به گزارش خبرگزاری تسنیم از سوادکوه، بوی ماه مهر به اردیبهشت که میرسد تنفس هوای علم در ریههای دانش حال و هوای خاصی میگیرد، دانشی که از کالبد پر مهر معلمان بر روح و جان دانشآموزان فروزان میگردد تا مشعل آموختن همواره روشن بماند و فردایی روشن رقم بخورد.
تدریس علم راهی است که برخی با علاقه در آن قدم میگذارند تا آنچه را که فرا گرفتهاند به نسلی که در پشت نیمکتهای کلاس تعلیم میبینند و تربیت میشوند، بیاموزند و نام نیک آموزگاری را تجربه کنند، تجربهای که فراز و نشیبهایی با خود طی دارد ، شیرینی و تلخیهایی را سپری کرده تا در نهایت یک سال تحصیلی رقم بخورد و حاصل این تجربه افزون علم بر دانشآموزان باشد.
نامگذاری یک روز یا یک هفته به نام معلم برای ارج نهادن به مقام آن فرصتی برای قدردانی میشود بویژه معلمانی که متفاوتتر از بقیه راه و رسم آموختن علم به دیگران را انتخاب میکنند و مشقتهای این طریق را میپذیرند.
شاید کمتر از معلمان مدارس چند پایه سخن گفته شد، معلمانی که در مناطق محروم در یک کلاس درس چند پایه تحصیلی را با هم به دانشآموزان تدریس میکنند همچون آقا معلم کم سن و سالی که در تنها مدرسه فعال شهر کوهستانی آلاشت سوادکوه مشغول تدریس به دانشآموزان است، معلمی که با وجود آنکه خود خدمت در شهر آلاشت را انتخاب کرده بود اما تصور چندانی از وضعیت کوهستانی، صعبالعبور با زمستانهای سرد و برفی این شهر دور افتاده نداشت با این حال نظرش برای ماندن تغییر نکرد و تصمیم گرفت دور از خانواده در شهر آلاشت بماند حتی اگر بارش برف و مسدود شدن مسیر تردد مانع دیدار با خانوادهاش شود.
در یک صبح دلانگیز بهاری با گروه خبری برای رفتن به مدرسه ابتدایی شهر آلاشت راهی مسیری طولانی با کوهستانی جنگلی شدیم تا با معلم این مدرسه همکلام شویم.
حمید ادبی فیروزجایی مدیر آموزگار مدرسه ابتدایی معلم شهید محمود اکبری آلاشتی شهر آلاشت معلمی است که به عشق آموزش کودکان این سرزمین دل به سختی سپرده تا در منطقه محروم ایثار کند، او که دومین سال خدمت خود را میگذراند، گفت: دومین سال خدمتم در این مدرسه است، چهار سال در دانشگاه فرهنگیان شهید رجایی دوران تحصیل را گذراندم و به دلیل علاقه خودم به مدیر آموزگاری مخصوصا در مدارس چند پایه این مدرسه را برای تدریس انتخاب کردم.
وی، افزود: اکنون این مدرسه 6 دانشآموز دارد و پایههای پنجم و ششم در اینجا تحصیل میکنند.
ادبی با بیان سختیهای شروع به کار در مدرسه آلاشت، اظهار داشت : در ابتدای شروع به کارم در این مدرسه به دلیل اینکه مسئولیت مدیر و آموزگاری را با هم برعهده گرفته بودم از طرفی نیز در منطقه کوهستانی و صعبالعبور ساکن شدم و تدریس میکردم، چالشهای زیادی داشتم اما سعی کردم کلاس و آموزش را طوری مدیریت کنم تا دانشآموزان این مدرسه کمبودی چه از لحاظ فرهنگی و چه درسی احساس نکنند.
این معلم با یادآوری خاطرات، خاطرنشان کرد: اولین بار که به این شهر آمده بودم با منطقه کوهستانی آشنایی چندانی نداشتم در همان زمستان سال گذشته با برف و بوران شدیدی مواجه شده بودم و به دلیل کوهستانی بودن و وضعیت جوی نتوانستم به شهر خود بروم و دیدار با خانواده برایم امکانپذیر نبود.
ادبی، ادامه داد: حتی دانشآموزان روستای اطراف نیز نتوانستند خود را به مدرسه برسانند و چندین روز رفت و آمد سخت بود و مجبور شدیم تا چند روز منتظر باشیم تا هوا مساعد شود و این برایم جالب بود که در مازندران در چنین نقطه مرتفعی مدرسهای وجود دارد که شرایط اینچنینی دارد و تجربهای برایم شد.
ادبی که در طبقه بالای مدرسه ساکن است و شبها را نیز در شهر آلاشت میگذراند، اظهار داشت: بعد از ظهرها سعی میکنم در خانهای که همینجا برایم فراهم کردهاند مشکلات درسی دانشآموزان را رفع کنم، با محلیها ارتباط برقرار کردم، مردم شهر آلاشت لطف زیادی به من دارند و با هم تعامل داریم.
وی، افزود: برای اینکه اوقاتم را سپری کنم با دوستانی که در این شهر آشنا شدم به نقاط دیدنی میرویم، بازیهای گروهی انجام میدهیم تا بتوانم روزهای خود را به خوبی در این شهر سپری کنم.
این معلم، اظهار کرد: سختیهای خدمت در منطقه محروم را پذیرفتم به امید آنکه دانشآموزان خوبی تربیت کنم تا در آینده برای این مرز و بوم مفید باشند.
به گزارش تسنیم، آقا معلم مدرسه ابتدایی آلاشت درحال حاضر با 6 دانشآموز سال تحصیلی را سپری میکند و شاید آخرین سالی باشد که این مدرسه صدای دانشآموزان را در خود دارد چراکه پایههای ششم این مدرسه سال آینده برای ادامه تحصیل مجبور به ترک این شهر هستند.
امید است چارهای برای ادامه حیات این مدرسه چندپایه اندیشیده شود تا سال آینده نیز این مدرسه فعال باشد و آقا معلم به خدمتی که انتخابش کرده ادامه دهد.
.
انتهای پیام/