به گزارش خبرگزاری تسنیم، جودو به عنوان یکی از رشتههای المپیکی همواره جایگاه ویژهای در ورزش کشور داشته، اما در سالیان اخیر، این رشته با چالشها و مشکلات متعددی روبهرو بوده و نگرانیهایی در مورد آینده به وجود آورده است.
یکی از مهمترین مسائلی که باید مورد بررسی قرار گیرد، کم کاری آشکار فدراسیون جودو پس از پایان تعلیق است. رفع تعلیق، فرصتی طلایی برای بازسازی این رشته بود، اما به نظر میرسد فدراسیون از این فرصت بهره کافی نبرده است. عدم برنامهریزی دقیق برای بازگشت و جبران عقب افتادگیهای سالیان اخیر و ناکارآمدی در استخدام مربی خارجی نشاندهنده ضعف جدی در مدیریت فدراسیون است.
آرش میراسماعیلی از پایان دوران تعلیق این رشته بارها وعده استخدام مربی خارجی را داده است. این اقدام قرار بود یکی از اولویتهای اصلی در بازسازی و توسعه این رشته و جبران عقب افتادگی سالیان از دست رفته باشد؛ اما همچنان و در فاصله حدود 18 ماه تا شروع بازیهای آسیایی این وعده مهم محقق نشده است.
این تاخیر طولانی، سوالات جدی درباره توانایی مدیریتی و برنامهریزی فدراسیون جودو به وجود آورده است. آیا مشکلات مالی دلیل ناکامی فدراسیون در این زمینه است یا نبود استراتژی شفاف و مؤثر باعث شده حضور مربی خارجی فقط در سطح رسانهها باقی بماند و در عمل هیچ خبری نباشد. دلیل این موضوع هر چه هست، نتیجهای جز بلاتکلیفی و آسیب به روند آمادهسازی تیم ملی و کاهش انگیزه ورزشکاران به دنبال نداشته است.
رئیس فدراسیون جودو بهتر از هر کسی میداند که هر صحبت و وعده او باعث ایجاد توقعاتی در جامعه ورزش و جودو میشود و مطرح کردن بحث بیپشتوانه حضور مربی خارجی در مدت بیش از یک سال گذشته شائبه توخالی بودن وعدهها را به ذهن متبادر میکند و تنها به بیاعتمادی جامعه ورزشی دامن میزند. اگر فدراسیون جودو که مدتهاست درباره حکم صادره از سوی مرجع قضایی صحبت شده و حتی این پرسش از وزارت ورزش مطرح شده که چرا به این رای عمل نمیکند؛ به هر دلیلی قصد دارد در زمان خاصی مربی خارجی را به ایران بیاورد بهتر است دقیق در این خصوص صحبت کند تا مشخص شود چه زمانی قرار است فعالیت جدی جودو ایران برای بازگشت به شرایط گذشته اتفاق بیفتد.
نباید فراموش کنیم احمد دنیامالی وزیر ورزش و جوانان، چشم انداز ورزش ایران را در کوتاه مدت موفقیت در بازیهای آسیایی 2026 ناگویا عنوان و هدف دو برابری کردن سبد مدالهای طلای کاروان ورزشی ایران را مطرح کرده است. اگرچه این هدف قابل تحسین است، اما به شرطی است که بسیاری از رشتههای پرظرفیت مانند جودو در رسیدن ورزش ایران به اهداف وزیر فعالیت بیشتری داشته باشند.
برای دستیابی به چنین هدفی جودو نیازمند فعالیت چند برابری در زمان باقی مانده تا بازیهای آسیایی است. موضوعی که در شرایط کنونی به واسطه عدم حضور مربی خارجی و برنامهای مشخص برای حضور در مسابقات تدارکاتی معتبر دیده نمیشود. تاکید روی مربی خارجی در این گزارش به واسطه اظهارات رئیس فدراسیون است که از نیاز حضور مربی خارجی در جودو کشور صحبت کرده و اگر واقعاً چنین شرایطی وجود ندارد، بهتر است خیلی شفاف اعلام و از مربیان داخلی حمایت شود و برنامههای آنها تا بازیهای آسیایی مورد حمایت قرار گیرد.
با شرایط فعلی جودو ایران، این سوال به طور جدی مطرح میشود که آیا این رشته قادر است در تحقق وعدههای وزیر ورزش برای موفقیت در بازیهای آسیایی 2026 نقشی ایفا کند؟ فدراسیون جودو باید در نظر داشته باشد که موفقیت در یک رشته ورزشی تنها با شعار و اهداف بلندپروازانه به دست نمیآید بلکه نیازمند برنامه دقیق و اجرای درست و به موقع تصمیمات است. وعدههای بدون تحقق و نبود شفافیت در تصمیمگیریها، آینده این رشته را با خطر مواجه خواهد کرد.
اگر آرش میراسماعیلی و دیگر مسئولان مرتبط، به سرعت و با جدیت تصمیمات لازم را اتخاذ نکنند، نه تنها بازیهای آسیایی 2026، بلکه جایگاه جودو ایران به طور کامل از دست خواهد رفت. زمان برای تغییر وضعیت بسیار محدود بوده و اقدام فوری لازم است.
انتهای پیام/