به گزارش خبرگزاری تسنیم از خرمآباد، در میان رشتهکوههای زاگرس، جاییکه رودها از صخرهها میجوشند و خاک، قرنها زیر پای ایل و عشیره شیار خورده، مزرعههایی دوباره جان گرفتهاند.
لرستان، استانی که نامش بیشتر با کوه، سنگ و کوچ پیوند خورده، حالا در حال تعریف روایتی تازه است؛ روایتی که این بار نه با گندم و جو، که با بوتههای گلزرد کلزا آغاز میشود.
پاییز گذشته، در روستاهای پلدختر، کوهدشت، رومشکان و بخشهایی از خرمآباد، بذرهایی کاشته شد که برای بسیاری از کشاورزان نهفقط آغاز یک فصل بلکه آزمونی تازه بود.
کلزا از تیره شببوها است. گیاهی است که نهتنها روغن فراوان در بذرهای خود دارد، بلکه خاک را نیز غنی میکند. با هر هکتار کشت حدود 10 تن ماده آلی به خاک بازمیگردد. ریشههایش خاک را میشکافند، هوا را به درون میبرند و باکتریهای مفید را به زندگی بازمیگردانند.
تناوب کلزا ـ گندم در اراضی لرستان باعث افزایش عملکرد گندم تا 30 درصد شدهاست. در پاییز سال گذشته، 4 هزار و 805 هکتار از اراضی کشاورزی لرستان به زیر کشت کلزا رفت.
پس از 10 ماه حالا این بوتهها به فصل ثمر رسیدهاند و نخستین برداشتها از پلدختر، جنوبیترین شهرستان لرستان آغاز شدهاست. آموزشهای فنی و ارتباطات ترویجی مؤثر باعث شدهاند در برخی مزارع، برداشت کلزا به بیش از 4 تن در هکتار برسد؛ رکوردی فراتر از میانگین ملی.
طبق اعلام محمود ولدی، مسئول دانههای روغن جهاد کشاورزی لرستان، پیشبینی میشود که برداشت کلزا از مزارع این استان در سال 1404 به حدود 7 هزار و 200 تن برسد.
این افزایش، بنا بهگفته او نهفقط حاصل گسترش سطح زیر کشت، بلکه نتیجه آموزش، اعتمادسازی و ورود تدریجی کشاورزان به چرخهای تازه از کشتهای جایگزین است.
کلزا آنچه در پی میآورد فراتر از روغن و علوفه است. این دانه، پیامآور نوعی بازگشت است؛ بازگشت به نظم کهن کاشت و برداشت، به چرخهای فراموششده میان خاک و انسان.
انتهای پیام/ 644