گروه دفاعی خبرگزاری تسنیم ـ روز گذشته نیروهای مسلح یمن با شلیک موشک بالستیک «فلسطین2»، تلآویو در سرزمینهای اشغالی را با موفقیت هدف قرار دادند.
دو روز پیش نیز انصارالله یمن با شلیک یک فروند موشک دیگر از همین نوع، موفق شده بود تلآویو را هدف قرار دهد.
تصاویر منتشرشده از این عملیاتها نشان میدهد موشکهای یمنی بهراحتی موشکهای رهگیر سامانههای پدافندی رژیم صهیونیستی را پشتسر میگذارند و اهداف موردنظر خود را مورد اصابت قرار میدهند.
اما آنچه در این عملیاتها باید به آن توجه کرد این است که رژیم صهیونیستی پس از اجرای موفق عملیات وعده صادق2 ایران، علاوه بر سامانههای پدافندی خود، سامانه تاد آمریکایی را هم برای تقویت ساختار پدافند ضدموشکی در سرزمینهای اشغالی مستقر کرد.
استقرار سامانه تاد آمریکایی در اسرائیل در حالی رخ داد که خود آمریکاییها هم سامانهای برای مقابله با موشکهای هایپرسونیک و مانورپذیر در اختیار ندارند و بر اساس گزارش کنگره آمریکا، وزارت دفاع این کشور تا سال 2034 به چنین سامانهای دست پیدا نخواهد کرد.
سایت دیفنس نیوز سال گذشته در گزارشی عنوان کرد که وزارت دفاع آمریکا به کنگره این کشور گزارش داده است
که آنها قادر نخواهند بود تا سال 2034 به سامانه پدافندی برای مقابله با موشکهای هایپرسونیک دست یابند
جمعبندی عملیاتهای موشکی صورتگرفته توسط ایران و یمن کنار برخی عملیاتهای پهپادی نشان میدهد ساختار پدافند هوایی رژیم صهیونیستی با ضعفهای جدی مواجه است و کمک گرفتن از کشورهای عضو ناتو، همپیمانان منطقهای و حتی استقرار سامانههای آمریکایی هم نتوانسته است به آنها کمکی بکند.
رژیم صهیونیستی از سال 2007 به بعد با تغییرات اساسی در ساختار پدافند هوایی خود و ایجاد شبکه یکپارچه پدافندی، راهبرد خود در مقابله با حملات جنگندههای کشورهای عربی را به مقابله با راکتهای و موشکهای بالستیک ایران و گروههای مقاومت تغییر داد و سامانههای پدافندی متعددی هم برای دستیابی به این راهبرد طراحی و تولید کرد که معروفترین آنها، سامانههای گنبد آهنین، فلاخن داود و پیکان هستند.
سامانه گنبد آهنین و اصابت راکتهای فلسطینی به یک پالایشگاه در نزدیکی این سامانه
سامانه فلاخن داود
موشکهای آرو3 که برای مقابله با موشکهای بالستیک طراحی شده است
اما مقابل موشکهای مانوردهنده موفق نبوده است
در سالهای اخیر، سامانه گنبد آهنین که برای مقابله با راکتهای گروههای مقاومت طراحی شده بود موفقیتهایی مقابل راکتهای دستساز مقاومت فلسطین بهدست آورد اما مقابل راکتهای پیشرفتهتر حزبالله لبنان که از سرعت بیشتری برخوردار بودند مانند قبل کارآمد نبود.
در این بین، سامانه پیکان در سه نسخه و اساساً برای مقابله با موشکهای بالستیک طراحی و تولید شد که هماکنون سامانه آرو 2 و 3 در سرزمینهای اشغالی عملیاتی است، اما در جریان عملیاتهای دوگانه وعده صادق و همچنین شلیک موشکهای بالستیک فلسطین2 توسط یمن سامانه پیکان نتوانست مقابل موشکهای بالستیک ایران و یمن حرفی برای گفتن داشته باشد و به همین دلیل هم اسرائیلیها دست به دامن آمریکاییها شدند تا سامانه تاد را بهخدمت بگیرند.
پرتابگر سامانه ضدموشکی تاد
دلیل ضعف ساختار پدافندی رژیم صهیونیستی اما به یک ایراد قدیمی برمیگردد، در جریان جنگ 33روزه و جنگهای پس از آن اسرائیل نشان داد در حوزه دفاعی یگ گام عقبتر از تهدیدات قدم برمیدارد. زمانی که که تلفات زرهی آنها در جنگ 33روزه بالا رفت، به فکر تولید سامانه دفاع فعال تانک افتادند و یا درست در زمانی که در همین جنگ با تهدیدات راکتی و موشکی مواجه شدند به فکر تحول در ساختار پدافندیشان افتادند،
اما آنچه از دید صهیونیستها پنهان مانده بود، توانایی طراحی تهدیدات جدید توسط ایران و جبهه مقاومت بود، بر همین اساس و با شناخت درست از راهبرد جدید پدافندی رژیم صهیونیستی و همچنین تواناییهای سامانههای پدافند ضدموشکی آن، جمهوری اسلامی ایران و بهتبع آن جبهه مقاومت علاوه بر ایجاد تغییرات در تاکتیکهای و تکنیکهای بهکارگیری تسلیحات، روند توسعه و ساخت تسلیحات جدید برای عبور از سپرهای ضدموشکی و پدافندی را در پیش گرفتند.
اساس تجهیز موشکهای قدیمی به سرجنگیهای مانورپذیر که برای اولین مرتبه در رزمایش پیامبر اعظم(ص)17 از آن رونمایی شد و پس از آن طراحی و تولید موشکهای مجهز به کلاهک مانوردهنده با سرعت هایپرسونیک در همین راستا بوده است.
موشکهای قدر مجهز به کلاهک جدید در رزماش پیامبر اعظم(ص)17
از سوی دیگر استفاده از پهپادهای انتحاری و ریزپرندهها بهخصوص در حوزه رزم زمینی و برای درگیری با سطوح تاکتیکی دشمن نیز بخش دیگری از راهبرد جدید ایران و جبهه مقاومت بوده است.
این راهبرد علاوه بر جبهه مقاومت در سایر جنگها نیز امتحان خود را پس داده است بهطوری که هماکنون ریزپرندهها و موشکهای بالستیک مانوردهنده به چالشی جدی برای سامانههای پدافندی تبدیل شدهاند و بعضاً خود این سامانهها نیز به طعمه آنها بدل میشوند.
در حقیقت سرعت بالا و مانوردهی سر جنگی موشک دو فاکتور مهمی هستند که موجب میشود سامانههای ضدموشکی قادر به رهگیری و انهدام موشک مهاجم نباشند و این موضوع مسئله مهمی است که توجه تمامی ارتشهای دنیا را به خود جلب کرده است و تا کنون سامانه پدافندی که بتواند این مشکل را حل کند طراحی نشده است، البته اخیراً کشور فرانسه طراحی سامانهای برای مقابله با موشکهای هایپرسونیک را آغاز کرده است اما این سامانه هنوز در مرحله تحقیق و توسعه است و تا عملیاتی شدن راه طولانی در پیش دارد.
اما در شرایط فعلی و در واقعیت، وقتی تنها یک تیر موشک که از فاصله حدود 2000کیلومتری شلیک شده است و سامانههای اسرائیلی با کمک ناوگان آمریکا در دریای سرخ و کمک دیگر همپیمانان زمان کافی برای رهگیری آن داشتهاند با موفقیت در تل آویو فرود میآید، نشاندهنده آن است که ساختار پدافندی اسرائیل تنها مقابل تهدیدات قدیمی و راکتهای ابتدایی و سبک فلسطینی قابلیت پاسخگویی دارد و مقابل تهدیدات نوین کاری از دستش برنمیآید.
موشک فلسطین2
در چنین وضعی در صورتی که رژیم با حملات پرتعداد موشکی مواجه شد قطعاً دچار خسارات فراوانی خواهد شد که تبعات آن میتواند تا مدتها دامنگیر آنها باشد.
هزینههای نظامی اسرائیل از 2018 تا 2022 یک سال قبل از طوفان الاقصی
این در حالی است که رژیم صهیونیستی در سال 2022 چیزی در حدود 23 میلیارد دلار یعنی حدود 80 درصد درآمد نفتی ایران هزینه ارتش خود کرده است، اما در مقابل ایران و جبهه مقاومت با هزینه بسیار پایینتر توانستهاند علاوه بر غلبه بر پدافند اسرائیل از سد پدافند ضدموشکی آمریکایی هم بگذرند.
انتهای پیام/+