به گزارش دفتر منطقهای خبرگزاری تسنیم، نشریه هندی «دِ پرینت» در مطلبی نوشت پاکستان در تلاش است تا از طریق تعامل با سران در تبعید افغانستان، بر تحولات این کشور تاثیر بگذارد و تهدیدهای امنیتی ناشی از تحریک طالبان پاکستان (تیتیپی) را مهار کند. اما این سیاست نهتنها پرمخاطره و پرهزینه است، بلکه میتواند به افزایش تنشهای منطقهای و «ناکامی بیشتر» در سیاست خارجی پاکستان منجر شود.
این رسانه افزود بر اساس برخی گزارشها، سازمان اطلاعات ارتش پاکستان (آیاسآی) اخیراً در ترکیه با چندین شخصیت سیاسی در تبعید افغانستان، از جمله عبدالرشید دوستم، صلاحالدین ربانی، عبدالرب رسول سیاف، محمد محقق و کریم خلیلی، دیدار کرده است و هدف اصلی این ملاقاتها، بررسی امکان بازگشایی دفاتر سیاسی این گروهها در اسلامآباد و هماهنگی در برابر طالبان افغانستان و تیتیپی عنوان شده است.
رسانه هندی افزود با این حال، خالد پشتون، سخنگوی این ائتلافِ ضد طالبان، چنین دیدارهایی را رد کرده اما اظهار داشت چنین گفتگوهایی نباید «نادرست یا گناه تلقی شوند» که نشاندهنده «تمایل برخی رهبران سیاسی افغانستان به تعامل با پاکستان» است.
د پرینت با تدکید بر اینکه یکی از دلایل اصلی تلاش پاکستان برای تعامل با رهبران در تبعید افغانستان، افزایش روابط هند با طالبان است، افزود این نزدیکی روابط میان کابل و دهلی نو از دید پاکستان یک «تهدید استراتژیک» محسوب میشود.
گزارش اضافه کرد پاکستان با حمایت از طالبان در دهههای گذشته امیدوار بود که کابل تحت نفوذ آن باقی بماند، اما اکنون طالبان «استقلال خود را از اسلامآباد نشان داده» و تمایلی به پیروی از سیاستهای پاکستان ندارد.
رسانه هندی تأکید کرد کارشناسان بر این باوند که راهبرد جدید پاکستان، از جمله پشتیبانی از سران در تبعید افغانستان، محکوم به شکست است چرا که طالبان کنترل کاملی بر افغانستان دارد و «هیچ نیروی سیاسی یا نظامی توانایی براندازی آن را در حال حاضر ندارد».
د پرینت در پایان نتیجهگیری کرد پاکستان در تلاش برای تغییر وضعیت در افغانستان، با چالشهای بسیاری مواجه است. تعامل با رهبران در تبعید افغانستان شاید در کوتاهمدت «ابزار فشاری علیه طالبان» باشد، اما در بلندمدت میتواند به تشدید تنشهای منطقهای منجر شود.
با توجه به روابط در حال گسترش هند و طالبان، و فقدان نفوذ پاکستان بر کابل، این سیاست احتمالاً نتیجه مطلوبی برای اسلامآباد نخواهد داشت. پاکستان اگر به دنبال ثبات در سیاست خارجی خود است، باید به جای توسل به راهبردهای قدیمی، بر دیپلماسی و همکاریهای منطقهای تمرکز کند.
انتهای پیام/.