به گزارش خبرگزاری تسنیم از سمنان، ناترازی انرژی یکی از چالشهای دیرپای کشور در دهههای اخیر است که ریشه در کاستیهای ساختاری در تولید، مصرف، بهرهوری و سرمایهگذاری دارد. این ناترازی تنها به مصرف سوخت محدود نیست و دامنه آن به آب، برق، گاز و بنزین نیز گسترش یافته و در دورههایی فشار سنگینی را بر زندگی روزمره مردم وارد کرده است.
از صنعت و کشاورزی گرفته تا حوزه خدمات و مصارف خانگی، مدیریت ناکارآمد انرژی در طول سالهای گذشته موجب بروز اختلالات جدی در تامین پایدار منابع و کاهش تابآوری زیرساختها شده است. اما در دوره ریاستجمهوری شهید آیتالله سید ابراهیم رئیسی، این بحران بهجای آنکه بهانهای برای فرافکنی باشد، به مسئلهای برای حل تبدیل شد.
شهید رئیسی با نگاهی واقعگرایانه و مدیریتی جهادی، مهار ناترازی انرژی را به یکی از اولویتهای اصلی دولت سیزدهم تبدیل کرد؛ بهطوری که در طول این مدت، با وجود فشار کمسابقه بر شبکه برق، مردم در بخش خانگی قطعی برق را تجربه نکردند؛ موضوعی که در مقایسه با تابستان داغ 1400، یک دستاورد بزرگ به شمار میرود.
علی بهادری جهرمی، سخنگوی دولت، با یادآوری شرایط وخیم آغاز به کار دولت سیزدهم، گفت: در زمان آغاز به کار این دولت، کشور با ناترازی 22 هزار مگاواتی در تولید برق روبهرو بود، همزمان با اعتراضات گسترده کشاورزان به کمآبی، قطعیهای مکرر برق در شهرهای مختلف و اختلال در فعالیتهای صنعتی و اقتصادی.
وی با اشاره به دو راهبرد همزمان دولت برای مدیریت این بحران توضیح داد: نخست، سرمایهگذاری راهبردی برای تولید 20 هزار مگاوات ظرفیت جدید برق در بلندمدت و دوم، اجرای سیاستهای هوشمندانه برای کاهش مصرف در کوتاهمدت. به گفته او، این اقدامات ضمن حفظ ثبات شبکه، فشار اقتصادی بر مردم را به حداقل رساندند.
از جمله تدابیر اجرایی این دوره میتوان به تغییر ساعت کاری ادارات به 6 صبح، کاهش صادرات فرآوردههای نفتی برای تامین سوخت نیروگاهها، و اولویتدهی به برق خانگی نسبت به صنایع پرمصرف اشاره کرد. بهادری جهرمی تصریح کرد: حتی اگر برخی از این سیاستها منجر به کاهش درآمد دولت شد، آرامش و رفاه مردم در اولویت قرار داشت.
وی با اشاره به بهبود بهرهوری انرژی و کنترل مصرف در بخشهای پرمصرف، خاطرنشان کرد: با وجود محدودیتهای اعتباری و تحریمی، دولت توانست با برنامهریزی دقیق و استفاده بهینه از منابع موجود، گامهای مؤثری برای عبور از این بحران بردارد.
ناترازی انرژی، اگرچه میراثی سنگین از سالها غفلت و تصمیمگیریهای مقطعی بود، اما با ارادهای جدی، قابل مهار و اصلاح است. دولت سیزدهم در این مسیر، همزمان با مدیریت شرایط بحرانی، زیرساختهای تحول پایدار در حوزه انرژی را نیز پیریزی کرد.
رفع ریشهای این معضل، نیازمند استمرار مسیر اصلاحات، همراهی مردم در مصرف بهینه، و همافزایی بین همه نهادهای تصمیمساز و اجرایی کشور است. تنها در سایه چنین رویکردی است که میتوان به آیندهای پایدار در حوزه انرژی امیدوار بود؛ آیندهای که شهید رئیسی سنگبنای آن را با صداقت و تعهد بنا نهاد.
انتهای پیام/