به گزارش خبرگزاری تسنیم از زابل، مراسم «رمضانخوانی» که به عنوان یکی از آیینهای سنتی و بانشاط ماه مبارک رمضان در استان سیستان و بلوچستان شناخته میشود، در شبهای این ماه بهویژه در شبهای چهارده و پانزدهم که مزین به ولادت امام حسن مجتبی(ع) است، با شور و حال خاصی برگزار میشود و فرصتی برای همدلی و کمک به نیازمندان را فراهم میآورد.
حجتالاسلام جواد جاودان، امام جماعت روستای اللهآباد شهرستان نیمروز در گفتوگو با خبرنگار تسنیم به تشریح آیین رمضانخوانی پرداخت که در شب ولادت امام حسن مجتبی(ع) آغاز و به مدت چند شب ادامه مییابد.
وی با اشاره به تاریخچه این رسم اظهار داشت: این مراسم به پاس احترامی که مردم سیستان برای اهل بیت(ع) قائل هستند، از دیرباز مرسوم شده است و به رفتار و نگرش مردم این دیار نسبت به بزرگواران دین اشاره دارد.
امام جماعت روستای اللهآباد توضیح داد که مردم سیستان بهویژه در شب ولادت امام حسن(ع) با برگزاری رمضانخوانی، ارادت خود را به اهل بیت(ع) ابراز میکنند. او افزود: این سنت، در واقع نشانهای از ارتباط عمیق فرهنگی و مذهبی مردم سیستان با اهل بیت(ع) است و برگزاری آن در شب ویژه ولادت امام حسن مجتبی(ع)، حکایتگر ارادت و محبت مردم به این بزرگواران است.
حجتالاسلام جاودان ادامه داد: مردم سیستان با گردهمایی در این شبها و خواندن دعا و اذکار، فضای معنوی و روحانی را بهوجود میآورند که نشاندهنده پیوند عمیق آنان با مذهب و اهل بیت(ع) است. رمضانخوانی، فرصتی است برای تجدید عهد با آموزههای دینی و احترام به پیشوایان معصوم ما است.
حجتالاسلام جاودان با دعوت از مردم برای حفظ و گسترش این سنتهای فرهنگی، گفت: پاسداری از این رسوم و سنتها نه تنها موجب تقویت ایمان مردم میشود، بلکه بر وحدت و همبستگی اجتماعی نیز تأثیرگذار است.
مراسم رمضانخوانی از دیرباز در فرهنگ ایرانیان ریشه دارد و در بسیاری از مناطق کشور به عنوان یک سنت عزتمند و تلاشگر در راستای کمک به نیازمندان برگزار میشود. این مراسم بهطور مشخص در شبهای 14 و 15 رمضان، به دلیل مصادفشدن آن با ولادت پربرکت امام حسن مجتبی علیهالسلام، شور و شوق بیشتری به خود میگیرد.
در این مراسم، تعدادی از جوانان محله به شکل گروهی برای جمعآوری نذورات اقدام میکنند. آنها با هدف کمک به مستمندان و نیازمندان، با صدای گرم و اشعار زیبا به در خانههای مردم میروند. اشعار خواندهشده، معمولاً مضامین مذهبی و اجتماعی دارد و به یادآوری روزهای پرفیض ماه رمضان و اطعام نیازمندان میپردازد.
صاحبخانهها نیز بنا به توان خود، مقداری پول یا مواد غذایی را در کیسهای که به «اَنجلی» شناخته میشود، قرار میدهند. این همکاری مردمی نه تنها سبب تقویت روحیه همدلی و وحدت در جامعه میشود، بلکه نمادی از فروس مردمان برادری و دوستی است.
گروه رمضانخوانی، پس از جمعآوری نذورات و کمکها، در پایان روز اقدام به تقسیم آن بین خانوادههای نیازمند میکنند. این سنت همچنان در برخی نقاط استانها و مناطق مختلف کشور برقرار است و ایفای نقش مستمر در کمک به مستمندان و رفع نیازهای آنها دارد.
شایان ذکر است که برگزاری مراسم رمضانخوانی هر سال به شکل باشکوهتری برگزار میشود و همچنان نسل جدید با حس غرور و عشق به این سنت پایبند است.
این مراسم نه تنها جلوهگر ارزشهای انسانی و اخلاقی است، بلکه موجب تقویت پیوندهای اجتماعی و ایجاد حس همیاری در میان مردم میشود. در این راستا، لازم است تا با اهتمام بیشتری به حفظ و ترویج این سنت دیرینه پرداخته شود.
.
انتهای پیام/