به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، نهضت ملی «زندگی با آیهها» امسال و همزمان با آغاز ماه مبارک رمضان برای دومین سال متوالی است که به همت سازمان تبلیغات اسلامی و با مشارکت اغلب دستگاههای حاکمیتی، سیاستگذار و اجرایی در امور فرهنگی و قرآنی برگزار میشود.
این نهضت از آغاز در تلاش بوده است که به ازای هر روز از ماه رمضان، یک آیه از سورههای هر جزء از قرآن را که محل ابتلای بیشتر مردم است و اصطلاحاً از آنها به عنوان آیات پُرکاربرد یاد میشود، در قالبهای متنوع مکتوب، سمعی و بصری عرضه کند تا آحاد مردم در ایام روزهداری، علاوه بر انس بیشتر با آیات، ارتباطی معنایی و تدبری نیز با آنها پیدا کرده و در همین راستا موفق به حفظ آیات مورد نظر شوند.
روز پنجم ماه رمضان
«وَ مَا لَکُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِینَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ»/(نساء/ آیه 75) شما را چه شده که در راه خدا و نجات مردان و زنان و کودکان مستضعفین که زیر سلطه دشمناند، نمیجنگید؟!
این آیه، خطاب مستقیم خداوند به همه ماست. جنگیدن برای آزادی مستضعفان، صرفاً یک وظیفه انسانی نیست؛ بلکه عبادتی در راه خداست. همانطور که رهبر معظم انقلاب اسلامی فرمودهاند: «باید دنبال عدالت اجتماعی بود، دنبال حمایت از محرومین بود، دنبال حمایت از مظلوم بود، با ظالم و مستکبر باید مقابله کرد، زیر بار او نرفت، اینها همه مطالبات اسلامی است، اسلام اینها را از ما خواسته است؛ اینجور نیست که فقط یک محاسبهی عقلائی و انسانی باشد؛ تکلیف دینی است.»
اما چرا برخی مؤمنان نسبت به این مسئولیت بیتفاوت هستند؟ پاسخ را باید در وابستگی به دنیا و غفلت از اولویتهای الهی جستوجو کرد. این بیتفاوتی، نشانهای از گرفتار شدن در چنگال منافع شخصی است. امام علی(ع) در توصیف این افراد میفرمایند: «اگر کسی فریاد مظلومی را بشنود و به کمک او نشتابد، مسلمان نیست.»
اگر امروز ما از مستضعفان مظلوم حمایت نکنیم، چه کسی حمایت میکند؟ امیرالمؤمنین(ع) میفرمود: «كُونَا لِلظَّالِمِ خَصْماً وَ لِلْمَظْلُومِ عَوْناً»(نهجالبلاغه، خطبه 47) همان آقایی که وقتی خلخال از پای زن یهودی درآوردند، فرمود: «اگر مردی بشنود که چنین اتفاقی افتاده ولی کسی به حمایت از او برنخاسته، جا دارد بمیرد.» ببینید؛ نسبت به دفاع از حقوق ضعفا یکچنین احساس عجیب و شگفتآوری را انسان از امیرالمؤمنین مشاهده میکند. امروز روز رستاخیز امت اسلامی است و خدا از ما توقع دارد که به پا خیزیم.
خداوند با پرسشی توبیخآمیز، نه تنها به دفاع از مظلوم، بلکه به قیام علیه ظالم دستور میدهد. امروز، جهان پر از صحنههایی است که این آیه را به یاد میآورد. از فلسطین و یمن تا میانمار و سوریه، مردان، زنان و کودکان مستضعف در زیر چکمههای ظلم و استکبار له میشوند و فریادشان گوش عالم را پر کرده است. اما آیا ما این فریادها را میشنویم؟ امروز، جهان منتظر ماست.
خداوند در این آیه از ما خواسته است که: نسبت به مظلومان و مستضعفان جامعه بیتفاوت نباشیم و برای حمایت از آنها، سنگ تمام بگذاریم و حتی وارد مبارزه و جنگ شویم.
برای عمل به این آیه در زندگی میتوانیم:
_ حواسمان به اطرافمان بیشتر جمع باشد و خودمان را نسبت به ظلمهای اطرافمان مسئول بدانیم.
_ در برابر بیعدالتیها، از درون خانواده و محله خودمان گرفته تا ظلمهای کلان بینالمللی، سکوت نکنیم.
_ توانمندیهای خودمان را ارتقا بدهیم، تا بتوانیم در عرصههای مختلف با ظلم مبارزه کنیم.
_ از همین امروز برای کمک به مظلومان فلسطین و لبنان از دارایی، توانایی یا زمان خود استفاده کنیم.
انتهای پیام/