به گزارش خبرگزاری تسنیم، از همینجا که تصمیم به گام نهادن در مسیر حج میگیرید، حواستان باشد که مسجدالنبی و مسجدالحرام تنها حرمها و زیارتگاههایی نیستند که باید خود را به آنها برسانید و از سرچشمه نورانی و پرمعنا و معرفت آنها سیراب شوید.
یادتان باشد که وجب به وجبِ شهرهای مدینه و مکه منوره جاهایی برای دیدن و زیارت کردن و تامل و تدبر دارد؛ جاهایی که بوی تاریخ میدهد، عطر رسول خدا و صحابهاش را، جاهایی که رد پای امیرالمومنین (ع) آنجاست. وجب به وجب مدینهالنبی هنوز اگر گوش جان بسپاری، لبریز از سروصدا و هیاهو و چکاچک شمشیرها و رجزخوانیهای سپاه اسلام و کفر است؛ قدم به قدم آن خاکِ پاک هنوز بوی خون میدهد و عطر شهید؛ عطر شهیدان صدر اسلام را؛ شهدای بدر و خندق و احد و حنین را ...
زیارتگاههای مشهور و غیرمشهور زیادی در شهرهای مدینه و مکه و فاصله بین این دو شهر مقدس وجود دارد که نباید از کنار آنها به سادگی گذشت؛ که هر کدام از آنها یک تاریخ است و هزار عبرت...
مزار شهدای بدر
یکی از این زیارتگاهها مزار شهدای بدر در منطقهای بین مکه و مدینه است که با دیوارهایی محصور شده است.
در 150 کیلومتری جاده قدیمی مدینه به مکه دهستان یا شهرکی قرار دارد که امروزه به مرکز صنعتی و تجارتی مهم تبدیل شده است. این دهستان که رابغ نامیده میشود، صحنه جنگ «بدر»؛ اولین نبرد و رویارویی سپاه اسلام با قوای مشرکان بوده و هماکنون مدفن شهدای گرانقدر بدر است.
در زمان صدر اسلام، این منطقه یعنی منطقه بدر، واحهای در میان مکّه و مدینه بود که بهخاطر وجود چاههای آب در آن شهرت داشت. سالانه دو کاروان تجاریِ بزرگ از مکه خارج میشد و سود حاصل از آن، بخش عمدهٔ درآمد اهل مکه را شکل میداد و همه تاجران مکه در آن سهیم بودند و تقریبا برای هر کسی از اهل مکه اهمیت داشت.
طبق گزارش کتاب فروغ ابدیت، در پانزدهم جمادیالاول سال دوم هجرت، پیامبر(ص) از حرکت کاروان تجاری قریش از مکه به شام، به رهبری ابوسفیان آگاه شد و تصمیم گرفت ضمن هجوم به این کاروان، از نظر اقتصادی ضربه مهلکی به کفار وارد آوَرد و از سوی دیگر با به دست آوردن غنایم، بنیه اقتصادی مسلمانان را تقویت کند.
به گفته آیتالله سبحانی، پیامبر از آن جهت چنین تصمیمی گرفت که پیشتر قریش اموال مسلمانان مهاجر را مصادره کرده بود.
رسول خدا (ص) پس از بررسی جوانب امر فرمان حرکت به سوی چاههای بدر را که در "دهستان رابغ" قرار دارند، اعلام کرد. از سوی دیگر ابوسفیان پس از احساس خطر از سوی مسلمانان سریع مسیر کاروان را تغییر داد و در همین هنگام مردم مکه را برای مقابله با مسلمین و دفاع از حیثیت خود به یاری فراخواند. کفار مکه که مترصد فرصت بودند تا کینههای عمیق خود را از مسلمین با حمله و قلعوقمع آنها فرونشانند، با تمام قوا و امکانات و با بسیج سپاهی هزار نفره و صدها اسب و شتر به محل استقرار سپاهیان اسلام عزیمت کردند.
تعداد سپاهیان اسلام در این نبرد 313 نفر ذکر شده که فقط یک یا دو نفر از آنها سواره و بقیه پیاده به عرصه نبرد آمده بودند.
پیامبر (ص) تمامِ شبِ پیش از نبرد را در حال عبادت و راز و نیاز با خدا گذرانید که بعدها در آن محل مسجدی بنا شد.
دو سپاه روز هفدهم یا به روایتی روز نوزدهم ماه مبارک رمضان ابتدا به صورت انفرادی و سپس به صورت همه جانبه با یکدیگر درگیر شدند. در اوایل نبرد سه نفر از سران سپاه کفر به وسیله حضرت علی (ع) و حمزه (ع) به هلاکت رسیدند.
در این جنگ نابرابر خداوند سپاهیان اسلام را با امداد غیبی کمک کرد و سرانجام مسلمین با ایمان قوی و استقامت قابل تحسین به پیروزی قطعی رسیدند و تعداد زیادی از سپاه مشرکان مکه کشته یا اسیر شدند. 14 مسلمان نیز در این غزوه شهید شدند.
غزوه بدر تأثیراتی را برای سالها در میان دو طرف داشت. مسلمانان همواره این پیروزی را بهعنوان افتخاری در میان خود میدانستند و حتی پس از رحلت حضرت محمد(ص)، صحابه شرکتکننده در نبرد بدر، بر دیگر صحابه برتری داشتند. پیروزی مسلمانان در این نبرد، نفوذ مکه را تا حد زیادی کاهش داد و جایگاه سیاسیِ مسلمانان را در مدینه مستحکم کرد. ابوسفیان پیروزی مکیان در غزوه اُحُد را در برابر جنگ بدر دانست.
صحنه درگیری غزوه بدر در واحه بدر و در حوالی دهستان رابغ قرار دارد و شهدای بدر نیز به فاصله کمی از محل درگیری دفن شدهاند. مزار این شهدا با دیوارهایی محصور شده و در 400 متری این قبرستان چاه بدر قرار دارد.
مسجد عریش
همانطور که در بالا مرقوم شد، پیامبر خدا (ص) در شبِ پیش از نبرد تا صبح با خدای متعال به عبادت و راز و نیاز نشست که بعدها این محل عبادت و نماز شب پیامبر(ص) مسجدی بنا شد. این مسجد در کنار مزار شهدای بدر و نزدیکی باغی باصفا و مشرف بر قنات و چاه بدر ساخته شده است.
انتهای پیام/