به گزارش خبرگزاری تسنیم از کردستان، در آستانه سیوششمین سالگرد ارتحال ملکوتی حضرت امام خمینی(قدس سره الشریف) هستیم و مدیران و مسئولان همگان در تکاپوی برگزاری مراسمات خاص این ایام بوده و بعد از برگزاری چند جلسه، مصوب میکنند که ابتدا بنری و ترجیحاً از سال قبل بر روی درب ورودی اداره نصب کنند و حداکثر موقع نماز ظهر در نمازخانه اداره جناب رئیس یا حاج آقا و یا جناب ماموستا چند جملهای در فضایل امام راحل(ره) بگویند و در نهایت شربت و خرمایی به ضمیمه چند عکس و گزارش برای ردههای بالاتر ارسال شود و به این ترتیب یاد امام، گرامی داشته شود!
امام(ره) با بینش عمیق دینی کوشیده است با تکیه بر ظرفیتهای دانش دینی خود از جمله فقه، فلسفه، کلام، عرفان و سیاست، نظم جهانی را آنچنان که ابرقدرتهای وقت در حال پیاده کردن آن بودند در هم بشکند و به زورگوییهای آنان خاتمه دهد. حضرت امام(ره) الگوی عالم عامل وقتشناسی، مدیریت، شجاعت، خوش رفتاری، مردمداری، پارسایی و سادهزیستی بودند که اگر مدیران امروز فقط سادهزیستی ایشان را همچون خلف صالح وی یعنی مقام معظم رهبری(مدظله العالی) الگو قرار میدادند در جامعه ما بسیاری از مشکلات اقتصادی برطرف میشد و به تبع آن نیز از مفاسد و تخلفات اداری خبری نبود.
امام راحل سادهزیستی را برای خود و مسئولان صرفاً یک فضیلت اخلاقی نمیدانست بلکه یک ضرورت سیاسی و مدیریتی قلمداد کرده و جزو بایستههایی بوده که هر صاحب منصبی باید در اخلاق حرفهای مدیریتی خود بکارگیری کند چراکه از نظر ایشان یکی از پایههای نظری اخلاق کارگزاران در نظام اسلامی توجه به سادهزیستی و خدمت به مردم است. (امام(ره)، صحیفه، 17/376) امامخمینی سادهزیستی و قناعت در میان مسئولان و روحانیان را برای بقای مدیریت و جایگاه روحانیت، بسیار بااهمیت میدانستند (همان، 17/325 و 19/42) و معتقد بود روحانیانی که منشأ آثار بزرگ بودند و حرفشان میان مردم خریدار داشت، ساده زندگی میکردند.
مشکل اصلی ما امروز در جامعه در عرصه اقتصادی و معیشتی مردم، تجمل گرایی و ظهور مال اندوزی اکثریت مدیران است و امام راحل خطر این رذیلت اخلاقی را در صورتی که در بدنه مدیریت جامعه نفوذ کند، میدانستند. رهبری معظم انقلاب نیز بارها بر اصل سادهزیستی مسئولان تأکید داشتند اما متأسفانه گوش سامعی وجود نداشت.
سیر مشکلات اقتصادی مردم از آنجا شروع شد که سلطانهای ارز، سکه، قیر و ... ایجاد شد که عقبه آن به برخی از مسئولان ارشد جامعه متصل بود. مشکلات معیشتی مردم از آنجا شدت گرفت که برخی مسئولان و آقازادههایشان با داشتن ژن برتر در لواسانات کاخهایی مجلل و به مثابه «جَنَّاتٌ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ» ساختند. مصیبت از آنجا آغاز شد که وزیر صمتی در دولتی 38 شرکت پردرآمد داشت. تجملگرایی و خوی کاخ نشینی و دوری از مردم هنگامی شروع شد که برخی مسئولان کاخ نشین روزهای تعطیل در ماه محرم را به اسکی روی آب در سد لتیان گذراندند. آن روز که مسئولی سفر به قطب جنوب را در برنامه تعطیلات نوروزی قرار داد و دیگران نیز با هزینههای میلیاردی در کیش و قشم منطقهای را قرق کرده و تفریحات شاهانه را رقم زدند و این قصه از صدر تا ذیل ادامه مییابد و هر چه خوی تجمل و مال اندوزی به مسئولین پایین تر برسد اوضاع اسفبارتر میشود. به تعبیر حضرت سعدی علیهالرحمه «اگر ز باغ رعیت مَلِک خورد سیبی - برآورند غلامان او درخت از پی / به پنج بیضه که سلطان ستم روا دارد - زنند لشکریانش هزار مرغ بر سیخ». و این راهبردی بود که امام (ره) میدانستند که اگر سادهزیستی را از مسئول و مدیری بگیرند جامعه با خطر جدی مواجه خواهد شد.
مسئولین عزیز اگر بنا دارید که در ایام سالگرد عروج آن مرد بزرگ مراسمی برگزار کنید امر شایستهای انجام دادهاید و اگر میخواهید مردم شما را بپذیرند و همچون امام در دلهای تمامی اقشار جامعه جایگاهی داشته باشید، سادهزیست باشید.
یادداشت از: علیاصغر حسینی، عضو هیئت علمی دانشگاه فرهنگیان کردستان
انتهای پیام/481