به گزارش خبرگزاری تسنیم از زنجان، اکرم بیات ـ نیمه خرداد ماه سالروز رحلت بزرگ مردیست که در سیاهترین روزهای تاریخ ایران، هنگامی که ننگ ظلم و جور سایه سنگین خود را بر زندگی مردم گسترانیده بود، همچون نوری در دل و ذهنهای خسته مردم تابید. نوری که علاوه بر چراغ راه، آرامبخش دلهای خسته بود.
او فراتر از یک سیاستمدار؛ پیشوایی با قدرت ماورایی از جانب پروردگار بود چراکه گذر از فتنه ها و ظفر بر دسیسه هایی که با رهبری ایشان محقق شد از توان انسان عادی خارج بود. مردم او را که هر کلمه، تصمیم و نگاهش، اثری از خیرخواهی و سعادت طلبی برای آحاد جامعه بویژه قشر مستضعف بود، نه تنها به عنوان یک رهبر بزرگ میشناختند بلکه همچون پدری مهربان و دلسوز میدیدند که در دشوارترین شرایط، دست آنها را گرفته و به سوی آزادی و کرامت انسانی رهنمون میکردند.
حضور امام خمینی در ایران نه تنها یک انقلاب سیاسی که انقلاب روحی و عاطفی بود. روزهایی که مردم به خیابانها میآمدند، علاوه براینکه خواستار سرنگونی حکومت طاغوت بودند، صحنه ای برای نشان دادن حس عمیق و عاطفی با رهبر بزرگ خود را خلق میکردند که درد و رنجهای آنها را لمس میکند.
سخن گفتن از همه ویژگی ها و سیره زندگی این ابرمرد بسیار دشوار است با این حال آنچه مشهود است ارتباط رهبر کبیر انقلاب با مردم به گونه ای بود که به راحتی میتوانستند با او ارتباط برقرار کنند، زیرا او نه فقط یک شخصیت سیاسی، بلکه همچون پدری مهربان دغدغه مند مشکلات مردم بود.
مردم ایران در راه آزادی، استقلال و عزت ملی از گردنه ها و تنگناهای تاریخی بسیاری گذر کردند که بدون رهنمودهای امام خمینی (ره) این مهم محقق نمیشد ایشان با کلمات خود روحیه مبارزه و مقاومت را در دلها زنده کرد. او به درستی دریافته بود که مردم برای ثبات قدم در این راه از درون، به امید نیاز دارند از این رو در هر جملهای از سخنرانیهایش پرتویی از نور در دل تاریک و ناامید مردم روشن میکرد تا هنگامی که طلوع فجر انقلاب را از آسمان ایرانی که اکنون اسلامی، عدالت محور، مستقل و عزتمند بود در پیش چشم جهانیان پدیدار شد.
در وصف علاقه مردم به امام خمینی (ره) همین بس که زمانی که از مردم میخواستند برای حمایت از انقلاب به میدان بیایند، ملت آگاه ایران نه با شعار و پرچم بلکه جان بر کف و با قلبشان قدم در میدان مینهادند که تاریخ سازی مردم همیشه صحنه ایران در 15 خرداد ماه نمونه ای شکوهمند و غرورآفرین از این حضور است چرا که باور داشتند امامشان نه تنها برای آزادی و عدالت، بلکه برای عزت و کرامت انسانها مبارزه میکند.
در زمانهای تاریخساز، پس از انقلاب و در جریان جنگ تحمیلی هم امام خمینی با راهگشایی های خود به مبارزان جبهه حق علیه باطل ایمان می دادند که با اتکا به خداوند و اتحاد زیر پرچم اسلام بر تمام دشمنان غلبه خواهند کرد حتی اگر آنها تا بن دندان مسلح باشند.
امام خمینی در دل تاریخ ایران علاوه بر یک رهبر مقتدر به عنوان نماد امید، ایمان و جهاد جاودانه شد. او مانند یک چراغ همیشه روشن، مسیر فردای ایران را نشان داد و دلهای مردم را با نور ایمان، خودباوری، استقلال، عزت، کرامت انسانی، محبت، فداکاری و بالاتر از همه که در برگیرنده تمام این صفات است با اسلام ناب محمدی آشنا ساخت.
انتهای پیام/