به گزارش گروه رسانههای خبرگزاری تسنیم، علیمحمد هنرمند در یادداشتی نوشت: دقیقا 13 ماه از آغاز نسلکشی صهیونیستها در نوار غزه میگذرد. آتش جنگی که در این باریکه 360 کیلومتری روشن شده بود حالا شعلهورتر از گذشته در حال سوزاندن بخش بزرگتری از جغرافیای غرب آسیاست. پیشبینیهای متعددی درباره آینده این جنگ میشود و بسیاری از آنها نیز ناظر بر شکلگیری یک نظم منطقهای جدید در فردای جنگ است.
با این حال فارغ از احتمالات میدانی جنگ و انتظاری که از آینده آن میرود، برهه جنگ را به عنوان یک سنجه اخلاقی و هنجاری مهم میتوان در نظر داشت. از این منظر طرح این پرسش که آیا هنجارهای جهان به قبل از آغاز نسلکشی غزه بازمیگردد یا خیر، سوال مهمی به حساب میآید. بسیار گفته شده است که غرب تمام سرمایه اخلاقی خود را پای حمایت از صهیونیستها قمار کرده است اما کمتر کسی به چرایی چنین قماری میپردازد. غرب در قرنهای گذشته بویژه از عصر روشنگری، به موازات منزوی ساختن کلیسا و تضعیف هنجار دینی، به دنبال یک نظام هنجاری جدید رفت تا بر پایه آن ارزشهای اخلاقی خود را برای استیلا بر جهان تعریف کند. نسبت موجود میان اخلاق مدرن و استعمار تا جایی پیش رفت که عمده اندیشمندان منادی آزادی و برابری از پروژه استعمار در جغرافیای غیراروپایی تمجید کرده و حتی آن را لازمه تمدنسازی نامیدند.
2 جنگ خانمانسوز جهانی و قربانی شدن میلیونها اروپایی باعث شد اعتبار نظریات اخلاقی مدرن با تردیدهای جدی مواجه شود. سالهای پس از جنگ دوم جهانی فرصتی بود تا غرب با تولید یک ادبیات رهاییبخش جدید که حتی جنبه انتقادی به گذشته خود نیز داشت، یک پیوند جدید میان اخلاق غربی و استیلای غربی تعریف کند تا در دوران پسااستعمار، کشورهای پیرامونی را با خود همراستا کند. در این فضا البته این دوران آغازگر یک پروژه استعماری جدید در خاورمیانه بود که این پروژه با تاسیس رژیم جعلی اسرائیل شروع شد. اسرائیل نقطهای بود که از سویی به دنبال یک استیلای تمدنی غربی بر خاورمیانه بود و از سوی دیگر خود منافی تمام شعارهای اخلاقی و رهاییبخش غرب به حساب میآمد.
جهان پس از 7 اکتبر اما این دوگانگی متضاد را به عریانترین شکل ممکن برای همگان به نمایش درآورد. در این فضا پیگیری اخلاقیای که خود به ابزار استیلا تبدیل شده بود عملا امکان تثبیت قدرت را از غرب میگرفت. دولتهای غرب بخوبی از این واقعیت آگاه هستند که استمرار حمایتشان از نسلکشی تا چه حد اعتبار اخلاقی و هنجاریشان را تضعیف میکند، اما پافشاری بر اخلاق را بهمثابه سقوط اقتدار خویش میبینند.هم ساختار کالج الکترال و هم کسانی که روند اجرایی انتخابات را بر اساس آن پیش میبرند، جملگی محیط بر رایدهندگان هستند یعنی رایدهندگان آمریکایی ضعیفترین و نازلترین نقش را در انتخاب رئیسجمهور دارند.
منبع: روزنامه وطن امروز
انتهای پیام/