به گزارش «آیه جوده»، خبرنگار تسنیم در نوار غزه، با وجود ادامه بمباران و صدور دستورالعملهای تخلیه مناطق مسکونی، زنان فلسطینی در نواحی شرقی شهر دیرالبلح در مرکز نوار غزه در چادرها دور سینیهای آرد و شکر جمع میشوند تا در قابی ماندگار که نشان دهنده پایمردی آنها بر ادامه زندگی است، کیک درست کنند.
.
«هلا محمد»؛ یکی شهروندان فلسطینی آواره شده از شمال باریکه غزه میگوید: ما با وجود شرایط جنگ و آوارگی که در یک دو سال اخیر تحمل کردیم، پختن کیک را شروع کردیم.
وی در تشریح انگیزهاش از پختن شیرینی جات در زیر حملات وحشیانه ارتش اسرائیل اظهار داشت: میخواستیم حس و حال شادی عید را با پختن کیک در کنار دوستان، اقوام و دخترانمان شریک شویم؛ چرا که این بخشی از آداب و رسوم ماست. ما این را از اجدادمان به یادگار حفظ کردهایم و همه کشورهای عربی و اسلامی در حال و هوای عید این کار را انجام میدهند. به همین خاطر دوست داشتیم با وجود اینکه درهای جنگ و شهادت همچنان باز است، این کار را انجام دهیم، حتی اگر شهید یا مجروح هم داشته باشیم این کار را برای شادی روح آن عزیز از دست رفته انجام میدهیم، چون مهم این است که ما و فرزندانمان در این شرایط شاد باشیم.
به رغم کمبود مواد اولیه برای تهیه شیرینیجات به سبب محاصره و بسته شدن گذرگاهها توسط ارتش رژیم صهیونیستی، زنان اهل غزه میکوشند تا با مواد جایگزین و روشهای سنتی در این شرایط سخت، جو شادمانی را در میان کودکان و خانوادهها برقرار کنند.
«شهد محمد»، از اهالی شمال غزه به خبرنگار تسنیم میگوید: ما هر سال باید برای خودمان کیک درست کنیم و بخوریم، چون خیلی کیک دوست داریم. ما با وجود جنگ و آوارگی و زندگی در خیمه ها، بازهم کیک میپزیم تا کودکانمان را خوشحال کنیم و خودمان هم خوشحال باشیم. حس و حال این روزها را احساس کنیم. این بخشی از آداب و رسوم آبا و اجدادی ما است.
از نگاه زنان فلسطینی درست کردن کیک، نه یک عادت، بلکه نوعی پیام مقاومت و فرصتی برای بازگشت به زندگی عادی صدها هزار خانواده آواره و جنگ زده ساکن غزه است تا کودکان را درگیر مراسم و آیینهایی کنند که همه آنها را قبل از آغاز جنگ و آوارگی در خانههای خود برپا میداشتند.
«ام محمد»، یکی دیگر از مادران فلسطینی است که با وجود سپری شدن سه هفته از شهادت مادر، برادر و برادرزادههایش بدون دسترسی به گاز و اجاق به پختن کیک در ایام تعطیلات عید فطر دست زده است. وی میگوید: وقتی پسرم شهید شد نتوانستم برایش مراسم تدفین برگزار کنم و روز پنجم عید فطر امسال اولین سالگرد او بود. علیرغم رنج و دردهای فراوان و گذشت سه هفته از فوت مادرم و شهادت برادر و برادر زادههایم و در شرایطی که از حال و هوای عید خبری نیست و حتی مساجدی که بر منارههای آن بانگ تکبیر عید سر داده شود، نداریم، دخترانم شروع به گله و شکایت کردند که ما دلمان حال و هوای عید و رسم و رسوم عید آبا و اجدادی مان را میخواهد.
این مادر رنجیده فلسطینی ادامه می دهد: به دخترانم گفتم دلتان چه میخواهد؟ گفتند دلمان کیک میخواهد. در نهایت علیرغم شرایط و امکانات ضعیف، بدون فر و اجاق، همانطور که شاهد هستید با سختی تمام تلاش کردم با پخت کیک بر روی آتش حال و هوای شادمانی عید را برای آنها فراهم کنم.
زنان غزه با وجود جنگ و آوارگی حتی در بحبوحه جنگ و بمباران هم بر برپایی مراسم و آیینهای سنتی خود اصرار دارند تا بدین شکل بمباران و مرگ را به چالش بکشند و با امکانات اندک موجود اما با روحیهای تسلیم ناپذیر، در چادرها کیک درست کنند.
انتهای پیام/