گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم: محمد دادکان رئیس پیشین فدراسیون فوتبال که خود با شعار «دینداری بعد تیمداری» ریاست این فدراسیون را برعهده گرفت اخیرا در ویدئویی همه جمهوری اسلامی رامتهم به ریاکاری کرده و بعد از تکرار ادعای بدون سند رسانههای معاند مبنی بر کمک 30 میلیارد دلاری ایران به سوریه نسبت به عدم ساخت هتل و استادیوم در کشور معترض شده تا به این ترتیب به طول کشیدن روند بازسازی استادیوم آزادی تهران کنایه زده و توان کشور را زیر سال ببرد.
فارغ از اینکه ایران صرفا محدود به تهران نیست و تاکنون استادیومهای با کیفیتی در برخی شهرها ساخته شده این موضوع باید مورد توجه قرار گیرد که دادکان مخاطب صحبتهای خودش است و باید این انتقادات را از خودش بکند.
اگر مسئله ریاکاری است او خود با شعار دینداری مسئولیت گرفت و کارنامهای پر نقص از خود برجای گذاشت. او اکنون بر ضد خود برخواسته و امثال خودش را در معرض اتهام ریاکاری قرار داده است. همچنین او سالها در فدراسیون حضور داشته و مردم از دوره مسئولیت او، دعوای بازیکنان تیم ملی ایران در جام ملتهای 2004 و نهایتا باختن به چین در نیمه نهایی جام ملتها را در خاطر دارند. همچنین دوره او نیز با ساخت استادیوم مزین نشده که او اکنون نسبت به این موضوع شاکی است.
تیم ملی را تا پای حذف از جام جهانی 2006 بردید
یکی از بزرگترین چالشهای دوران دادکان، انتخاب همایون شاهرخی بهعنوان سرمربی تیم ملی در مقدماتی جام جهانی 2006 بود. این تصمیم به شدت مورد انتقاد رسانهها قرار گرفت، چراکه تیم ملی تحت هدایت شاهرخی تا آستانه حذف شدن پیش رفت. تنها با فشار رسانهها، این تصمیم تغییر کرد و برانکو ایوانکوویچ جایگزین شد. هرچند ایران در نهایت توانست به جام جهانی صعود کند.
دادکان باعث تعلیق فوتبال ایران شد
در جام جهانی 2006 نیز عملکرد فدراسیون انتقادات زیادی را به همراه داشت. اعزام افرادی بیربط به عنوان نمایندگان فوتبال ایران، سوءمدیریت در برنامهریزیها و درگیریهای داخلی از جمله مواردی بودند که بر کارنامه دادکان سایه انداختند. حواشی دوره مسئولیت دادکان به حدی بود که رئیس وقت سازمان تربیت بدنی خواستار برکناری او شد. اما دادکان به جای پذیرش مسئولیت، با لجاجت یک دعوای داخلی را به فیفا کشاند و باعث تعلیق فوتبال ایران شد.
مسئولیت گرفتن در دولت اصلاحات صدای انتقادات را پایین آورد
نقد دیگر بر دادکان، رفتار او در قبال اصلاحات مدیریتی است. او در دوره ریاست صفایی فراهانی، یکی از منتقدان سرسخت او بود. اما پس از اینکه صفایی فراهانی او را بهعنوان مشاور منصوب کرد، بهیکباره از انتقاداتش کاست و رویکردی نرم در پیش گرفت. این تغییر رفتار نشان میدهد که دغدغه اصلی دادکان نه اصلاح، بلکه کسب قدرت و مسئولیت بوده است.
خودتان چرا استادیوم نساختید
محمد دادکان اکنون در مقام یک منتقد ظاهر شده و از مشکلات فوتبال کشور گلایه میکند. اما این سؤال مطرح است که چرا او در دوران مسئولیتش چنین دغدغههایی را نداشت؟ زمانی که تیمها در زمینهای نامناسب بازی میکردند، چرا صدایی از او در نیامد؟ اگرچه فدراسیون فوتبال وظیفه مستقیم در تهیه زمینهای فوتبال ندارد، اما میتوانست با مدیریت منابع و جلوگیری از هزینههای غیرضروری، نقشی در بهبود وضعیت ایفا کند. فدراسیون فوتبال میتوانست به جای تهیه امکانات و ساختمان برای باشگاههای خاص منابعش را صرف استعدادیابی در سراسر کشور کرده و یا با ساخت اماکن ورزشی به سمت عدالت در تخصیص منابع میرفت نه اینکه رئیس آن از یک سو منابع را هدر دهد و اکنون بعد از چندسال از دوران مسئولیتش به جای پاسخگویی در جایگاه منتقد نشسته و حاکمیت را زیر سوال ببرد.
شما در جایگاه متهم قرار دارید نه شاکی
عملکرد دادکان در دوره ریاستش بر فدراسیون فوتبال، پر از حواشی و ناکامیها بود. بسیاری از مشکلات کنونی فوتبال کشور، ریشه در گذشته دارد و او نیز همچون سایر روسای فدراسیون فوتبال در شکلگیری این وضعیت سهم داشته است.
دادکان بهجای انتقادها و اتهامزنی، بهتر است ابتدا به پرسشهای جدی درباره کارنامه خود پاسخ دهد. آیا او در دوران مسئولیتش توانست زیرساختهای فوتبال کشور را بهبود ببخشد؟ آیا برای مقابله با مشکلات مدیریتی و زیرساختی، برنامهای داشت؟ اینها سؤالاتی است که پاسخ دادن به آنها میتواند واقعیت دغدغههای او را مشخص کند. اگرچه مسئولان کنونی نیز در این مسیر کمکاریهایی داشتهاند، اما چهرههایی مانند دادکان که خود بخشی از این ساختار بودهاند، پیش از انتقاد از دیگران و زیر سوال بردن حاکمیت کشور باید کارنامه خود را مرور کنند.
انتهای پیام/