به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، در روز 6 بهمن ماه جاری در گزارشی نسبت به خطر تعطیلی مراکز دیالیز کشورمان بهدلیل عدم پرداخت مطالبات آنها از سوی سازمان بیمه سلامت وزارت بهداشت و سازمان تأمین اجتماعی هشدار دادیم.
در گزارش اخیر تسنیم اشاره شد که "مراکز دیالیز در کشورمان یا مراکز دولتی هستند یا مراکز بخش خصوصی که البته تمام خدمات دیالیز ارائهشده در این مراکز بهصورت رایگان ارائه میشود؛ در مراکز خصوصی دیالیز، هزینههای جاری این مراکز شامل وسایل مصرفی، تعمیرات و نگهداری، حاملهای انرژی، حقوق و دستمزد پزشکان و پرسنل است که با توجه به "رایگان بودن" ارائه خدمات به بیماران دیالیزی، ادامه فعالیت این مراکز وابستگی 100درصدی به پرداختی سازمانهای بیمهگر و رسیدگی و نظارت وزارت بهداشت دارد،
اما متأسفانه در سال جاری، روند پرداختی سازمانهای بیمهای از سازمان بیمه سلامت وزارت بهداشت و سازمان تأمین اجتماعی به مراکز دیالیز کشورمان با اخلال جدی و بسیار خطرناک مواجه شده که ادامه این اخلال، جان بیماران دیالیزی کشورمان را بهشدت تهدید میکند."
همچنین در گزارش مذکور اشاره شد: "با توجه به عدم پرداخت مطالبات مراکز دیالیز توسط بیمه سلامت وزارت بهداشت و سازمان تأمین اجتماعی، در آستانه یک بحران بسیار جدی برای ارائه خدمات به بیماران دیالیزی کشورمان قرار داریم که هرگونه تعلل، بیتوجهی و کارشکنی وزارت بهداشت و تأمین اجتماعی در پرداخت این مطالبات میتواند به یک فاجعه ملی و مرگ هزاران بیمار دیالیزی کشورمان منجر شود!"
اما موضع و پاسخ وزارت بهداشت و بهطورخاص سازمان بیمه سلامت به این مسئله بغرنج که جان هزاران بیمار دیالیزی کشورمان را تهدید میکند، چیست؟!
مدیرکل دفتر برنامهریزی، بودجه و تشکیلات سازمان بیمه سلامت ایران در پاسخ به این سؤال تسنیم ضمن اعتراف به این مسئله که از مهر ماه سال جاری هیچ پرداختی به مؤسسات دیالیز کشورمان صورت نگرفته است، با کمال خونسردی پاسخ داده است: "بدیهی است در صورت تأمین منابع و دریافت وجه، نسبت به تسویه مانده مطالبات اقدام خواهد شد!"
با این اوصاف باید از مسئولان وزارت بهداشت و بیمه سلامت پرسید؛ آیا معنای "مدیریت سلامت" آن هم در مواقع بحرانی که پای جان هزاران بیمار دیالیزی در میان است، همین واکنش و پاسخی است که از این مسئولان دریافت شده است؟!
آیا تمام هنر و تقلای مسئولان مربوطه در وزارت بهداشت و بیمه سلامت این است که فقط منتظر نشستهاند تا "در صورت تأمین منابع" مطالبات مراکز دیالیز را که در آستانه تعطیلی قرار گرفتهاند، پرداخت کنند و این یعنی اگر بههردلیلی این منابع مالی تأمین نشود، هیچ پرداختی هم به مراکز دیالیز کشورمان در کار نخواهد بود و بیماران دیالیزی کشورمان محکوم به مرگ خواهند بود؟!
از سوی دیگر، عدم پرداخت مطالبات مراکز دیالیز کشور از سوی "سازمان تأمین اجتماعی" نیز مصیبت دیگری است که پیگیری مصرّانه پرداخت این مطالبات در شرایط بغرنج فعلی باید بهصورت جدی از سوی وزیر کار و در بدنه دولت صورت گیرد.
اما در خصوص مطالبات مراکز دیالیز از سازمان اجتماعی نیز حتماً باز هم "وزارت بهداشت" مسئولیت سنگینی بهعهده دارد و قطعاً وزارت بهداشت با این بهانه که سازمان تأمین اجتماعی در اختیار وزارت بهداشت نیست، نمیتواند از انجام مسئولیت خطیر خود در پیگیری پرداخت دیون تأمین اجتماعی شانه خالی کند!
چرا که بدیهی است که مسئولیت مستقیم نظام سلامت کشور بهعهده وزارت بهداشت است لذا اگر عدم پرداخت دیون از سوی سازمانی مانند تأمین اجتماعی، جان هزاران بیمار دیالیزی را با خطر مرگ مواجه کرده باشد، حتماً و قطعاً این وظیفه شخص وزیر بهداشت است که در جلسات هیئت دولت که با حضور رئیسجمهور و وزیر کار برگزار میشود، بهصورت جدی پرداخت بدهی تأمین اجتماعی به مراکز دیالیز، از وزیر مربوطه در هیئت دولت مطالبه و پیگیری شود.
انتهای پیام/+