خبرگزاری تسنیم، سعید شیری: حضرت فاطمه معصومه سلامالله علیها، یکی از بانوان نمونه و نورانی خاندان عصمت و طهارت است که از چشمه زلال علم، معنویت و فضیلت اهلبیت علیهمالسلام بهرهمند شده است. ولادت ایشان در خانهای رخ داد که آینهدار خورشید وحی بود و در دامان مادری پاکدامن و پدری چون امام کاظم علیهالسلام رشد یافت. این بانوی بزرگوار نه تنها در علم و معرفت رشد یافتند، بلکه در عشق و اطاعت از امام زمان خود نیز نمونهای بینظیر محسوب میشوند. زیارت ایشان در قم، چنان ارزشمند است که اهل بیت وحی فرمودند: «هرکس او را زیارت کند، بهشت برای او واجب میشود.» و یا در زیارتنامۀ ایشان که از برادر بزرگوارشان امام رضا علیهالسلام نقل شده، میخوانیم «یَا فَاطِمَةُ اشْفَعِی لِی فِی الْجَنَّةِ»؛ یعنی ای فاطمه، من را در بهشت مورد شفاعت قرار بده. این منزلت والا، نشانه جایگاه الهی حضرت معصومه سلامالله علیها است. سؤال اصلی اینجاست که چگونه حضرت به چنین مقام والا و شفاعت در بهشت دست یافتهاند؟
اخلاص و ایمان بیحد
یکی از دلایل اصلی مقام شفاعت حضرت معصومه، اخلاص در ایمان و بندگی خالصانه در برابر خداوند متعال است. آن بانوی پاکدامن، در مسیر خدا و دین، تمام وجود خود را وقف نمود و با حمایت از ولایت و امامت، نه تنها به مقام قرب الهی دست یافت بلکه الگویی جاودان از ولایتمداری برای امت اسلام باقی گذاشت. محبوبیت ایشان نزد اهلبیت، به واسطه ایمان راسخ و عشق ناب به پروردگار بود، که اساس همه کمالات در این دنیا و آخرت است.
هجرت در راه خدا و خلیفۀ خدا
حضرت معصومه برای یاری امام زمان خود، یعنی امام رضا علیهالسلام، هجرتی عظیم را رقم زدند. با وجود سختیها، خطرات و مشکلات مسیر، ایشان از مدینه به قصد دیدار امام به ایران آمدند. این هجرت از مصادیق «مهاجر فی سبیل الله» بود و خداوند در قرآن کریم اجر عظیمی را برای کسانی که در راه او مهاجرت کنند وعده داده است: «... وَ مَنْ یَخْرُجْ مِنْ بَیْتِهِ مُهَاجِرًا إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ یُدْرِكْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ ۗ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِیمًا؛ و کسی که از خانه خود به قصد مهاجرت به سوی خدا و پیامبرش بیرون رود، سپس مرگ او را دریابد، مسلماً پاداشش بر خداست؛ و خدا همواره بسیار آمرزنده و مهربان است.»
هجرت حضرت معصومه نمادی از فراتر رفتن از سختیها برای نصرت حق و یاری امام زمانش بود، که مقام او را در نزد پروردگار بالا برد؛ از این جهت است که امیر مؤمنان علیهالسلام در توضیح مهاجر فرمود «لَا یَقَعُ اسْمُ الْهِجْرَةِ عَلَى أَحَدٍ إِلَّا بِمَعْرِفَةِ الْحُجَّةِ فِی الْأَرْضِ فَمَنْ عَرَفَهَا وَ أَقَرَّ بِهَا فَهُوَ مُهَاجِرٌ»؛ یعنی نام هجرت بر احدی واقع نمیشود؛ مگر حجّت خدا را در زمین بشناسد. کسی که حجّت الهی را شناخت و به او اقرار کرد، مهاجر است.
پایبندی به امام زمان
در همین راستا، یکی دیگر از علل رسیدن حضرت معصومه به مقام شفاعت، وفاداری بیمانند به امام عصر خود بود. ایشان با شناخت صحیح از جایگاه ولایت، تمام تلاش خود را در یاری امام رضا علیهالسلام به کار گرفتند و هیچگاه از مسیر حق منحرف نشدند. وفاداری به امام زمان، نشانهای از ایمان کامل و معرفت عمیق است، و حضرت معصومه در تمام مراحل زندگی خود این حقیقت را به زیبایی به نمایش گذاشتند.
علم و معرفت برجسته
حضرت معصومه نه تنها در عمل، بلکه در علم و معرفت نیز به مقام والایی دست یافته بودند. ایشان در میان بانوان خاندان اهلبیت، به فهم عمیق از آموزههای دین و قرآن مشهور بودند و به گفته علمای بزرگ، از عالمان برجسته زمان خود به شمار میرفتند. این علم و معرفت، همراه با تقوای الهی، ایشان را به شخصیتی تأثیرگذار تبدیل کرد که نه تنها در راهنمایی مردم، بلکه در شفاعت به بندگان خدا در روز قیامت نیز نقش مهمی دارند.
محبت اهلبیت به ایشان
شاخص و معیار لطف اهل بیت وحی علیهم السلام به شیعیانشان، به میزان تبعیت افراد از ایشان بستگی دارد و این مسئله یک قاعدۀ الهی است؛ همچنان که حضرت ابراهیم علیهالسلام میفرمود «فَمَنْ تَبِعَنِی فَإِنَّهُ مِنِّی»؛ یعنی هرکه از من تبعیت کند، او از من است. (36 ابراهیم) حضرت معصومه سلام الله علیها محبوب تمام چهارده معصوم بود؛ لذا مقام شفاعت ایشان نشان از محبت و علاقه اهلبیت علیهمالسلام به ایشان و به دنبال آن محبت خدا به اوست. این جایگاه ویژه، تنها به واسطه پاکی روح، تقوا، علم و تعهدی است که این بانوی بزرگوار به خدا و اهلبیت داشتند. محبت اهلبیت به ایشان، مهر تأیید الهی بر شفاعت این بانوی نورانی است.
بنابراین حضرت فاطمه معصومه سلامالله علیها، با اخلاص، هجرت فی سبیل الله، معرفت و اطاعت کامل از امام زمان خود توانست به مقام شفاعتی باورنکردنی دست یابد که در زیارتنامه ایشان تجلی یافته است. وجود ایشان نه تنها الگویی برای بانوان، بلکه برای تمام انسانهای طالب حق و حقیقت است؛ کسانی که آرزو دارند راه بندگی و قرب الهی را با عشق به اهلبیت طی کنند و به سعادت ابدی دست یابند.
انتهای پیام/