به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، تحقیق و توسعه یکی از مهمترین بخشهای نظام نوآوری هر کشوری است که میتواند باعث رشد چشمگیر اقتصاد آن کشور شود. منظور از تحقیق و توسعه، هر فعالیت فناورانهای است که باعث تولید محصولات و خدمات جدید، ارتقاء آنها یا حتی بهبود فرایندهای تولید شود. با این حال، تمرکز بر تحقیق و توسعه به واسطه هزینههای زیاد آن، برای بسیاری از شرکتها کار دشواری است. به همین دلیل، یکی از بهترین راهکارها برای کمک به این شرکتها، اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه است.
در این طرح، هزینههای صرف شده برای تحقیق و توسعه به شکل اعتبار مالیاتی از مالیات قطعی بر عملکرد شرکت در همان سال یا سال بعدی کسر میشود. هزینههایی که مشمول این اعتبار مالیاتی میشوند، عبارتند از:
- هزینه نیروی انسانی که بهصورت مستقیم روی تحقیق و توسعه کار کرده است.
- هزینه مواد، ملزومات و تجهیزات مورد استفاده.
- هزینه اجاره فضای تحقیق و توسعه، با اولویت استقرار در پارکهای علم و فناوری و مراکز نوآوری.
- هزینه آزمونها، تستها و دریافت استانداردهای ویژه.
- هزینههای قراردادهای همکاری.
در مقابل، هزینههایی که به عنوان اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه پذیرفته نمیشوند، عبارتند از:
- خرید زمین و ساختمان یا ساخت آن.
- خرید و نگهداری خودرو.
- خرید اقلام اداری مانند رایانه، تلویزیون و مبلمان اداری.
- هزینههای غیرمستقیم خرید کالا، مانند مالیات بر ارزش افزوده، خدمات گمرکی، حق بیمه و حمل و نقل.
هدف اصلی این قانون، تشویق بنگاههای اقتصادی به تمرکز بیشتر روی فرایندهای تحقیق و توسعه برای ارتقاء مزیتهای رقابتی آنها در سطح ملی و بینالمللی است، بهویژه در زمینههای دارای اولویت ملی. همچنین، این قانون به واسطه همکاری شرکتهای دارای پروانه بهرهبرداری و مجوز فعالیت با شرکتهای دانشبنیان، فناور، دانشگاهها، پژوهشگاهها و پارکهای علم و فناوری، حداکثر قابلیتهای همافزایی را به کار میگیرد تا علاوه بر ایجاد اشتغال برای نیروهای متخصص، فرایندهای تحقیق و توسعه با قدرت بیشتری در کشور پیش برود.
برای بهرهمندی از این خدمت، شرکتها باید پروژههای تحقیق و توسعه خود را در سامانه اعتبار 14 به نشانی TCR.etebar14.ir بارگذاری کنند.
انتهای پیام/