به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، عصر امروز نشست خبری حفاظتگاههای مردمنهاد (قرقهای اختصاصی حیاتوحش) در کشور برگزار شد.
در این نشست، حسن اکبری، مدیرکل محیط زیست استان یزد، اظهار کرد: اگر شکار را بهعنوان یک راهحل اکولوژیک در نظر بگیریم و وضعیت تنوع زیستی را با خونهایی که ریخته شده (شهادت محیطبانان) بسنجیم، درمییابیم که در شکار قانونی، در واقع ما یک رأس را فدای 100 رأس میکنیم. در علیآباد، پیش از آغاز حفاظت خصوصی، تعداد کل و بز بهقدری کاهش یافته بود که شکارچی اصلاً آنها را در منطقه نمیدید که بخواهد شکار کند.
وی بیان کرد: اگر مفهوم حفاظت را در کشور بهدرستی درک کنیم، شکار را بهعنوان یک راهحل اکولوژیک میپذیریم؛ در غیر این صورت، یوزپلنگ را از دست خواهیم داد. ما در یوزکنام، معظمی و سایر مناطق، با حفاظت هدفمند بهدنبال حفظ یوز و طعمههای آن هستیم.
اکبری درباره اختیارات و حمایت حقوقی از قرقبانان گفت: بر اساس قانون، مسلح کردن قرقبان با اسلحه سازمانی مجاز نیست، اما ضابط بودن آنها با تأیید دادستانی امکانپذیر است. همچنین در آییننامه قرق، تصویب شده است که در هر قرق اختصاصی، باید یک محیطبان مشغول به کار باشد تا موضوع حفاظت وجاهت بیشتری پیدا کند. قرقبانها آموزشهای حقوقی نیز میبینند، اما بهطور کلی قرقدار باید رویکردی مبتنی بر پیشگیری حداکثری و درگیری حداقلی داشته باشد. قرقبان باید بتواند قدرتی همتراز با محیطبان داشته باشد و وابستگی آنها به دولت کاهش یابد.
وی درباره پرداخت خسارت حیاتوحش به جوامع محلی و شکارچیان توضیح داد: سازمان حفاظت محیط زیست، حیاتوحش را بیمه کرده و در مواردی که به مردم آسیبی وارد شود، خسارت آن پرداخت میشود. البته در قرقها مشاهده شده که برای تعامل بهتر با جوامع محلی، خودشان نیز در پرداخت خسارت مشارکت میکنند.
اکبری در پاسخ به پرسش تسنیم درباره تنوع ژنتیکی در این قرقها گفت: خوشبختانه تاکنون نگرانی خاصی در این زمینه نداشتهایم، چرا که جابهجایی گونهها از طریق کریدورهای بین منطقه کالمند بهادران و قرق علیآباد برقرار است. البته زمانی که جمعیت یک گونه طی 10 سال از 200 رأس به 1200 رأس میرسد، نمیتوان انتظار تنوع ژنتیکی بالا داشت، اما شرایط فعلی نامطلوب نیست و کل، بز و آهو در استان دچار تنگنای ژنتیکی یا درونآمیزی نشدهاند.
مدیرکل محیط زیست استان یزد درباره اقتصادی نبودن برخی قرقها در سالهای خاص هشدار داد و گفت: این وضعیت مطلوب نیست و ممکن است در آینده مشکلساز شود. در چنین شرایطی، توسعه گردشگری در این مناطق میتواند به کسب درآمد و پایداری اقتصادی کمک کند.
سه انگیزه شکار که حیاتوحش را تهدید میکند
در ادامه، حمیدرضا میرزاده، مشاور رئیس سازمان حفاظت محیط زیست، اظهار کرد: بر اساس مطالعهای که در سال 1391 در پارک ملی گلستان انجام شد، شکار غیرمجاز سه انگیزه اصلی دارد: انگیزه مالی و مادی، انگیزه روانی و افتخار به شکار، و سومین مورد که متأسفانه در سالهای اخیر افزایش یافته، انگیزه انتقام و تلافیجویی است؛ بهطوریکه شکارچیای که پیشتر دستگیر شده، با شدت بیشتری اقدام به شکار غیرمجاز میکند تا انتقام بگیرد.
وی افزود: بنابراین میزان شکار و شدت تعارض، شاخصهای متعددی دارند که در مناطق مختلف متفاوتاند. بخش قابل توجهی از عوامل نیز اساساً در اختیار سازمان محیط زیست نیستند؛ مانند فشارهای اقتصادی مضاعف که افراد را بهسوی شکار سوق میدهند.
انتهای پیام/