به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، تعداد اعضای تیم ملی سابر شاید به تعداد انگشتان دست نرسد اما حواشی این تیم تمامی ندارد و در آستانه هر مسابقه و پس از پایان هر رویداد این رشته سرتیتر اخبار میشود. این بار نوبت به جام جهانی بوداپست رسیده تا به جای پاسخگویی درخصوص نتایج ضعیف ایران در این مسابقات، میدانی شود برای بگو مگو هایی که تیتر یک رسانهها شد.
درست است قبل از مسابقات حرف و حدیثها و نیامدن ویزای امین قربانی، مربی اختصاصی پاکدامن بحث روز ورزش بود اما پس از پایان این رویداد محمد رهبری، مربی تیم ملی سابر بمب خبری را ترکاند تا دوباره نشان دهد شاید نشستن او بر روی نیمکت تیم بزرگی مانند تیم ملی سابر هنوز برای او زود است چرا که در فاصله چهار پنج ماه خداحافظی از تیم ملی و حضورش در جایگاه جدید، بیش از هر چیز با مصاحبههای نسنجیده خود، فدراسیون را درگیر حاشیه کرده است.
او درست قبل از مسابقات بلغارستان در یک مصاحبه جنجالی فدراسیونی که تمام قد به او به عنوان یک مربی جوان و بی تجربه اعتماد کرده بود، تاخت و همچنین سرمربی سابق خود یعنی امین قربانی را مورد نقد قرار داد. همین امر حاشیه بزرگی را برای تیم ملی ایجاد کرد.
در همان زمان بسیاری معتقد بودند که این مصاحبه آن هم در آستانه رویداد بزرگی مانند جامجهانی قطعا با چراغ سبز فدراسیون انجام شده است در غیر اینصورت فدراسیون سکوت نمیکرد. اگر هم فدراسیون در جریان آن نبوده، قطعا این موضوع به کم تجربی رهبری باز میگردد.
در همان زمان هم همه میدانستند که قائله به این راحتیها تمام نمیشود و اختلافات داخلی سابر تیشه بر ریشه این رشته خواهد زد اما فدراسیون سکوت را بهترین راه حل برای این موضوع دانست و سعی کرد با جلسات داخلی و روبهرو کردن ورزشکاران با یکدیگر و گفتوگو حل کند اما این اقدامات راه حلهای مقطعی بود که نه تنها سودی نداشت بلکه زخمهای کهنه را دوباره باز کرد.
علیرضا پورسلمان، رئیس فدراسیون شمشیربازی قرار بود بعد از مسابقات مجارستان تکلیف تیم ملی را مشخص کند اما نتایج ضعیف سابر در مجارستان آن هم بعد از اردوی اروپایی این تیم در کمپ بائو مسیر را به شدت تغییر داد. در این ماهها به بهانه های مختلف پاکدامن بدون مربی به مسابقات اعزام شد، اردویی اروپایی برای سه نفر از سابریستها هم خروجی قابل قبولی نداشت که قطعا نتایج غیرقابل قبول تیم برابر ژاپن و کسب رده سیزدهم در مجارستان ناکارآمدی این اردو و بر باد رفتن پول بیت المال و فدراسیون را نمایان کرد.
در این شرایط به جای اینکه محمد رهبری مربی تیم ملی درخصوص نتایج ضعیف این تیم صحبت کند و از دلایل ناکامی ایران در این رویدادها حرفی بزند به هم تیمی سابق خود تاخت و به نوعی در تلاش بود تا عدم نتیجه شاگردانش را به روشی دیگر توجیه کند.
دیر رسیدن پاکدامن به مسابقه با ونزوئلا کلید واژه محمد رهبری برای فرار از واقعیت ماجرا و نتایج ضعیف شاگردانش در بوداپست شد. مربی تیم روی موضوعی تاکید کرد که اصل ماجرا نبود. دیر رسیدن پاکدامن به مسابقه با ونزوئلا در شرایطی که ایران با اختلاف زیاد این تیم را از پیش رو برداشته است، چه ارتباطی به شکست برابر ژاپن داشت؟ کنار پیست نبودن رهبری در مسابقات انفرادی پاکدامن چه ارتباطی با مسابقات تیمی داشت؟
رهبری به جای اینکه متمرکز روی مرور برنامههای تاکتیکی برای بازیهای تیمی باشد، به گفته خودش دنبال گرفتن فیلمهای مختلف در زمانهای مختلف درخصوص نبودن علی پاکدامن در سالن است. خوب معلوم است تیم سابر و رهبری با عدم تمرکز وارد پیست میشوند و نتایج هم گویای این کار است. به نظر میرسد اینها چیزی جز فرار رو به جلوی آقای مربی نیست. او در تلاش بود تا هم پیش از آغاز انتقادات فضا را تغییر دهد و هم فرار رو به جلو داشته باشد. اما سوال اینجاست که آیا باز هم رئیس فدراسیون در جریان موضوعات نیست؟ آیا رهبری برای بار دوم در این مدت کوتاه بدون اجازه فدراسیون وارد این فضا شده و مصاحبه جنجالی انجام داده است؟ اگر اینطوری باشد، نشان میدهد که فدراسیون در قائله گذشته مماشات کرده که باز هم رهبری وارد این فضا شده است.
رئیس فدراسیون در حالی به دنبال ایجاد همدلی در فدراسیون است که هر روز از آن فاصله بیشتری میگیرد. اگر امروز مربی و بازیکن این تیم بر سر عناوینی مانند کاپیتانی، نبود بطری آب، دیر رسیدن به مسابقه، حضور همسر در فرانسه و .... به جان هم افتادهاند و برای موضوعات بچهگانه با آبروی یکدیگر، شمشیربازی و ورزش کشور بازی میکنند، جز به عدم مدیریت صحیح در این فدراسیون باز نمیگردد و انگشت تمام اتهامات به سمت فدراسیون است.
سکوت معنادار رئیس فدراسیون در مقابل این اتفاقات دلیلش چیست؟ هیچ رئیسی اجازه نمیدهد که مربی تیم به جای پرداختن به امور تیم وقت خود را صرف مصاحبه های جنجالی و ایجاد حاشیه خود خواسته برای تیمش کند. هیچ رئیسی اجازه نمیدهد که ورزشکارش در رسانه جواب سرمربی خود را دهد اما متاسفانه این گونه اتفاقات و حواشی در فدراسیون شمشیربازی هر روز بیشتر میشود.
به نظر میرسد وزارت ورزش و جوانان به عنوان متولی ورزش کشور باید هرچه زودتر به این رشته المپیکی ورود کند. شمشیربازی و سابر ایران حال خوبی ندارند و امیدواریم با تدبیر درست، جلوی اشتباهات گذشته گرفته شود، چرا که زود دیر میشود.
انتهای پیام/