به گزارش خبرگزاری تسنیم از ساری، امام خمینی (ره) نه فقط در میدان سیاست و مبارزه، بلکه در عرصه اخلاق، عرفان، سادهزیستی و رفتار با مردم نیز چهرهای ممتاز بود. بسیاری از نزدیکان و یاران امام، بیش از آنکه از علم و قدرت تصمیمگیری ایشان شگفتزده باشند، از منش و سلوک شخصیاش متأثر بودند.
در دوران غربت دین و رواج تجملگرایی و رفاهطلبی، امام همچون خورشیدی سادهزیستی و کرامت انسانی را در جامعه احیا کرد. ایشان خود را خادم مردم میدانست، نه آقا و حاکم. همین سلوک، امروز الگویی ضروری برای تمام مسئولان، علما و رهبران جامعه است؛ الگویی که باید بازشناسی، ترویج و در زندگی عملی شود.
1. سادهزیستی و ارتباط مردمی، رمز محبوبیت ماندگار
امام حتی پس از پیروزی انقلاب، از سبک زندگی سادهاش دست نکشید. خانهای محقر در جماران، غذاهای ساده، لباسهای بیتشریفات، و پرهیز از مظاهر تجمل، بخشی از رفتار همیشگی او بود. این سبک زندگی، در کنار ارتباط قلبی و صادقانه با مردم، باعث شد که اعتماد عمومی به او هیچگاه آسیب نبیند.
در روزهایی که مردم از رفاه و آسایش محروم بودند، امام حاضر نبود حتی از یک امکانات ویژه استفاده کند. خاطرهای معروف است که وقتی یکی از محافظان، برای راحتی امام کولر نصب کرد، ایشان گفتند: «مردم پنکه ندارند، من کولر نمیخواهم». این رفتار، نه نمایشی بود و نه تاکتیکی؛ بلکه برخاسته از باوری عمیق به خدمت و همدردی با محرومان بود.
2. کرامت انسانی در برخورد با مخالف و موافق
امام خمینی نهتنها در برابر دوست، بلکه در برابر دشمن نیز با متانت و اخلاق برخورد میکرد. در دادگاههای انقلابی، بارها تأکید میکرد که با متهمان با عدالت و ادب برخورد شود. حتی وقتی برخی از مخالفان نظام را دستگیر کردند، ایشان فرمودند: «حق ندارید با هیچکس با بیاحترامی رفتار کنید». امام در تمام مدت، از الفاظ توهینآمیز پرهیز کرد. همچنین در جلسات با علما و طلاب، برخوردی بسیار صمیمی و پدرانه داشت و به سخنان مخالفان گوش میداد. این احترام به انسانها، حتی اگر مخالف او بودند، سبب شد که رهبریاش نهتنها قانونی، بلکه محبوب و قلبی باشد. امروز هم جامعه ما، بیش از هر چیز، نیازمند بازگشت به همین کرامت اخلاقی در برخوردهاست.
3. راهکارهایی برای ترویج سیره رفتاری امام در جامعه
برای احیای سیره امام، باید چند گام اساسی برداشته شود. اول، باید در رسانهها و آموزش و پرورش، چهره واقعی و انسانی امام را برای نسل جدید بازنمایی کرد، نه فقط به شکل شعاری و تکراری.
دوم، مسئولان کشور باید سبک زندگی امام را در رفتار خود پیاده کنند؛ مردم به رفتار مسئولان بیشتر از حرفهایشان توجه دارند. سوم، طلاب و روحانیون باید از نگاه بالا به پایین فاصله بگیرند و همانطور که امام خود را خاک پای ملت میدانست، خود را خادم مردم ببینند.
همچنین، تأسیس اردوگاهها، نمایشگاهها و مسابقات فرهنگی در حوزه «سیره عملی امام» میتواند برای نوجوانان جذاب و آموزنده باشد. باید امام را از قاب عکسها بیرون بیاوریم و به سبک زندگیمان وارد کنیم.
سیره رفتاری امام خمینی (ره) مجموعهای هماهنگ از اخلاق، عرفان، تواضع، و خدمت بود که نهفقط برای رهبران دینی، بلکه برای همه اقشار جامعه یک الگوست. محبوبیت امام از اخلاق او نشأت میگرفت، نه از قدرت یا اجبار. در روزگاری که بسیاری از چهرههای مذهبی از مردم فاصله گرفتهاند، رجوع دوباره به سلوک عملی امام، میتواند جان تازهای به رابطه مردم و دین ببخشد. اگر مسئولان ما همانگونه که از امام سخن میگویند، به او عمل کنند، بسیاری از مشکلات اعتماد عمومی و مشروعیت حل خواهد شد.
منابع
1.کتاب «سیمای فرزانگان»، مرکز اسناد انقلاب اسلامی
2. مجموعه خاطرات «یاد یاران»، نشر سوره مهر
3.صحیفه امام، جلدهای 16 و 20
4. روزنامه ایران، ویژهنامه 14 خرداد 1402
یادداشت از: حسین رحمتیان پنبهزاری، فعال حوزوی
انتهای پیام/