خبرگزاری تسنیم، محمدمهدی سیدناصری؛ پژوهشگر حقوق بینالملل کودکان؛
با ورود به قرن 21، هوشمصنوعی و ابزارهای مبتنی بر تکنولوژی به یکی از ارکان اصلی تمدن بشری تبدیل شده است. با این حال، این پیشرفت فناورانه همراه با چالشها و خطرات بیسابقهای است که آینده اجتماعی، فرهنگی و حتی حقوقی ابنای بشر را تهدید میکند.
«بررسی موضوع هوشمصنوعی در قرن وحشت» نهتنها چشماندازی ترسناک از آینده ارائه میدهد، بلکه ضرورت بازاندیشی و بازآفرینی در آموزش و تربیت کودکان نسل زِد و آلفا، بهویژه از طریق کتابخوانی، را برجسته میسازد.
هوشمصنوعی بهسرعت در حال تغییر ساختارهای اجتماعی است. از اتوماسیون شغلی و نظارت گسترده تا تولید محتوا، این فناوری بهطور فزایندهای زندگی روزمره را متحول کرده است. با این حال، این تغییرات نگرانیهایی از جمله نابودی شغلها، افزایش نابرابری و کاهش تعاملات انسانی را ایجاد میکند. مسائلی همچون حریم خصوصی، سوگیریهای الگوریتمی و استفاده از هوشمصنوعی در نظارت دولتی از چالشهای عمدهای هستند که نیاز به قوانین شفاف و دقیق دارند. اما آیا جوامع ما آماده مواجهه با این مسائل هستند؟ کودکان، بهعنوان نسل آینده، بیشترین تأثیر را از این تحولات خواهند پذیرفت. اما آیا نظامهای آموزشی کنونی آنها را برای زندگی در جهانی پر از هوشمصنوعی آماده میکند؟ کتابها به کودکان این امکان را میدهند که مهارتهای تفکر انتقادی را پرورش دهند، مهارتی که جهت مقاومت در برابر نفوذ تکنولوژیهای هوشمند حیاتی است.
یکی از راههای مقابله با مخاطرات هوشمصنوعی، ترویج آموزش فرهنگی از سنین بسیار پایین است. این آموزشها میتوانند شامل درک اخلاقی، تحلیل اطلاعات و تقویت خلاقیت باشند. در جهانی که تکنولوژی در همهچیز نفوذ کرده است، پرورش مهارتهای انسانی همچون همدلی، همکاری و خلاقیت میتواند کودکان را در برابر آسیبهای هوشمصنوعی مقاوم کند.
برای مقابله با خطرات هوشمصنوعی، نیاز به چارچوبهای حقوق بینالملل وجود دارد که بتواند از حقوق انسانی، بهویژه کودکان، در برابر سوءاستفادههای احتمالی محافظت کند. یکی از مسائل مهم در حقوق هوش مصنوعی، تعیین مسئولیت در مواردی است که تصمیمات این سیستمها به نتایج ناخواسته منجر میشود. این امر بهویژه در آموزش و پرورش کودکان اهمیت دوچندان دارد. افزودن مباحث حقوقی مرتبط با فناوری به آموزش کودکان میتواند آنان را برای تعامل آگاهانهتر با تکنولوژی آماده کند.
در حالی که هوشمصنوعی به بخشی جداییناپذیر از جهان ما تبدیل شده، راهحلهای انسانی همچنان بهترین ابزار برای مقابله با مخاطرات آن هستند. تربیت نسل جدیدی از کودکان که به تفکر انتقادی، ارزشهای اخلاقی و خلاقیت مجهز باشند، تنها از طریق ترویج کتابخوانی و آموزش فرهنگی ممکن است و در نهایت، هماهنگی میان تلاشهای آموزشی، اجتماعی و حقوقی میتواند قرن وحشت را به قرن امید تبدیل کند.
انتهای پیام/