به گزارش خبرگزاری تسنیم از ایلام، در مثل عامیانه فوق، حرفهای زیادی مشهود و مستتر است! با نگاهی به فهرست وزرای معرفیشده از سوی رئیس جمهور برای سرکشی به شهرستانهای استان، خبری از وزرای کاربردی و مرتبط با وضعیت اقتصادی، اجرایی و فنی این استان دیده نمیشود؛ از جمله وزیر راه و شهرسازی، کشاورزی، نفت، ارتباطات و...!
از همه ناامیدکنندهتر، تجمیع دو شهرستان بدره با ملکشاهی با حضور یک وزیر، یا حضور دو وزیر در شیروان و چرداول و همینطور... است! سئوال اساسی این است: آیا هدف این حضور صرفاً تشریفاتی است یا خیر؟
وقتی مهمترین رکن اجرایی کشور و عالیترین مقام جمهور با هدف اشراف و ارتباط با استانی محروم و مانده از پیش و هشت سال دوران دفاع مقدس حضور مییابد، چرا از حضور سایر وزرای کلیدی، حسب نیازهای شهرستانهای استان، خبری نیست؟ آیا هدف صرفاً دیدن است یا فهمیدن دردهای مزمن جمعی و حل مشکلات این خطه محروم؟
چرا خبری از وزرایی که نقش کلیدی در توسعه زیرساختی دارند، از جمله وزیر راه و شهرسازی که در تصمیمگیریهای راهبردی مثل مسائل ترانزیت «عتبات» و اصلاح راههای برونرفت جغرافیایی استان نقش دارند، نیست؟ عدم حضور وزیر نفت در استانی که بخش عمدهای از ذخایر گاز و نفت کشور را در خود جای داده، قابل اغماض نیست!
چندی پیش در فضای مجازی شهرستان دهلران، متولیان استان از جمله استاندار و نمایندگان در مورد چگونگی احیای پتروشیمی دهلران جدل داشتند؛ همه برشی از آن را دیدهاند! خانم دکتر فلاحی اشارهوار با توجه به ابتر ماندن پروژه پتروشیمی دهلران به خاطر نیازهای مالی و مواد اولیه، بیان کردند که باید بپذیریم راه اشتباهی رفتهایم و مسیر را باید اصلاح کرد (بمثابه پاراگلایدر)!
حال جای سؤال است: با این غنای منابع نفت و گاز در استان، چرا وزیر نفت در این سفر حضور نداشته تا درباره چنین طرحهایی چارهاندیشی کند؟ حداقل برای تشکر از صاحبان بومی اما بدون انتفاع نعمات (نفت و گاز) خدادادی استان!
چرا وزیر کشاورزی برای شنیدن دردهای دو سر باخت (هزینه کاشت و زیان برداشت) این سامان رنجدیده تشریف نمیآورد؟
چرا وزیر ارتباطات جهت شناخت معضلات بیپایان شبکه ارتباطی (فیبر نوری، شبکههای مخابراتی) استان حضور نمییابد؟
امروزه در بعد کشاورزی باید گفت علاوه بر زارع، زمینهای تشنه جوار سدهای استان (سیمره، دویرج، ناتمام سیکان، سازبن، میمه و...) در استانی که با داشتن بیش از 4 میلیارد مترمکعب آب (6.6میلیارد سطحی و 620 میلیون زیرزمینی) از وضعیت اورژانسی کمبود آب زراعی ناله میکنند، کاری از زارعان بومی ساخته نیست! اما توقع از ریاست محترم جمهور بهعنوان سکاندار کشتی تصمیمگیری و تصمیمسازی کشور و آشنا به مصائب اقتصادی و اجتماعی این دیار بظاهر کوچک اما متمدن (باستانی)، این است که نگاه قدی (قطرهچکانی) نداشته باشد و دیدگاه ویژهای در رفع معضلات مطروحه داشته باشند.
استان ایلام باوجود سهم منابع گازی و نفتی 14 درصدی کشور و موقعیت ژئوپولیتیکی و ترانزیتی مرزی (عتبات)، از امکانات توسعه پایدار، حداقل برای زائران عتبات برخوردار نیست.
البته نحوه چیدمان و کمفروغ وزرای کلیدی کشور، شاید به ضعف مدیریت متولیان استان، خصوصاً نمایندگان حوزه شمالی و جنوبی، و فقدان همافزایی (synergy) آنان برمیگردد.
بهطور موردی، عدم حضور وزیر راه و شهرسازی، با توجه به تخریب غیرمترقبه تونل مصنوعی کبیرکوه (قابل نقد)، اصلاح مسیر جاده و پل گاومیشان (دره شهر) یا قاضی خان (بدره) و مسائل مواصلاتی (دهلران) قابل بحث است.
فقدان روشنایی تونل اصلی (کبیرکوه) و هشدار سازنده مهندس عزیزی درباره حملونقل ترافیکی، حدیثی مفصل از این مجمل است که شدیداً نیازمند حضور میدانی وزیر در این پروژه ملی بود! به لحاظ اهم و مهم، متولیان استانی میتوانستند با چانهزنی و برنامهریزی، وزرای دیگر را همراه رئیس جمهور آورده یا حداقل وزیر نیرو را در شهرستان (دره شهر) حضور دهند تا از نزدیک شاهد رشد بطی سیکل احتضارگونه سد سیکان باشند، سدی که هر دوره تجهیز کارگاه میشود اما دریغ از نتیجهگیری!
دیدن چهره منوره وزیر توسط ساکنان عاجز مانده روستای فرهادآباد در (ماندن/رفتن) و تعیین تکلیف آنان، امری عبادی و حقوقی است. متأسفانه در تزریق بودجه، آفتابه و لگن هفت دست! اما پرداخت طلب جمع کثیری از ساکنان روستا هیچی!
جناب وزیر نیرو! سد سیمره که به سادهترین وجه میتوانست بهعنوان باقیات صالحات اقتصادی (معیشتی) برای زمینهای تشنه چند شهرستان سیروان، بدره و دره شهر باشد، سالهاست مسیلی برای گذر آبهای روان شده! کشاورزان در فصول مختلف بهخاطر رهاسازی آب سد و بدون اطلاع، هنوز با تخریب موتورهای آب و اقساط پرداخت نشده مواجهاند! چه بگویم از درد که دیگر گلهای نیست! اگر هست دیگر حوصلهای نیست! بنا بر فرمایش حضرت علی(ع): «ولا یدرک الحق إلا بالجد»!
محمود کرمشاهی؛ دکترای جامعهشناسی (بررسی مسائل اجتماعی ایران)
انتهای پیام/180/