به گزارش خبرگزاری تسنیم از زابل، مردمان سیستان سالهاست در انتظار شنیده شدن خواستههایشان هستند. سفر قریبالوقوع رئیس جمهور به منطقه سیستان شامل پنج شهرستان زابل، زهک، هامون، هیرمند و نیمروز فرصتی استثنایی برای شنیدن این درخواستها و لمس عمق مشکلات این منطقه محروم در شمال استان سیستان و بلوچستان است؛ اما این فرصت، چهمیزان میتواند به بهبود وضعیت زندگی مردمان این دیار خشک و تشنه کمک کند؟
این پرسشی است که در گفتوگو با اهالی این منطقه، بارها و بارها تکرار میشود. مردمانی که سالهاست با مشکلات عدیده معیشتی، بیکاری گسترده، بحران آب و ریزگردهای سهمگین دست و پنجه نرم میکنند. سفر رئیس جمهور به این منطقه، فرصتی برای شنیدن صدای واقعی مردم و لمس مشکلات روزمره آنهاست.
گلایههایی از دل ریزگردهای سیستان
در گفتوگو با خانم گلبیبی، یک مادر خانهدار از شهرستان زابل، اشک در چشمانش حلقه زده بود و میگوید: «سالهاست با فقر و نداری دست و پنجه نرم میکنیم، شوهرم کارگر ساختمانی است و درآمدش کفاف زندگی ما را نمیدهد، فرزندانم آرزوهای زیادی دارند، اما ما حتی نمیتوانیم مایحتاج اولیه آنها را تأمین کنیم، از رئیس جمهور میخواهیم به فکر ما مردم محروم باشد و برای ایجاد اشتغال در منطقه کاری انجام دهد.»
آقای محمدی، یک کشاورز از شهرستان هیرمند، با نگرانی از وضعیت حقآبه هیرمند میگوید: «سالهاست حقآبه ما از افغانستان قطع شده است و زمینهایمان خشکیده است. ما کشاورزان، تنها منبع درآمدمان کشاورزی است و با این شرایط، زندگی ما به نابودی کشیده میشود. از رئیس جمهور میخواهیم پیگیر حقآبه ما از افغانستان باشد و مانع از نابودی کشاورزی منطقه شود.»
آقای شهرکی، یک جوان جویای کار از شهرستان زهک، با ناامیدی میگوید: «سالهاست دنبال کار میگردم، اما هیچ کاری پیدا نمیکنم، بیکاری در منطقه بیداد میکند و جوانان زیادی ناامید و سرخورده شدهاند، از رئیس جمهور میخواهیم برای ایجاد اشتغال در منطقه برنامهای جدی داشته باشد و به جوانان فرصت کار بدهد.»
خانم کیخا، یک معلم از شهرستان نیمروز، از مشکلات آموزشی منطقه میگوید: «مدرسههای ما امکانات کافی ندارند و دانشآموزان ما از کمبود امکانات آموزشی رنج میبرند. ما نیاز به مدارس مجهز و معلمان متخصص داریم تا بتوانیم آیندهای بهتر برای فرزندانمان بسازیم. امیدواریم رئیس جمهور به این موضوع توجه کند.»
آقای شیبک، یک دامدار از شهرستان هامون، با اشاره به ریزگردها میگوید: «ریزگردها زندگی ما را فلج کردهاند، دامهایمان بیمار میشوند و محصولات کشاورزیمان از بین میرود. ما نیاز به بودجه ویژه برای مقابله با ریزگردها داریم تا بتوانیم از این بلای طبیعی در امان بمانیم.»
این تنها گوشهای از دردها و رنجهای مردم سیستان است. مشکلات معیشتی، بیکاری، بحران آب، ریزگردها و کمبود امکانات آموزشی، تنها بخشی از چالشهای پیشِروی این منطقه است.
ضرورت بهرهگیری از فرصت مرز در سیستان
امام جمعه شهرستان زابل در گفتوگو با تسنیم اظهار داشت: ما در سیستان ظرفیت مرز مشترک با افغانستان و بازارچههای مرزی را داریم که متأسفانه سالهاست بهره چندانی را از مرز نه برای کشورمان و نه برای منطقه سیستان نداشتیم و اکنون هم نداریم.
حجتالاسلام مجید پوراندخت افزود: برای استفاده بهتر از فرصت مرز درخواست ما این است که راهآهن چابهار به زاهدان و پس از آن به مرز «میلک» با سرعت و جدیت بیشتری پیگیری شود. راهآهن و ریل بهصورت مسافربری و باری باشد نهفقط بحث مسافری و تا زمانی که ریل باری تحقق پیدا نکند در بحث توسعه، تجارت و مبادلات بینالمللی بهره آنچنانی نداریم.
امام جمعه شهر بنجار نیز به خبرنگار تسنیم گفت: سیستان از لحاظ چالشها و آسیبهایی که در منطقه وجود دارد دچار مشکلات فراوانی است، اما هر کدام از این تهدیدها میتواند یک فرصت باشد. سؤال ما این است؛ رئیسجمهور در تبدیل این تهدیدها به فرصت چه برنامههایی دارند؟
حجتالاسلام مهدی اربابی افزود: سیستان از لحاظ آبوهوایی دارای طوفانهای شدیدی در منطقه است و این طوفانها و گرمای هوا هر کدام میتواند منبع تولید انرژی تجدیدپذیر باشد و این یک فرصت است.
وی اضافه کرد: آقای رئیسجمهور چه برنامههایی برای گسترش مزرعههای پنل خورشیدی که میتواند هم تولید برق را انجام دهد و هم اگر تولید بهمقدار زیاد باشد میتواند در بحث صادرات برق کمک کشور باشد، دارند؟
مطالباتی که نیازمند پاسخ قاطع هستند
مردم سیستان از رئیس جمهور انتظار دارند به وعدههای خود عمل کند و برای حل مشکلات این منطقه تلاش جدی انجام دهد. آنها خواستار ایجاد اشتغال پایدار، حل مشکلات معیشتی، پیگیری تحقق حقآبه سیستان از افغانستان و اختصاص بودجه ویژه برای مقابله با ریزگردها هستند.
سفر رئیس جمهور به سیستان، فرصتی استثنایی برای شنیدن صدای مردم و لمس مشکلات آنهاست. آیا این فرصت به بهبود وضعیت زندگی مردم این منطقه منجر خواهد شد؟ آیا وعدههای دادهشده به واقعیت تبدیل خواهد شد؟ این پرسشهایی است که پاسخ به آنها، در آینده مشخص میشود. اما مسلّم این است که مردم سیستان چشم به راه عملی شدن وعدهها هستند و انتظار دارند که این سفر، نقطه عطفی در بهبود وضعیت زندگی آنها باشد. آنها نیازمند توجه ویژه دولت و مسئولین هستند و امیدوارند صدای آنها میان هیاهوی مشکلات، شنیده شود.
سیستان، سرزمینی با تاریخ کهن و مردمانی صبور و مقاوم، در انتظار عدالت و توسعه است. آیا این انتظار به سرانجام خواهد رسید؟ این سفر، آزمون بزرگی برای دولت در عمل به تعهدات خود نسبت به این منطقه محروم است. مردم سیستان با چشمانی منتظر، به اقدامات عملی دولت نگاه میکنند.
مشارکت فعال مردم در ارائه راهکارها و نظرات خود برای حل مشکلات منطقه، میتواند به تصمیمگیریهای دقیقتر و مؤثرتر دولت منجر شود. سیاستهای کلان اقتصادی و اجتماعی باید بهگونهای طراحی شوند که منافع مردم سیستان در نظر گرفته شود و به توسعه پایدار این منطقه کمک کنند. توجه به ظرفیتهای بالقوه منطقه سیستان و سرمایهگذاری در بخشهای مختلف اقتصادی، میتواند به ایجاد اشتغال و بهبود وضعیت معیشتی مردم کمک کند.
امید است که سفر رئیس جمهور به سیستان، فصل جدیدی از توسعه و پیشرفت را برای این منطقه رقم بزند. حفظ محیط زیست و مقابله با ریزگردها باید از جمله اولویتهای اصلی دولت در این منطقه باید باشد. شفافیت در ارائه گزارشها و اقدامات دولت در خصوص مشکلات سیستان، میتواند به افزایش اعتماد عمومی و همکاری مردم در حل مشکلات کمک کند. سفر رئیس جمهور به سیستان، فرصتی است برای نشان دادن عزم جدی دولت در حل مشکلات این منطقه و بهبود وضعیت زندگی مردم.
.
انتهای پیام/+