به گزارش خبرگزاری تسنیم از رشت، همزمان با آغاز دهه کرامت و در آستانه ولادت فرخنده امام رضا(ع)، کاروان خدام حرم مطهر رضوی با در دست داشتن پرچم متبرک گنبد رضوی وارد استان گیلان شدند و با شمیم عطر رضوی، دلهای تنگ مردم این دیار را روانه بارگاه ملکوتی امام هشتم کردند.
یکی از برنامههایی که هرساله با اشتیاق و استقبال باشکوه مردمی در مرکزِ استان گیلان برگزار میشود، مراسم استقبال از کاروان خدام رضوی از میدان صیقلان تا حرم مطهر فاطمه اُخری (س) خواهر امام رضا (ع) در رشت است که با حضور عاشقان امام رضا و محبان اهلبیت، حماسهای معنوی و ماندگار خلق میشود.
محبانِ امام رضا امسال هم با چشمانی اشکبار و نجوایی عاشقانه در همان مسیر اعلامشده ایستادند به انتظار؛ زمان آغاز مراسم و حضور خدام در میدان صیقلان را 17 اعلام کردند اما مردم عاشق و دلداده از دقایقی قبل با شاخههای گل در دست، دلشان را فرش راه کرده و ایستاده بودند به انتظار میهمانانی که با خود عطری از بهشت داشتند.
در میان جمعیت، شور و حال معنوی خاصی برقرار بود؛ هرکسی همراه با خانواده و عزیزانش با شاخه گلی در دست آمده تا به امام رضاجانمان عرض ارادت کند؛ خدام هنوز به محل قرار نرسیدهاند اما دلهای ارادتمند هوایی شده، کودکان هم در آغوش پدر و مادر آرام و قرار نداشتند، افراد مسن که ایستادن برایشان سخت بود در گوشه و کناری نشستهاند تا از قافله عشق عقب نمانند و جسم و جان سبک کنند البته حال دلِ آسمان شهر هم تعریفی ندارد گویا دلتنگتر از این جمعیت است البته چندین سال است که همزمان با رسیدن خدام به میدان صیقلان، مردم دلداده را با باران رحمتش، خیس و غافلگیر میکند.
لحظه موعود فرارسید؛ کاروان خادمین امام رضا با پرچم متبرک رضوی به محل قرار رسیدند؛ مردمِ دلداده همچون پروانه به دور خادمین که نشانهای از آن صحن و سرای نورانی داشتند میچرخیدند؛ در دلهای این مردم، اینجا دیگر شهر بارانهای نقرهای نیست بلکه قطعهای از بهشت مشهدالرضا و گوشهای از صحن و سرای امام رضاست و همه در آغوش پر از مهر و محبت امام مهربانیها جای گرفتهاند.
حال این دلهای لرزیده، چشمانِ گریان و دستهای به دعا و نجوا بلند شده است که کاروان خدام را با همان شور و شکوه همیشگی در میان هزاران شاخه گل تا حرم خواهر امام رضا(ع) همراهی و مشایعت میکرد.
کاروان خدام با پرچم متبرک در میانِ سیلی از ارادت، وارد حرم مطهر فاطمه اُخری (س) خواهر امام رضا (ع) شدند؛ جمعیت زیادی هم داخل حرم ایستاده بودند به انتظار و با دیدن پرچم متبرک حرم رضوی میگریستند و دستهای ارادتشان را به نشانه سلام دادن بلند کردند؛ دستها و شانههای لرزانی که به ضریح نرسیده اما دلش رسیده است.
خدام صلوات خاصه امام رضا را قرائت کردند و جمعیتِ عاشق تکرار میکردند؛ در میان جمعیت چرخی زدم؛ صدای هق هق آرامِ بانویی که حجاب کاملی نداشت اما گوشه روسریاش را جلو کشیده بود و تنها به دیوار تکیه زده بود توجهم را جلب کرد؛ دلشکسته و دلتنگ همنوا با خادم تکرار میکرد "امام رضا خیلی دوست دارم".
بانویی دیگری که چادر به سر نداشت؛ خودش را به جلوی جمعیت رساند و شکلاتها و گلبرگهای در مشتش را روی سر خادمان و زائران ریخت و در حالیکه اشکهای ارادتش را از صورت پاک میکرد، التماس دعاگویان به عقب بازگشت.
کودکان شاخههای گل به دست گرفته و روی شانههای پدر، عرض ارادت میکردند؛ روایتگری و مولودیخوانی یکی از خادمین با صدای گریه جمعیت عاشق در هم آمیخته شده و حال و هوای حرم مطهر فاطمه اُخری (س) را دگرگون کرده بود.
خادم با سوز و عشق میخواند و جمعیتِ عاشق تکرار میکرد: "سلام امام رضا، تموم زندگیم آقام امام رضا، ببین بیکس و کارترین نوکرت آمده، کمترین زائر دور و برت آمده، بدترین خادم دور و برت آمده، سلام آقا من اینجام و زیارتنامه میخونم رضاجانم، بذار سایهت همیشه روی سرم باشه".
مراسم به اتمام رسید و همه به سمت پرچم متبرک میرفتند؛ این حجم از محبت در بین خادمان و این مردم چیزی جز عشق به خاندان عصمت و طهارت نیست چراکه بشر همیشه از ازل تا ابد با عشق زندگی کرده است و زندگی خواهد کرد.
انتهای پیام/