به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، سریال «مهیار عیار» سناریویی جذاب و پرکشش دارد که توانسته است توجه مخاطبان را به خود جلب کند. این مجموعه نمایشی با استفاده از خرده داستانهایی که بهطور موجز و مؤثر برای روایت منسجم قصه اصلی به کار گرفته شده، ساختاری منسجم و یکپارچه را به نمایش میگذارد.
نقاط قوت سریال در چیست؟ خرده داستانهایی که در دل قصه اصلی گنجانده شدهاند، با فرضیههای منطقی و روایی بهگونهای به هم متصل میشوند که همچون پنجرهای پلکانی به یکدیگر پیوند میخورند. پیرنگ و خط اصلی داستان بهطور منطقی و اصولی با هم تطابق دارند و در خدمت پیشبرد روایت هستند.
یکی از مشکلات همیشگی در بسیاری از متون تاریخی و ادبی، تصویرسازی نادرست و نامطلوب است. در «مهیار عیار»، اما، داستان بهروشنی و با انتقال روایی ساده و مؤثر روایت میشود که به درک بهتر آن کمک میکند.
این سریال با بهرهمندی از نویسندگان و مشاوران خوب، باعث شده در مرحله اجرا توسط کارگردان درست و اصولی پیش برود تا روند داستان، چیدمان کاراکترها و پیشبرد روایت به شکلی منسجم و آگاهانه پیش برود.
تفاسیر ارائه شده تنها بخشی از ماجرای «مهیار عیار» است؛ به نظر میرسد موفقیت این سریال را باید در ناحیه تهیهکنندگی بهروز مفید جستجو کرد. مفید توانسته شاکله این سریال را منظم و یکپارچه کند. حاتمی در جایگاه کارگردان زمانی به تسلط و تکنیک خود پی برد که تهیهکننده چون بهروز مفید را در کنار خود داشت. چه در «محکومین» و چه در «مهیار عیار»، حاتمی با حضور این تهیهکننده توانسته است اثری مخاطبپسند ارائه دهد و خطاهای خود را به حداقل برساند.
اما نکتهای که برخی منتقدان به آن اشاره دارند، انتخاب غیرحرفهای بازیگران فرعی است که بهعنوان یکی از بزرگترین ضعفهای سریال مطرح میشود. به عنوان مثال، نقش «خانم سلطان» و پلانهای مربوط به او نتوانستهاند کمکی به پیشبرد روند داستان بکنند. همچنین در برخی دیگر از نقشهای فرعی نیز این سؤال مطرح میشود که چرا و بر اساس چه معیارهایی این بازیگران انتخاب شدهاند.
کلیت ضعفهای سریال «مهیار عیار» به بازیگران فرعی اختصاص دارد و قابل نقد است؛ دیالوگهای ناقص، عدم ایجاد ارتباط کافی با مخاطب، تناسب نداشتن معدل سنی بازیگران اصلی با فرعی و بسیاری از جزئیات دیگر دست به دست هم دادهاند تا این ضعف به چشم بیاید.
با این حال، بازیگران شناختهشدهای در این سریال به ایفای نقش پرداختهاند که توانستهاند عمدتاً رضایت مخاطبان را جلب کنند. از متین ستوده در نقش خاتون بهعنوان یک زن قهرمان تا بهنام تشکر در نقش کلانتر اصفهان، رامین ناصرنصیر در نقش «مباشر خاتون»، سیامک صفری در نقش داروغه و حتی کامران تفتی که در نقش اصلی «مهیار» هنرنمایی کرده است.
«مهیار عیار» جزو سریالهایی است که مخاطب را به تماشای یک داستان تاریخی و پرماجرا مینشاند. مخاطب امروز علاقه زیادی به تماشای آثار ماجراجویانه و تاریخی دارد، همانطور که پیش از این سریال «سرزمین مادری» نیز بینندگان بسیاری را جذب کرده بود.
این سریال با به نمایش گذاشتن دقیق زندگی در دوران صفویه، بیننده را به عمق تاریخ ایران میبرد. ماجراهای هیجانانگیز مهیار، شخصیتهای قوی و جلوههای بصری منحصر به فرد این سریال، آن را به تماشای جذاب و لذتبخشی برای مخاطب تبدیل کرده است.
در کنار نقدهایی که به بازیگران فرعی وارد است، باید به قاببندی، سلیقه بصری و هدایت هنرپیشهها در کارگردانی سیدجمال سیدحاتمی نمره خوبی داد. چرا که محصول نهایی از نظر قدرت اجرا در سطح مطلوب و کیفی قرار دارد.
انتهای پیام/