود.
برنامه های این پروژه که در ژانویه 2022 در قالب یک یادداشت تفاهم امضا شد، شامل تولید هیدروژن از گاز طبیعی همراه با جذب و ذخیره کربن - معروف به هیدروژن آبی بود. این سوخت در واقع قرار بود از طریق اولین خط لوله هیدروژن دریایی جهان به نیروگاه های گازی با قابلیت هیدروژن در آلمان صادر شود.
سخنگوی شرکت انرژی آلمان روز جمعه به رویترز گفت که شرکت اکوینور اعلام کرده که اکنون این طرح ها را رها می کند زیرا صادرات بسیار گران بوده و تقاضای کافی وجود ندارد. به گفته وی ثابت شده است که ایجاد خط لوله هیدروژن غیرممکن است. وی تاکید کرد که این همچنین به این معنی است که برنامه های تولید هیدروژن نیز متوقف خواهد شد.
وی افزود: ما تصمیم داریم این پروژه را در مراحل اولیه لغو کنیم.
طرف آلمانی هم در این باره به رویترز گفت که این خط لوله نیازمند حمایت نروژ و آلمان است. به گفته یک مقام از طرف آلمان پس باید در این راستا به نروژی ها تکیه کرد. وی تاکید کرد: این تصمیم نروژ با ناامیدی فراوان توسط وزارت امور اقتصادی و حفاظت از آب و هوای فدرال (BMWK) روبرو شد.
یک فرد آشنا به این موضوع به "برلینر سایتونگ" گفت که حتی شخص هابک نیز از تماس روز جمعه در این مورد بسیار شگفت زده شده است. وی تازه سال گذشته با ، یوناس گار استور، نخست وزیر نروژ بیانیهای را در مورد همکاری نزدیک تر در زمینه انرژی و آب و هوا و به ویژه در حوزه هیدروژن امضا کرد.
سال گذشته، "آندرس اوپدال"، مدیرعامل Equinor گفت که هزینه کل این زنجیره تامین ممکن است به "ده ها میلیارد یورو" برسد، در حالی که هزینه خط لوله به تنهایی حدود سه میلیارد یورو (3.35 میلیارد دلار) خواهد بود. وی تاکید کرد که Equinor نمی تواند پروژه ها را بدون تعهدات بلندمدت محکم خریداران اروپایی برای واردات هیدروژن گسترش دهد.
وی افزود: اگر قراردادهای بلندمدت و بازارهای مربوطه نداشته باشیم، در موقعیتی نیستیم که چنین سرمایه گذاری هایی انجام دهیم. وی گفت: برنامههای توسعه نیروگاههای گازی با قابلیت هیدروژن در آلمان همراه با RWE بزرگنرین تولید کننده برق آلمان در حال اجرا است، اما هیدروژن برای این کار در قاره تهیه میشود و از نروژ صادر نمیشود.
RWE بزرگترین تولید کننده برق آلمان گفت چنین نیروگاه هایی می توانند تولید را از سال 2030 آغاز کنند، مشروط بر اینکه دولت آلمان با یک برنامه بودجه برای نیروگاه های دارای قابلیت هیدروژن موافقت کند. بنا به درخواست، وزارت اقتصاد فدرال آلمان به برلینر سایتونگ اطلاع داد که فقط هیدروژن سبز واجد شرایط بودجه است. هیدروژن سبز از طریق الکترولیز آب تولید می شود. برای این کار از برق ناشی از انرژی های تجدیدپذیر استفاده می شود. سوزان اونگراد، سخنگوی این سازمان، گفت: بنابراین هیدروژن سبز بدون CO2 است.
مسئله اینجاست که در آلمان حتی یک شبکه اصلی وجود ندارد که بتواند این هیدروژن را از طریق خطوط لوله انتقال دهد و این روند هنوز در حال توسعه است. به گفته IG Metall، "ابتدا باید یک بازار برای هیدروژن سبز ایجاد شود".
کربن زدایی کامل صنعت فولاد آلمان که باعث 28 درصد از کل انتشار در آلمان می شود، به حدود 2.2 میلیون تن هیدروژن یا 73 تراوات ساعت (TWh) در سال نیاز دارد. انجمن هیدروژن آلمان (DWV) به برلینر سایتونگ گفت: تقاضای هیدروژن تا سال 2030 0.85 میلیون تن (28 تراوات ساعت) فرض شده است.
انتهای پیام/