به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران، بار دیگر صحنهای زنده از شور و اشتیاق به دنیای کتاب است. صدای ورق زدن صفحات و گفتوگوهای گرم در غرفهها، فضایی سرشار از زندگی و اشتیاق ساختهاند. از کودکانی کنجکاو در جستوجوی داستانهای مصور، تا دانشآموزان، دانشجویان و بزرگسالانی که بهدنبال آثار تخصصی یا محبوب خود هستند، همه گرد هم آمدهاند تا در آیین سالانه کتاب، حضوری معنادار داشته باشند.
غرفهها، با عطر کاغذ نو و جنبوجوش مراجعان، دیگر فقط محل عرضه کتاب نیستند؛ به کانونی برای تبادل اندیشه و فرهنگ بدل شدهاند. هر کتاب، بستهای از دانش و تخیل است که سفرش بهسوی خواننده را آغاز میکند.
بستههایی که در دست ناشران و خریداراناند، هرکدام روایتی دارند: یکی به کتابخانهای در روستایی دور میرسد، جایی که منابع اندک است. دیگری هدیهای است برای دوستی در محلهای نزدیک، و آن یکی، پناه لحظهای آرام در خانهای پرهیاهو. اما این سفرها، بیستون استوار نظام پستی، ممکن نمیشد.
پست، این جریان پنهان اما قدرتمند، سالهاست که قلب تپنده لجستیک نمایشگاه کتاب است؛ رساننده گنجینههایی که از غرفههای شلوغ به دورترین نقاط کشور میروند. از نخستین ادوار تمدن تا دوران کرونا و حالا که بار دیگر مصلی تهران میزبان این رویداد فرهنگی شده و پست، باز هم پیونددهنده ناشران، کتابها با خوانندگان.
شرکت ملی پست، با هماهنگی دقیق و تعهد به خدمت، بستهها را از دل ازدحام غرفهها به شهرها، روستاها و مناطق دورافتاده میرساند. هر بسته، نهتنها حامل کتاب، بلکه پیامی فرهنگی است؛ سفیری از سوی دانایی و لذت مطالعه.
در دورانی که فناوریهای دیجیتال سبک زندگی و ارتباطات را دگرگون کردهاند، پست همچنان ستون قابل اعتماد تحقق عدالت فرهنگی است؛ کمرنگکننده فاصلهها، تقویتکننده پیوندها. اینجاست که نقش پست، فراتر از جابهجایی فیزیکی کالا معنی می شود؛ نقشی فرهنگی، انسانی و زیرساختی.
نمایشگاه کتاب، بهواسطه این همراهی، تنها یک رویداد نیست؛ گعده ای پویا برای جریان سازی اندیشه و فرهنگ است و پست، در سکوت اما با دقت، مأموریت خود را به عنوان یک سفیر فرهنگی پیش میبرد و هر بسته ارسالی، گامی در مسیر گسترش دانایی و تقویت همبستگی اجتماعی است.
این نمایشگاه، با همراهی بیوقفه پست، چیزی فراتر از یک گردهمایی سالانه است: آیینی است که در آن کتابها به راویان فکر و اندیشه و فرهنگ بدل میشوند، و پست، راوی خاموش این سفر بزرگ است.
امیر مهرکیا؛ مدرس دانشگاه
انتهای پیام/