به گزارش خبرگزاری تسنیم، شرکتهای دانشبنیان بهعنوان موتورهای محرک اقتصادهای نوین، نقشی کلیدی در توسعه پایدار و ایجاد اشتغال ایفا میکنند. این شرکتها با تکیه بر نوآوری و فناوری، به تولید محصولات و خدمات با ارزش افزوده بالا میپردازند و از این طریق، نهتنها بهرهوری در صنایع مختلف را افزایش میدهند، بلکه زمینهساز کاهش وابستگی به منابع طبیعی و تقویت رقابتپذیری اقتصادی کشورها میشوند. یکی از مهمترین مزایای شرکتهای دانشبنیان، انعطافپذیری آنها در پاسخ به تغییرات سریع بازار و توانایی بالا در خلق فرصتهای جدید اقتصادی است. حمایت از این شرکتها در قالب برنامههای توسعهای همچون برنامه هفتم توسعه، میتواند نقشی کلیدی در رشد پایدار و بهبود فضای کسبوکار داشته باشد.
در همین راستا با وحید کنعانی کلور، عضو کمیسیون آموزش، تحقیقات و فناوری مجلس شورای اسلامی به گفتگو پرداختیم تا نظرات وی را درباره اهمیت شرکتهای دانشبنیان در برنامه هفتم توسعه و نقش این شرکتها در تحقق اهداف اقتصادی و علمی کشور جویا شویم.
کنعانی با اشاره به تواناییهای شرکتهای دانش بنیان خاطرنشان میکند: شرکتهای دانشبنیان در دنیای امروز به عنوان یکی از ارکان اصلی اقتصاد پایدار شناخته میشوند. این شرکتها با استفاده از نوآوری و دانش تخصصی، قابلیت ایجاد تحولاتی عمیق در بخشهای مختلف اقتصادی را دارند و میتوانند مسیرهای جدیدی برای تولید ثروت و اشتغالزایی فراهم کنند. از آنجا که در بسیاری از کشورها فرایندهای اقتصادی سنتی توان رقابت با نیازهای روزافزون بازار جهانی را ندارند، توجه به شرکتهای کوچک و زودبازده که بر مبنای دانش و فناوری فعالیت میکنند، به عنوان راهکاری موثر و ضروری مورد توجه قرار گرفته است. این شرکتها به دلیل برخورداری از ساختاری منعطف و توانایی بالایی در تطبیق با تغییرات سریع بازار، میتوانند به سرعت راهحلهای جدید و کاربردی را ارائه دهند و به نتایج مطلوبی دست یابند.
عضو کمیسیون آموزش، تحقیقات و فناوری مجلس خاطرنشان میکند: یکی از دلایل موفقیت شرکتهای دانشبنیان، انگیزه بالای کارکنان و کاهش هزینههای اولیه سرمایهگذاری است. برخلاف صنایع بزرگ که نیاز به سرمایهگذاریهای سنگین دارند، بنگاههای کوچک دانشبنیان با کمترین هزینههای اولیه میتوانند دستاوردهای چشمگیری داشته باشند. کارکنان این شرکتها به دلیل احساس مالکیت و ارتباط نزدیک با هدفهای سازمان، تعهد بیشتری به کار خود دارند و این تعهد منجر به ایجاد نوآوریهای پیوسته و افزایش بهرهوری میشود. در نتیجه، این بنگاهها میتوانند تحرک و پویایی بالایی در اقتصاد ایجاد کنند و از این طریق نقش مهمی در کاهش نرخ بیکاری و افزایش تولید ناخالص داخلی ایفا کنند.
وی ادامه میدهد: از سوی دیگر، یکی از اهداف کلان اقتصادی در کشورهایی که منابع طبیعی غنی دارند، گذار از اقتصاد وابسته به این منابع به سمت اقتصادی مبتنی بر تولید و فناوری است. منابع طبیعی، اگرچه به عنوان یک دارایی ملی محسوب میشوند، اما بهرهبرداری بیرویه و وابستگی بیش از حد به آنها، میتواند اقتصاد کشور را در بلندمدت با چالشهایی جدی مواجه کند. در مقابل، اقتصادی که بر پایه دانش و فناوری استوار باشد، میتواند به صورت پایدار رشد کند و در برابر نوسانات جهانی مقاومتر عمل کند. از این رو، شرکتهای دانشبنیان به عنوان یکی از ابزارهای کلیدی در تحقق اهداف اقتصاد مقاومتی شناخته میشوند.
کنعانی در ادامه خاطرنشان میکند: برنامههای توسعهای، نظیر برنامه هفتم توسعه ایران، اهمیت ویژهای برای اقتصاد دانشبنیان قائل شدهاند. در این برنامه، تاکید بسیاری بر پیوند میان دانشگاه و صنعت صورت گرفته است. دانشگاهها به عنوان مراکز تولید دانش، نقش مهمی در پیشرفت صنعت و ایجاد نوآوریهای فنی دارند. این پیوند نهتنها به توسعه علمی کمک میکند، بلکه موجب میشود تا دانش تولیدی در دانشگاهها بهطور مستقیم در صنایع به کار گرفته شود و باعث بهبود کیفیت و افزایش بهرهوری در تولیدات صنعتی شود.
وی ادامه میدهد: یکی دیگر از نکات مهم در برنامه هفتم توسعه، الزام صنایع بزرگ به همکاری با شرکتهای دانشبنیان برای بهرهگیری از تولیدات داخلی است. این سیاست نه تنها موجب افزایش تقاضا برای محصولات دانشبنیان میشود، بلکه فرصتهای تازهای برای رشد و توسعه این شرکتها ایجاد میکند. با ایجاد این تعامل میان صنایع بزرگ و شرکتهای دانشبنیان، نهتنها محصولات داخلی با کیفیت بالاتر تولید میشوند، بلکه این شرکتها میتوانند تجربه و دانش فنی بیشتری کسب کنند که در نتیجه، ظرفیت رقابتی آنها در سطح بینالمللی نیز افزایش مییابد.
عضو کمیسیون آموزش، تحقیقات و فناوری مجلس خاطرنشان میکند: در چارچوب برنامه هفتم توسعه، یکی از اقدامات کلیدی برای حمایت از شرکتهای دانشبنیان، حذف هزینهها و بروکراسیهای اضافی مرتبط با بیمه قراردادهاست. این اقدام به منظور کاهش موانع اداری و تسریع در فرایندهای تجاری این شرکتها صورت گرفته و نقش مهمی در افزایش انگیزه برای فعالیتهای نوآورانه ایفا میکند. با کاهش پیچیدگیهای بیمهای، شرکتهای دانشبنیان میتوانند تمرکز بیشتری بر توسعه محصولات و خدمات خود داشته باشند و با استفاده از ظرفیتهای داخلی، به رشد پایدار و تقویت اقتصاد ملی کمک کنند.
کنعانی اظهار داشت: در نهایت، یکی از اهداف کلان اقتصادی هر کشور، جذب سرمایهگذاری خارجی و ایجاد فضای رقابتی برای شرکتهای داخلی است. شرکتهای دانشبنیان به دلیل انعطافپذیری و توانایی بالا در ارائه نوآوری، از ظرفیت بالایی برای جذب سرمایهگذاران خارجی برخوردارند. این شرکتها میتوانند با ارائه طرحهای نوآورانه و محصولات جدید، سرمایهگذاران را متقاعد کنند که در پروژههای آنها سرمایهگذاری کنند. سرمایهگذاری خارجی نهتنها به رشد و توسعه شرکتهای دانشبنیان کمک میکند، بلکه موجب انتقال دانش و فناوریهای نوین به کشور شده و فضای رقابتی را تقویت میکند. این فرآیند در نهایت به بهبود عملکرد اقتصادی کشور و افزایش سطح رفاه عمومی منجر میشود.
کنعانی در پایان افزود: با توجه به تمامی این عوامل، حمایت از شرکتهای دانشبنیان نه تنها یک ضرورت اقتصادی است، بلکه یک فرصت طلایی برای توسعه پایدار و مقاومتی است. این شرکتها با بهرهگیری از دانش و نوآوری، میتوانند نقشی تعیینکننده در آینده اقتصاد کشور ایفا کنند و مسیر رشد و پیشرفت را هموار سازند. بنابراین، سیاستگذاریهای اقتصادی و برنامههای توسعهای باید به گونهای تدوین شوند که این شرکتها بتوانند به راحتی به منابع مالی، تکنولوژی و بازارهای جدید دسترسی پیدا کنند و با ایجاد شبکههای همکاری میان دانشگاهها، صنایع و نهادهای دولتی، زمینههای لازم برای رشد و شکوفایی آنها فراهم شود.
انتهای پیام/