به گزارش خبرگزاری تسنیم از زاهدان، منطقه سیستان شامل پنج شهرستان زابل، زهک، هامون، هیرمند و نیمروز واقع در شمال استان سیستان و بلوچستان، سرزمینی که روزگاری به گندمزارها و رودخانه و هامون پرآبش میبالید، این روزها در چنگال طوفانهای شن گرفتار است.
ریزگردها به عنوان مهمان ناخواندهای که زندگی را به کام مردم تلخ کردهاند، بسیاری از خانهها را غرق گرد و خاک و ریهها را لبریز از شن کردهاند و عدم مهار کانونهای گردوغبار آیندهای نامعلوم برای سیستان رقم زده که سایه سنگینی بر سر این دیار افکنده است.
.
هجوم بیامان گردوغبار؛ سیستان در محاصره ریزگردها
این روزها، نفس کشیدن در سیستان به کابوسی پایانناپذیر تبدیل شده است. گردوغبار بیرحمانه از راه میرسد، آسمان را خاکستری میکند و زندگی مردم را در غبار فرو میبرد.
زمانی بادهای 120 روزه، نویدبخش رونق کشاورزی بودند، اما اکنون به طوفانهای 300 روزهای تبدیل شدهاند که همراه خود ریزگردهایی کشنده و طاقتفرسا را میآورند. مردم سیستان، که همواره با بادهای تند دست و پنجه نرم کردهاند، حالا با چالشی مرگبار روبهرو هستند.
در کوچههای خاکگرفته زابل، صدای سرفههای ممتد کودکان و سالمندان به گوش میرسد. بعضاً در شرایط اوج طوفان بیمارستانها و مراکز درمانی مملو از افرادی است که با مشکلات تنفسی دست به گریباناند.
پزشکان میگویند آمار بیماریهای ریوی افزایش یافته و خانوادهها هر روز نگران سلامت عزیزان خود هستند. شدت آلودگی هوا گاه چنان است که مدارس تعطیل میشوند و فعالیتهای روزمره به حالت تعلیق در میآید.
پایان کشاورزی؛ مرگ تدریجی باغات و مزارع
گردوغبار اما فقط به سلامت مردم آسیب نمیزند؛ کشاورزان سیستانی نیز با ریزگردها جنگی نابرابر دارند. بادهای شدید، خاک حاصلخیز را از مزارع میزدایند و گیاهان بیپناه را در میان شنهای روان مدفون میکنند. محصولات کشاورزی، که روزی مایه امید و ارتزاق مردم بودند، اکنون خشک و بیثمر شدهاند. دامداران نیز از تغذیه نامناسب احشام شکایت دارند، زیرا مراتع غبارگرفته چیزی برای چرای دامها باقی نمیگذارد.
این گردوغبارها، یادگار تلخ خشک شدن تالاب هامون هستند. روزگاری که آب در هامون جاری بود، بادها با خود رطوبت و زندگی میآوردند. اما حالا، کف ترکخورده و خشکیده تالاب به منبع بیپایان ریزگردها تبدیل شده است. خشکی تالاب نهتنها تنوع زیستی را از بین برده، بلکه موجبات کوچ گسترده مردم به سایر نقاط کشور را نیز فراهم آورده است.
با افزایش ریزگردها، ماسک به بخشی جداییناپذیر از زندگی مردم سیستان بدل شده است. حتی در خانه هم نمیتوان از شر ذرات معلق در امان بود. اما آیا ماسک، راهحل دائمی است؟ قطعاً نه. مردم به اقدامات بنیادین نیاز دارند؛ احیای تالابها، کنترل کانونهای گردوغبار و توسعه طرحهای کشاورزی پایدار.
طوفانهای گرد و خاک سهمگین با سرعت بیش از 100 کیلومتر!
مدیرکل هواشناسی استان سیستان و بلوچستان روز گذشته در گفتوگو با خبرنگار تسنیم اعلام کرد: وزش باد شدید با بیشینه سرعت 104 کیلومتر بر ساعت روز گذشته برای دومین روز متوالی زابل را درنوردید و گردوغبار ناشی از آن، شعاع دید افقی را به 1200 متر کاهش داد.
همچنین وقوع طوفان و افزایش غلظت ریزگردها در شهرستان هیرمند موجب شد روز گذشته فعالیت دستگاههای اجرایی و بانکها با دو ساعت تعجیل و در ساعت 11 به پایان برسد.
وقتی حتی تنفس مردم دشوار میشود!
خانم سالمند زابلی، با صدایی لرزان به خبرنگار تسنیم از مشکلات تنفسی خود و دیگر سالمندان شهر گفت: گرد و خاکها نفس کشیدن عادی را برای ما مشکل کرده است. ما افراد سالمند ریههایمان ضعیف است و نمیتوانیم این همه آلودگی را تحمل کنیم.
یک شهروند جوان زابلی نیز با ابراز نارضایتی از وضعیت موجود، تاکید کرد: گرد و خاکها بینایی ما را گرفته، مشکل تنفسی دارم، زندگی کردن در این شهر برام مشکل شده است.
وی افزود: ما جوانان آیندهمان را در این شهر میبینیم، اما با این وضعیت، نمیدانیم چه کار کنیم. آلودگی هوا باعث شده که نتوانیم به درستی درس بخوانیم، کار کنیم و زندگی کنیم.
ریزگردهایی که بیماران را به کام مرگ میکشانند
خانم سالمند دیگری با دلی پر از درد و اندوه، از مرگ فرزند خود به دلیل مشکلات ریوی ناشی از ریزگردها خبر داد و گفت: فرزندم را به خاک همین ریزگرد که مشکل ریوی گرفت از دست دادم و خودم هم از موقعی که گرد و خاک شروع شده دارم نفس کشیدن برام مشکل شده است.
یک مرد سالمند زابلی نیز با اشاره به شدت آلودگی هوا، گفت: گرد و خاک خیلی زیاد است طوری که کولر آبی دارم هر چند وقت یکبار باید تمیز کنم از بس که داخل این کولر پر از ریزگرد است. دیگر نمیتوانیم این وضعیت را تحمل کنیم. مسئولان فکری به حال مردم سیستان بکنند.
یک مرد میانسال در گفتوگو با تسنیم تاکید کرد: جمعیت قابل توجهی از مردم سیستان تاکنون در پی بحران ریزگرد منطقه را ترک کرده و مهاجرت اجباری داشتهاند و در صورت تداوم این شرایط دور نیست که شاهد خالی شدن منطقه از سکنه باشیم.
وی افزود: از مسئولین درخواست دارم به فکر مردم سیستان باشند چرا که این ریزگردها امان مردم را بریده است. از مسئولین درخواست میکنم سریعتر رسیدگی لازم برای مدیریت ریزگردها انجام بدهند تا شهر زیبای ما خالی از سکنه نشود.
مردم همچنان چشمانتظار اقدام مسئولان
سالهاست مردم سیستان با این بلای طبیعی دستوپنجه نرم میکنند، اما فریادهایشان در میان سکوت بیتفاوتی مسئولان گم شده است.
وعدهها و طرحها همچون باد در صحرا میوزند و عملی نمیشوند. بودجهها اختصاص مییابد، اما نتیجهای ملموس به همراه ندارد اما مردم ولایتمدار سیستان همچنان چشم انتظار اقدامی از سوی مسئولان برای مهار کانونهای ریزگرد هستند.
انتهای پیام/