به گزارش گروه رسانههای خبرگزاری تسنیم، بی شک این روزها بیش از هر زمان دیگری، نیازمند همدلی و همراهی در مشکلات و تنگناهای ناشی از دوران دفاع در برابر صهیون سفاک و کودک کش هستیم.نه این که التهاب و برخی ناهمدلی ها و کم رحمی ها که البته در جامعه ایرانی اندک است، فقط مختص زیست و زمانه و جامعه ماست، بلکه نمونه آن را فراوان در همه دنیا و جوامع دیده ایم. نزدیک ترین آن در حافظه ما دوران کرونا بود که شهروندان توسعه یافته ترین و پیشرفته ترین کشورها چگونه به فروشگاه های مواد غذایی هجوم می بردند. در عین حال، طبیعت و خلق و خوی آدمی گرفتار چنین رفتارهایی هست که به هنگامه التهاب، نگران وضعیت زیست و اقتضائات مادی خود باشد.
ما، امروز و میدان نبرد
با این توصیف، آن چه امروز ما را به طرح چنین موضوعی واداشته، شرایط ویژه ای است که به سبب تجاوز رژیم سفاک کودک کش، به خاک عزیزتر از جانمان ایران سربلند است. در این شرایط طبیعی است که التهابات و احساس نگرانی از آینده تشدید و منجر به برخی رفتارها از سوی مردم شود که ما رعایت آن را این جا رفتار همدلانه و رحم به یکدیگر می نامیم و چند مورد را با هم مرور می کنیم.
مصادیق این همدلی چیست؟
1-در دریافت اجاره بها سخت نگیریم؛ اگر خدای ناکرده، این نبرد و دفاع از وطن مشمول زمان و طولانی شود، طبیعی است که شرایط از اکنون متفاوت تر خواهد بود. اساسا زمانه و شرایط دفاع، اقتضائات و ویژگی های خود را دارد که ما قصد پرداختن به آن را نداریم. اما یک نمونه از مصادیق رحم به یکدیگر، مسئله سخت و بعضا جانکاه اجاره بها برای مستاجران است. امروز در شهرهای بزرگ، اجاره های 15 و 20 میلیونی و بیشتر از این، یک موضوع کاملا عادی است. مبالغی که در شرایط عادی، همچون حکم جان کندن از مستاجر را دارد چراکه به محض یک چشم به هم زدن، زمان پرداخت اجاره فرا می رسد و باز باید مبلغ زیادی را پرداخت کرد تا اعضای خانواده فرد، بی سر پناه نمانند.
حال اگر مالکان بخواهند چشم بر واقعیت این روزهای کشور ببندند و در برابر مستاجران بیچاره، همچنان سفت و سخت باشند پس «انسانیت» و انصاف و جوانمردی چه می شود؟ آن چه همه ما می بینیم و می دانیم، اغلب مالکان دستشان به دهانشان می رسد و بلکه برخی بسیار توانمند و متمول تر از آن اند که زندگی شان با یک اجاره مختل شود، پس بیایید و رحمی کنید و یک بار هم با مستاجرها مهربان باشید. باور کنید این مهربانی شما جای دوری نمی رود، آن مستاجر هم مثل شماست، فرزند دارد، مخارج زندگی و تورم دارد، پس به او مهربانی کنید که قطعا، خداوند این مهربانی تان را می بیند و در جایی که باورتان نخواهد شد، دستتان را می گیرد.
2-اجناس و کالاها را انبار نکنیم؛ خوشبختانه با تدابیری که توسط بخش دولتی و اصناف صورت گرفته است، تا امروز بازار التهاب ویژه ای به خود ندیده است. البته این مسئله ممکن است در شهرهای مختلف شکل متفاوتی داشته باشد اما مقداری از نگرانی در خریدها و ذخیره سازی طبیعی است اما از یک موقعیت و رفتاری که سبب ساز ایجاد التهاب و ضایع شدن حقوق دیگران می شود، ناپسند و ناهنجار است. اجازه بدهیم بازار و روند تزریق کالاهای اساسی توسط تولیدکنندگان و اصناف مسیر طبیعی خودش را طی کند و لازم است به اطمینان بخشی مسئولان اصناف و وزارت بازرگانی اعتماد کنیم چراکه آنان تاکید کرده اند، در تامین کالاهای اساسی هیچ مشکلی وجود ندارد.
3-اگر بنزین داریم، جایگاه ها را شلوغ نکنیم؛ وقتی بپذیریم که در شرایط ویژه شاید لازم نباشد بی جهت از خودروها استفاده کنیم، بنابراین میزان مصرف هم کاهش می یابد. اما بخشی از جامعه تصور می کند با ذخیره سازی بنزین در باک خودرو، تمام مشکلات شرایط «بحران» برطرف می شود. فردی را می شناسم که از روز نخست حمله صهیونی به کشور، روزانه بخشی از وقت اش را در صفوف بنزین می گذراند. نمی دانم این حجم بنزین را کجا و چطور مصرف و ذخیره می کند.
4- اوقات یکدیگر را تلخ نکنیم؛ شرایط دفاع و جنگ، در ذات خود سطحی از نگرانی و اضطراب را داراست، پس چه ضرورتی دارد که حتی به مهم ترین دلایل، کام دیگران را تلخ کنیم. واقعا چه ضرورتی است که با دیگرانی که همفکرمان نیستند وارد بحث های اختلافی و چالش برانگیز شویم؟ اگر لحظه ای بیندیشیم، نه تنها در شرایط ویژه ای همچون اکنون، بلکه در تمامی مواقع، بحث و جدل های ناتمام بر سر موضوعات مورد اختلاف چه آورده و نتیجه ای جز ناکامی و تخریب روانی دارد؟
5- روحیه بخش باشیم؛ چقدر چندش آورند کسانی که نسبت به وطن و آب و خاکشان بی تفاوت اند. در این موضوع نمی خواهم در لفافه و با استعاره بنویسم، چون وطن فروشی عینا خیانت به تمدن، فرهنگ و تمامی خون ها و ارزش هایی است که تا امروز این سرزمین بزرگ را پایدار داشته است. پس تلاش کنیم، با پمپاژ امید و انتشار حس وطن دوستی، روحیه بخشی کنیم و حال خودمان و جامعه را بهتر کنیم.
6- و در آخر، به آقای مهربان و رئوف مان امام رضا(ع) که او خود یک «مجاهد خستگی ناپذیر» است و ایران هم ایرانِ امام رضاست، توسل کنیم و بخواهیم که او خود مدد رسان مجاهدان خستگی ناپذیر وطن مان ایران در شکست رژیم کودک کش صهیونی باشد. ان شاءا...
منبع: خراسان
انتهای پیام/