به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، 359 محدوده از کل محدودههای کشور که 84 درصد از چاههای مجاز کشاورزی در آنها واقع شده، دچار فرونشست زمین شدهاند.
استانهای مرکزی، فارس، یزد، خراسان رضوی، جنوب کرمان و بخشهایی از اصفهان دچار بالاترین میزان فرونشست شدهاند (بیش از 17 سانتیمتر در سال). این مقدار فرونشست بسیار نگرانکننده است و در سطح جهانی جزو مناطق بحرانی محسوب میشود.
مناطقی با فرونشست متوسط تا زیاد که در زیر با رنگ های قرمز روشن و نارنجی)
در استانهای البرز، تهران، همدان، کردستان، خوزستان، سیستان و بلوچستان و خراسان جنوبی نیز فرونشست در بازه 10-15 و 15-17 سانتیمتر مشاهده میشود.
مناطقی با فرونشست کم (آبی و زرد)
برخی مناطق غربی، شمالی و شمالغربی کشور (همچون گیلان، مازندران، گلستان) و بخشهایی از استانهای شمالی فرونشست کمتری دارند.
ارتباط فرونشست با چاههای کشاورزی
در مناطقی که چاههای مجاز کشاورزی متمرکز هستند، بیشترین گزارشهای فرونشست به ثبت رسیده. این مسأله نشان میدهد برداشت بیرویه آبهای زیرزمینی علت اصلی فرونشست است. البته نباید مساله چاه های غیر مجاز کشاورزی که تعداد آنها کم هم نیستند در ارتباط با فرونشست های زمین در نظر داشت.
خطر برای زیرساختها
مناطق قرمز (با فرونشست شدید) به شدت در معرض خطر آسیبهای زیرساختی (مثل ترک برداشتن جادهها، فرودگاهها، لولههای آب و گاز) هستند.
آسیب به کشاورزی
فرونشست میتواند باعث تغییر شیب زمین و مشکلات جدی در انتقال آب برای آبیاری، کاهش حاصلخیزی خاک و ایجاد مشکلات اقتصادی گسترده برای کشاورزان شود.
مدیریت بحران
مناطقی که در وضعیت قرمز قرار دارند، نیاز فوری به برنامههای مدیریت منابع آب، کاهش برداشت از سفرههای زیرزمینی و جبران سفرههای آبی دارند.
نقشه نشاندهنده بحرانی جدی در بخش وسیعی از کشور است که ارتباط مستقیم با بهرهبرداری ناپایدار از منابع آب زیرزمینی دارد. اگر اقدامات جدی برای مدیریت منابع آب انجام نشود، خطر گسترش ناپایداری زمین، از بین رفتن زیرساختهای شهری و روستایی و بحرانهای معیشتی کشاورزان بسیار جدی خواهد بود.
انتهای پیام/