به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، روزنامه «فرانکفورتر روند شای» در مطلبی به تلاش انگلیس برای جلب توجه آمریکا در رقابت با شرکای اروپایی خود پرداخته و نوشت: در اینجا این پرسش مطرح است که آیا پل ارتباطی دو سوی آتلانتیک که (تلاش می شود توسط انگلیس ساخته شود) قبل از احداث فرو می ریزد؟
«کییر استارمر»، نخست وزیر بریتانیا، پس از فراخوانش برای تشکیل یک نیروی حافظ صلح اروپایی برای اوکراین در آغاز هفته، مجبور شد روز سه شنبه شبهات ژنرال های سابق، کارشناسان تسلیحات و مخالفان درباره این طرح را دفع کند.
البته «استارمر» به عنوان رهبر حزب کارگر قبلاً پیشنهاد خود را برای در دسترس قرار دادن ارتش بریتانیا به منظور تضمین آتشبس در اروپای شرقی محدود کرده و اعلام کرده بود که این امر فقط با همکاری دیگران و مهمتر از همه، با حمایت آمریکا در صورت اضطرار امکانپذیر است.
استارمر نیز مانند برخی اسلاف خود مانند مارگارت تاچر و تونی بلر، این جاه طلبی را دارد که علیرغم برگزیت، این کشور را به عنوان رابطی بین بروکسل، پایتخت های بزرگ اروپایی و واشنگتن معرفی کند. به همین دلیل دولت انگلیس تلاش می کند لفاظی ها و افراط گری های ترامپ را کم اهمیت جلوه دهد.
هفته آینده، این مقام انگلیسی یکی از اولین کسانی خواهد بود که از اروپا به کاخ سفید سفر می کند. مشاوران سیاست خارجی استارمر با افتخار از رئیس خود به عنوان پلی ارتباطی بین دو سوی آتلانتیک صحبت می کنند که توسط لرد پیتر ماندلسون، سفیر جدید بریتانیا حمایت می شود.
این عضو دایمی شورای امنیت سازمان ملل متحد، مجهز به سلاحهای هستهای، به درستی می تواند ادعا کند که در میان بسیاری از اروپایی های نابینا یک چشم باز برای اروپا در مورد قابلیت های دفاعی و نیروهای آماده رزمی است. انگلیس سال هاست که به هدف ناتو برای هزینه کردن دو درصد از تولید ناخالص داخلی در زمینه دفاعی دست یافته است. اخیراً، هزینه های نظامی این کشور به 2.33 درصد رسیده است.
بر اساس برنامه های دولت قرار است این هزینه ها تا 2.5 درصد تولید ناخالص داخلی افزایش یابد، اما بازه زمانی مشخصی برای آن ارائه نشده است. در ستون های تفسیر لندن البته می خوانیم که با توجه به شکل گیری محور جدید واشنگتن-مسکو، اکنون باید هر چه سریعتر این رویکرد تغییر کرده و بهبود یابد.
اما در اینجا این پرسش مطرح است که آیا نخستوزیر انگلیس که اغلب مردد و با اهدافی نامشخص به نظر میرسد، این قدرت را دارد که مردم بدبین را نسبت به نیاز به هزینههای نظامی بیشتر متقاعد کند و در ازای آن مالیاتهای بالاتر یا مزایای اجتماعی کمتری را بپذیرد؟
«ویلیام هیگ»، وزیر خارجه سابق حزب محافظهکار نیز تلاش میکند تا مقایسهای داخلی انجام دهد و در این باره گفت است: هر کسی که در خیابانی گرانقیمت زندگی میکند و افسر ارشد پلیس مسئول دیگر نمیخواهد امنیتش را تضمین کند، باید انتظار افزایش حق بیمه را داشته باشد. پس باید به میزان قابل توجهی برای بیمه پرداخت کنید.
با این حال، برخی از افرادی که با مسائل نظامی آشنا هستند، بسیار دقیقتر - و بسیار انتقادیتر به این مسئله می نگرند. طبق سالنامه اخیراً منتشر شده مؤسسه بینالمللی مطالعات استراتژیک، ارتش بریتانیا در حال حاضر تنها 78800 نیروی مرد و زن دارد که پایینترین سطح پرسنل از زمان نبرد واترلو در سال 1815است.
حدود 6500 سرباز انگلیسی به طور دائم در خارج از این کشور مستقر هستند، از جمله حدود 1000 نفر به عنوان بخشی از دفاع پیشروی ناتو در استونی مستقر شده اند. ویلیام هیگ در این باره گفته است که اگر کشور بخواهد 10000 سرباز را برای حفظ صلح در اوکراین در دراز مدت مستقر کند، به دلیل چرخش لازم به 40000 سرباز نیاز دارد.
انتهای پیام/