به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم، «پیمان صالحی» کارشناس مسائل سیاسی، در یادداشتی با اشاره به آغاز دوره جدید ریاستجمهوری دونالد ترامپ در آمریکا، نوشت: دونالد ترامپ تا ساعاتی دیگر برای دومین بار رئیسجمهور آمریکا خواهد شد و بر کرسی "دفتر بیضی" تکیه میزند.
در چنین شرایطی در ایران برخی گروههای سیاسی در فکر مذاکره با ترامپ با دستور کار رفع تحریمها هستند. به همین بهانه خوب است نگاهی بیندازیم به اینکه واقعا مشکل غرب با ایران بر سر صنعت موشکی و هستهای و مسائل منطقه است یا مسئلهای فراتر از این موضوعات غرب را با ما دچار مشکل کرده است.
در قرن 17 میلادی جان لاک فیلسوف انگلیسی مسئله ی عدم دسترسی به حاق حقیقت (عیسی مسیح) و جدایی کلیسا از دولت را مطرح کرد و با ترسیم مدلی که امروزه آن را لیبرالیسم میشناسیم توانست به ابر قدرت شدن انگلستان کمک شایانی بکند و آمریکا را بیش از 100 سال تحت سیطره ی خود در بیاورد و بر دیگر نقاط جهان نفوذ کند.
مکتب سیاسی لیبرالیسم 200 سال بر دنیا حاکم شد تا اینکه در قرن 19 مکتب سیاسی دیگری تحت عنوان مارکسیست ظهور کرد و کارل مارکس و فریدریش انگلس در مانیفست کمونیست و سرمایه به نقد سرمایه داری پرداختند و با پیشنهاد یک جامعه بدون طبقاتی و مالکیت خصوصی به ترویج یک نظام سیاسی ـ اجتماعی جدید پرداخت.
تفاوت میان مارکسیسم و لیبرالیسم در بحث عقل ایمانی آنجاست که مارکسیسم اساسا همه چیز را از ماده می دانست و مارکس خود را ماتریالیست می دانست و به نفی وجود خداوند می پرداخت و توماس جفرسون لیبرال نیز که از بنیان گذاران لیبرالیسم در آمریکا و از نویسندگان اعلامیه استقلال 1776 آمریکا است، اعتقاد داشت: برای من فرقی نمی کند همسایه ی من بیست خدا داشته باشدیا یک خدا.
عالم معنا و دین در نگاه مارکسیست اساسا وجود نداشت و در لیبرالیسم دین یک فریضهی فردی است و در اجتماع وسیاست کارایی ندارد، این دو مکتب بعد از جنگ جهانی دوم جهان را به قسم تقسیم کرده و اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی و متحدانش به عنوان بلوک شرق به نمایندگی از مکتب مارکسیسم و ایالات متحده ی آمریکا و متحدانش بلوک غرب را به نمایندگی از نظام سرمایه داری و لیبرالیسم تشکیل دادند.
سیطره ی 300 ساله لیبرالیسم و 100 ساله مارکسیسم در دنیا با انقلاب 1979 میلادی ایران و تشکیل حکومت جمهوری اسلامی که با شعار نه شرقی و نه غربی به رد هر دو مکتب سیاسی حاکم بر جهان روی کار آمد زیر سوال رفت. انقلاب اسلامی معتقد بود دین و شریعت می تواند همه ی نیاز های بشریت را جواب داده و از سیاست و فرهنگ و اقتصاد تا مسائل اجتماعی و فردی را اسلام در دل خود جای داده و راه سومی در جهان وجود دارد تحت عنوان اسلام سیاسی، از این جا بود که دشمنی ها با جمهوری اسلامی ایران شروع شد، لیبرال هایی که دین را به حاشیه برده بودند و آن را صرفا یک موضوع فردی می دیدند و مارکسیستهایی که دین را افیون توده ها می دانستند.
حکومتی که رهبر آن امام خمینی(ره) اعتقاد داشت اسلام دین سیاست است و در سخنان خود به صراحت این موضوع را اذعان و اعتقاد داشتند:گمان نشود اسلام مثل مسیحیت است، فقط یک رابطه ی معنوی مابین افراد و خدای تبارک و تعالی است و بس، اسلام برنامه ی زندگی دارد، اسلام برنامه ی حکومت دارد (صحیفه امام، ج1، ص119)، را نمی توانستند قبول کنند و در خلال جنگ سرد هردو ابر قدرت شرق و غرب به یک نقطه ی مشترک رسیدند و آن کمک به صدام برای نابودی جمهوری اسلامی بود، جمهوری اسلامی ای که مکتب جدید ونجات بخش اسلام سیاسی را به عنوان یک ایدئولوژی و راه سوم مطرح کرد.
امروز که در آستانه ی چهل و ششمین سالگرد پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی ایران هستیم از گوشه و کنار دولت محترم از آمادگی برای مذاکرات برای رفع تحریمهای ظالمانه صحبت می شود، اما قبل از آن باید به این نکته توجه نمود که مسئله ی غرب با ایران بر سر موشک و انرژی هسته ای و حضور ایران در منطقه غرب آسیا نیست، غرب به دنبال حذف مکتبی است که در آن دین و دنیای مردم را به سعادت میرساند.
غربی که حدود چهارصد سال در تلاش است به دنیا ثابت کند دین یک امر شخصی است، نمیتواند بپذیرد حکومتی در دنیاست که مردمانش پذیرفتهاند اسلام تمامی خواستههای جمعی و فردی بشر را پاسخ میدهد و این حکومت [جمهوری اسلامی ایران] به دنبال صادر کردن این مکتب است.
رهبر معظم انقلاب فرمودند: برای رفع تحریمها باید تدبیر اندیشید، اما خنثیسازی تحریم دست ما است (31 تیرماه 1403)، در دنیایی که حتی کشورهای مسلمان حاشیه خلیج فارس نیز تن به حکومت سکولار دادهاند و غربی که دین را به حاشیه برده است به اعتقاد بسیاری از کارشناسان، فشارها از روی ایرانی که پرچمدار حکومت دینی و سیاسی است برداشته نخواهد شد و در بهترین حالت یک توافق موقت صورت خواهد گرفت همانطور که تجربه برجام این را به ما میگوید.
امروز ما می توانیم با پیش برد مذاکرات با غربیها، با نگاه به توانمندیهای داخل در صدد خنثیسازی تحریمها قدم برداریم و توجهی به آمدن ورفتنهای سیاستمداران در دنیا نداشته باشیم.
انتهای پیام/