به گزارش خبرنگار تسنیم از بابل، در کنوانسیون رامسر، شهرستان بابل در ایران و جهان به شهر تالابها معروف شده است زیرا در شهرستان بابل دویست و هشت آب بندان یا همان تالاب وجود دارد که یکی از این آب بندانها در شمال شهربابل و در روستای زیبای آغوزبن قرار دارد.
تالابها در اکوسیستمهای زنده اهمیت حیاتی دارند اما این حیات چند سالی است که در آب بندان چهل هکتاری آغوزبن به خطر افتاده است.
روستای آغوزبن چند سالی است که بر اثر رشد گیاهی به نام سنبل آبی یا شیطان بنفش در آبندان این روستا معروف شده است. این شیطان بنفش باعث شده تا در سالهای اخیر نام آغوزبن در فضای مجازی پر بازدید شود.
معروفیت این روستا به خاطر وجود آبندان چهل هکتاری است که گیاه بسیار زیبای سنبل آبی با گستردگی فراوان در آن رشد و نمو میکند .
گیاهی که در سالهای اخیر باعث دردسرهای زیادی هم برای اهالی محل و هم برای مسئولین و مسافرین و بازدید کنندگان از این گیاه زیبا شده است.
رشد سریع و همه جا گیر بودن این گیاه، باعث شده تا این گیاه پر دردسر اما بسیار زیبا و معروف که زیبایی چشم نوازی هم دارد به شیطان آبی معروف شود و حدود 80درصد از آبندان چهل هکتاری آغوزبن بابل را به خود اختصاص داده است.
این گیاه قدرت تکثیر بسیار زیادی دارد با طمع زیادی که این گیاه در افزایش و تکثیرخود دارد هر روز به این حجم از گستردگی افزوده میشود.
با درخواست محیط زیست بابل سال قبل این آبندان در چند فاز لایروبی شد؛ از آنجایی که این لایروبی اصولی و زیر نظر کارشناسان خبره و فنی اجرایی نشد تاثیری چندانی در از بین رفتن این گیاه نداشت.
مطلب مهم در خصوص سنبل آبی این است که، از سال 1395با افزایش شایعه سرطان زا بودن این گیاه آبی، نگرانی زیادی در میان مردم این روستا و بازدیدکنندگان از این آبندان ایجاد شد و باعث شد مردم این روستا با نامه نگاری از ادارات کل آب منطقهای و محیط زیست خواهان از بین بردن این گیاه شدند اما تاکنون اقدام مثمر ثمری که باعث توقف ازدیاد نسل این گیاه شود و جلوی تکثیر این گیاه گرفته شود صورت نپذیرفت.
سال قبل در فرمانداری بابل ستاد بحران جهت از بین بردن شیطان آبی و اخراج این گیاه مهاجم از آبندان آغوزبن بابل تشکیل شد.
یکی از اهالی این روستا به تسنیم گفت: در شهرستان بابل 200 آبندان وجود دارد و یکی از آبندانهای زیبای بابل در آغوزبن واقع شده است که 40 هکتار وسعت دارد.
وی اظهار داشت: آفت و گیاه سنبل آبی که به اندازهای رشد کرده است که تمام سطح 40 هکتاری این آبندان را گرفته است. این گیاه که یک تهدید زیست محیطی است چند سالی است که در آبندان روستای آغوز بن بابل در حال رشد و تکثیر ثانیه ایست و این آب بندان تقریبا اصلیترین منبع تامین آب اراضی کشاورزی منطقه آغوزبن و روستاهای اطراف بوده که در خطر جدی است .
وی افزود: با هماهنگی صورت گرفته و در جلسهای که سال قبل در فرمانداری بابل و با نظارت اداره کل پدافند غیر عامل تشکیل شد تصمیم گرفته شد تا عملیات نابود کردن گیاه در خود آبندان با خشک کردن آب این آبندان و حفر چند رشته کانال در عمق مناسب انجام شود و تمام آثار این گیاه دفن و آهک پاشی صورت گیرد و با آتش زدن این گیاه در چند نقطه آبندان در دستور کار قرار گیرد.
وی افزود: در همان جلسه ذکر شد که این طرح در خود آب بندان انجام شود چون اگر خاک این آبندان و ریشه گیاه از منطقه آبندان خارج شود تکثیر این گیاه صورت خواهد گرفت که این امر برای محیط زیست خطرناک است.
مقرر شد تا بخشی از اعتبار اجرای این طرح توسط اهالی و دهیاری و شورا و دستگاه های شهرستان و بخش مانند تهیه ماشین آلات و امکانات اولیه تهیه شود.
رئیس سازمان مدیریت برنامه ریزی هم قول مساعدی به ما جهت اجرای این طرح دادند و قرار بود این طرح در اسرع وقت به طور کامل اجرایی شود. اما متاسفانه این طرح تا کنون مسکوت مانده است و با شروع فصل بهار و کار کشاورزی و شروع حضور مسافرین و گردشکران در آغوزبن دوباره نگرانیهای ما هم از سر گرفته شد.
گیاه سنبل آبی به کویر منتقل شود
ناصر کیایی رییس اداره حفاظت محیط زیست بابل به تسنیم گفت: این گیاه از نوع گیاهان مهاجم است که در فصل بهار تکثیر می شود.
سنبل آبی که درسالهای اخیر در رسانهها به شیطان بنفش یا آبی معروف شده است زیستگاه اصلی آن آمریکا است که در مالزی و کشورهای استوایی هم دیده شده است.
رشد این گیاه سرعت وصف ناپذیری دارد و هر کجا که آب باشد این شیطان هم رشد نمو پیدا می کند.
کیایی با بیان اینکه، ریشه این گیاه تماما در سطح آب قرار دارد افزود: خطر اصلی این گیاه در این است که، این گیاه با رشد زیادی که دارد در سیستم تالابی و آبی خلل ایجاد میکند و مانع رسیدن اکسیژن به داخل آب میشود و این مانع، موجودات درون زی آب را از بین می برد.
سنبل آبی هیچ ارتباطی با خاک ندارد و در حقیقت از خاک خوشش نمی آید و تمام مراحل رشد و نمواین گیاه در آب و بیشتر در سطح رویی آب اتفاق میافتد.
وی تاکید کرد: نگران انتقال این گیاه به عنوان یک تهدید جدی برای آب بندانهای شهرستان بابل و یا دیگر تالابهایی که ریشه این گیاه به آنجا برسد هستیم.
ظاهر جذاب و زیبایی زیاد این گیاه و عدم آگاهی مردم و بهخصوص مسافران و بازدید کنندگان جدی است زیرا این عدم آگاهی باعث چیدن و انتقال این گیاه به دیگر مکانها میشود .
کیایی خاطر نشان کرد: این گیاه تا 30 سال ماندگاری دارد و هر جایی که به آب دسترسی پیدا کند جوانه می زند و سر از آب بیرون می آورد و اگر شرایط رشد آن فراهم باشد به راحتی جوانه میزند.
وی عنوان کرد: تاکنون هیچ اقدام اصولی برای مقابله این گیاه مهاجم صورت نگرفته است.
وی گفت: اقدامات صورت گرفته اصولی نبود و با توجه به کارهای صورت گرفته ما امروز شاهد رویش مجدد این گیاه هستیم تا جایی که تمام سطح آب بندان را در بر گرفته است. حتی رودخانه هایی که آب را به آب بندان منتقل میکنند هم از این گیاه پوشیده شده است .
خوشبختانه تاکنون این گیاه مهاجم به زمینهای کشاورزی وارد نشده است.
کیایی ادامه داد :مشکل مهم کشاورزان روستای آغوزبن در تامین آب برای زمینهای کشاورزی است. این آب بندان منبع تامین آب کشاورزی است و اگر وضعیت به همین منوال ادامه پیدا کند شالیکاران زحمت کش آغوز بنی با مشکل جدی در تامین آب مواجه خواهند شد .
این مسئول تاکید کرد: بهترین راهکار برای برون رفت از مشکل شیطان بنفش لایروبی آب بندان و جمع آوری این گیاه به طور کامل حای لابه لای بوته ها ونی هایی که در داخل آب بندان وجود وارد تمیز شود و این گیاه به منطقهای که به آب دسترسی نداشته باشد مانند بیابانها و مناطق کویری منتقل شود .
وی تاکید کرد: در غیر این صورت باید شاهد نابودی اکوسیستم طبیعی در آببندان آغوزبن باشیم. زیرا جمع آوری و آتش زدن این گیاه بسیار مشکل است زیرا دوباره شاهد رشد این گیاه مهاجم خواهیم بود پس نابودی کامل در مناطق کویری تنها راه است .
کیایی افزود: ازخصوصیات خوب این گیاه جذب سموم موجود در آب است و سنبل آبی فلزات سنگین و سموم موجود در آب را به خود جذب میکند و این فلزات را در پیازخود ذخیره میکند و هر موجود زندهای از این پیاز استفاده کند تا حد مرگ به خطر خواهد افتاد.
وی تاکید کرد: اما باید توجه داشت که این خصوصیت خوب در برابر ضرر و زیانی که این گیاه برای محیط زیست دارد ناچیز است.
وی افزود : سنبل آبی نور دهی را به زیر خودش به صفر میرساند و تمام آبزیانی که در زیرآب هستند را از بین می برد و این خطر جدی برای تمام آبزیان است.
انتهای پیام/.