به گزارش خبرگزاری تسنیم از سروآباد، کتابخانه روستایی شهید ملامحمد ذبیحی بیساران با تلاشهای نوری شهابی، کتابدار این کتابخانه، به عنوان یک الگو برای کتابخانههای روستایی کشور شناخته شده است. انتخاب وی به عنوان برترین کتابدار کشور در هفته کتاب، گواهی بر این مدعاست.
نوری شهابی کتابدار برتر کشوری در هفته کتاب 1403 و مسئول کتابخانه عمومی شهید ملامحمد ذبیحی روستای بیساران در گفتوگو با خبرنگار تسنیم به معرفی خود و سوابقش پرداخت و اظهار داشت: فارغالتحصیل رشته کشاورزی در دانشگاه کردستان هستم. از مرداد 1401 جذب نهاد کتابخانههای عمومی کشور و این مسئولیت را برعهده گرفتهام. قبل از جذب نهاد نیز بصورت افتخاری چندین سال سابقه همکاری با کتابخانه عمومی روستایمان را داشتم از جمله کمک به کتابخانه و اجرای فعالیتهای فرهنگی کتابخانه و حدود 3 سال هم مسئول و مربی آموزش آموزشگاه کامپیوتر کتابخانه عمومی بیساران بودم. با افتخار سه سال به صورت رایگان در این آموزشگاه به آموزش اعضای کتابخانه پرداختم.
وی پیرامون محل فعالیت و وضعیت کتابخانهای که در آن کتاب میخواند گفت: کتابخانه عمومی بیساران در سال 1376 و به مساحت 680 متر و زیربنای حدود 400 متر مربع ساخته شده است. این کتابخانه در حال حاضر دارای 700 عضو فعال بوده و حدود 13 هزار جلد کتاب دارد که شامل بخش پایگاه اصلی و بخش کودک و بخش مرجع و بخش کتب کمک درسی است. در بخش کودک این کتابخانه حدود 3400 جلد کتاب موجود است.
این کتابدار برتر کشوری در پاسخ به این سئوال که آیا در روستای بیساران مراکز فرهنگی و کتابخوانی دیگری وجود دارد؟ اذعان داشت: در روستای بیساران مراکز فرهنگی دیگری متأسفانه وجود ندارند و کتابخانه عمومی تنها مرکز فرهنگی این روستا است.
وی درباره راز موفقیت و علت برگزیده شدنش در کشور توضیح داد: خوشبختانه در طول دو سال گذشته که بنده جذب نهاد و مسئول کتابخانه عمومی روستایمان شدم باتوجه به علاقه وافر و انگیزه بالا نسبت به فعالیت در کتابخانه و انجام فعالیتهای فرهنگی توانستهایم در همان سال اول فعالیت در حوزه کودک کتابخوان برتر کشوری را معرفی کنیم که در سال 1402 خانم ثمر پیره از کتابخانه روستا توانست در سی و یکمین دوره هفته کتاب کشور برگزیده کشوره و به عنوان کتابخوان برتر معرفی شود و خودم نیز در اولین سال فعالیتم به عنوان مسئول نمونه استانی در هفته کتاب انتخاب شدم.
شهابی خاطر نشان کرد: در سال 1403 نیز با انجام فعالیتهای متنوع فرهنگی در کتابخانه و در سی و دومین دوره هفته کتاب کشور کتابخانه عمومی بیساران به عنوان کتابخانه برگزیده روستایی کشور انتخاب و از بنده به عنوان مسئول کتابخانه تجلیل به عمل آمد. کسب دو افتخار کشوری در دوسال گذشته واقعاً نشان از برتر بودن این کتابخانه در سطح کشور را داشت.
وی را موفقیت این موفقیت را اینگونه بیان کرد: یکی از دلایل بزرگ موفقیت کتابخانه عمومی بیساران واقعاً ارتباط بسیار دوستانه و خانوادگی در کتابخانه با مراجعان و اعضای کتابخانه است. فضایی ایجاد شده که اعضای کتابخانه و مراجعین کتابخانه را خانه دوم خود میدانند و همانند خانه خودشان به اینجا سر میزنند و از بودن در کتابخانه لذت میبرند. شخصا رابطه بسیار صمیمی با اعضای کودک و نوجوان کتابخانه دارم که این ارتباط خوب باعث شده که بخش کودک کتابخانهام به اندازه بخش کودک یک شهرستان از امانت کتاب استفاده کنند و مراجعه به آمار امانت کتابخانه عمومی بیساران تایید این حرف بنده است چراکه میزان امانت کتابخانه روستایی ما با یک کتابخانه مرکزی بزرگ شهری برابری میکند و این تنها ناشی از رابطه خوب مسئول کتابخانه با مراجعین و اعضای کتابخانه خصوصا بخش کودک و نوجوان است.
فعال حوزه کتابخوانی در پاسخ به این سئوال که چه برنامههایی در این کتابخانه روستایی بیشتر مورد استقبال اعضا است؟ عنوان کرد: خوشبختانه تنوع فعالیتها و برنامههای کتابخانه بهقدری زیاد بوده که همگی مورد استقبال خوب اعضای کتابخانه بودهاند اما فعالیت قصهگویی از منابع کتابخانه یکی از فعالیتهایی بوده که در طول دو سال گذشته واقعاً خیلی برای کودکان و نوجوانان دلچسپ و رضایتبخش بوده و همیشه استقبال خوبی از نشستهای قصهگویی داشتهاند. البته که فعالیتهای دیگر از جمله نشستهای کتابخوانی و مسابقات کتابخانهای و جلسات مطالعاتی و جمعخوانی هم همیشه مورد استقبال اعضای کتابخانه است.
وی درباره اینکه برگزیده شدن در سطح ملی چه احساسی دارد و این تشویق چه تأثیری در ادامه مسیر شغلی شما دارد؟ ابراز داشت: قطعاً بزرگترین افتخار برای یک مسئول کتابخانه برگزیده شدن در سطح کشوری است و من هم از این بابت خیلی خوشحالم اما خوشحالی بیشترم نه بابت کسب این افتخار بلکه بابت دیده شدن زحمات و فعالیتهایی بوده که در کتابخانه و در سطح روستا انجام دادیم. به قول معروف واقعا خستگی از تنمان میرود و خیلی خیلی بیشتر و با قدرت بالاتر ادامه خواهیم داد. وقتی میدانیم که مسئولان کشوری در تهران فعالیتهای کتابخانه ما در یکی از دورترین روستاهای کشور را دیدند و ما و کتابخانه و عضو کودک کتابخانه را برگزیده کشوری کردند صدبرابر انگیزه و قدرت برای ادامه راه میگیریم. جا دارد واقع از همه همکاران زحمتکش و خدمتگزار نهاد کتابخانههای عمومی کشور و استان تشکر و قدردنی کنم.
شهابی، در پاسخ به سئوال دیگر که آیا تجربه کتابداری از لحاظ تربیتی و تشویق به کتابخوانی تأثیری در تعامل شما با فرزند، کودکان اقوام و همروستاییها داشته است؟ گفت: بدون شک بله، واقعاً فعالیت در فضای کتابخانه ناخواسته ما را تغییر میدهد. از تعامل با مردم جامعه تا تعامل با خانواده و فرزند، بسیار خوشحالم که در چنین محیطی مشغول خدمتگزاری به قشر روستایی و تقریباً محروم از امکانات هستم و در همین فضای کتابخانه نیز ذهن فرزند دختر خودم را با دوستی با کتاب و کتابخوانی پرورش میدهم و امیدوارم بتوانم به همه فرزندان مردم هم نگاهی دلسوزانه و مسئولانه در قبال آنها داشته و به رشد و ترقی همه اعضا کمک کنم.
وی درباره اینکه به چه کتابهایی علاقهمند هستید؟ آخرین کتابی که خواندید یا در حال خواندن هستید یا یک کتاب به مخاطبان معرفی کنید؟ افزود: من خودم بیشتر کتابهای حوزه روانشناسی و فلسفه را میخوانم، جهت معرفی کتاب به اعضا با توجه به علاقه و نیاز آنها کتابها را معرفی میکنیم ولی شخصاً خودم علاقه خیلی زیادی به خواندن کتابهای حوزه فلسفه و روانشناسی دارم و همچنین در بخش شعر هم کتابهایی با اشعار محلی (کردی و اورامی) زیاد میخوانم و مطالعه میکنم. آخرین کتابی هم که خواندم با همین موضوع روانشناسی بود به نام "بی دردسر کار مهمتر را آسانتر انجام دهید" اثر گرگ مک کیون بود.
کتابدار برتر کشوری از استان کردستان دربارع خاطره جذاب از دوران کاری خود اظهار کرد: تمام روزها و ساعات فعالیتم در این کتابخانه روستایی واقعاً خاطرات جذاب و لحظههای تکرار نشدنی هستند و همه ثانیههای حضورم در این مکان مقدس و فرهنگی با ارزش هستند. اما بهترین فعالیت و خاطره من در این کتابخانه به فصلهای تابستان دو سال گذشته بر میگردد که پویش کتابخوان هوارنشینان روستا را راه انداختم، چون فصل تابستان مدارس تعطیل و 90 درصد مردم روستا بخاطر کار کشاورزی و دامداری به خانه باغهای خود کوچ میکنند و دانشآموزان و فرزندانشان را با خود میبرند عملاً روستا خلوت و کتابخانهها بدون مراجع و اعضا میشدند که من این فضا را دوست نداشتم، کتابها را به خانه باغها میبردم، هر هفته یک خانه باغ مشخص در روستا... تمام فعالیتهای کتابخانه(قصهگویی- جمعخوانی - نشستهای کتابخوانی و ...) را در خانه باغها راه انداختم و اسم آن را پویش کتابخوان هوارنشین گذاشتم. واقعاً روزها و خاطرات فراموش نشدنی بودند وقتی طعم خوش کتابخوانی را به خانه باغها میبردیم و شادی کودکان و نوجوانان هوارنشین میدیدیم و از شادی آنها ما هم شاد میشدیم.از این پویش کتابخوان هوارنشین حدود دوترابایت مستندات بصورت فیلم دارم که بهترین خاطره من در حوزه ترویج فرهنگ کتابخوانی بوده است.
انتهای پیام/481