به گزارش خبرگزاری تسنیم از ساری، ساحل محمودآباد از طلوعی طلایی آغاز میشود. هنوز خورشید کاملاً اوج نگرفته، ولی صدای خندهی کودکی که پا در آب میزند، آغاز شورِ یک روز پررفتوآمد است. شنهای داغ و نسیم نمکی بوی زندگی میدهند. از تهران، قم و حتی مشهد و دیگر نقاط خانوادهها به مازندران آمدهاند. برخی گذراندن چند روزی بدون تنش.
برخی زیر سایهبانهای رنگی به افق های دوردست دریا با آن صدای آرام بخش دریا مینگرند، برخی دیگر در صف بلال داغ ایستادهاند، و عدهای دل به آب زدهاند. در چنین فضاهایی، دریا تنها آب نیست؛ دریا زبان آرامش است، زبان تنهایی، زبان رهایی.
اما همین آبیِ آرام، ناگهان میتواند تبدیل به دشمنی ساکت شود. تنها در هفته گذشته، نیروهای امداد و نجات در سواحل مازندران موفق به نجات جان 46 نفر شدند؛ کسانیکه شنا را در عمقهای بیپایان آغاز کردند، بیآنکه بدانند تا مرز مرگ چقدر نزدیک شدهاند.
صدای فریاد، صدای زندگی
روایتهایی از مرز مرگ و زندگی روایتهایی است که ناجیان غریق و مردم آن را برای تسنیم شرح میدهند.
«فقط یه لحظه برگشتم تا پسر کوچیکمو صدا بزنم، وقتی برگشتم دیدم همسرم دیگه روی آب نیست..."این را نرگس میگوید، زنی 35 ساله از قم که برای اولین بار به محمودآباد آمده بود. صدایش هنوز میلرزد. "فکر کردم تموم شد. ولی یه ناجی رسید و همسرم و از آب کشید بیرون. هنوزم باورم نمیشه."
ناجی که همسر نرگس را نجات داده، با سنی حدود 27 ساله میگوید: "ما فقط چند ثانیه وقت داریم. وقتی کسی دست و پا میزنه، یعنی هنوز امید هست. ولی اگه ساکت شد، یعنی داره میره..."
لبخند دوباره، بعد از نفس آخر
در ساحل بابلسر جایی که تراکم مسافران ورودی به مازندران زیاد است، پسری 22 ساله با چشمانی پر از اشک، کنار مادرش نشسته. مادرش میگوید: "پسرم شنا بلد بود، ولی جریان آب خیلی قوی بود. وقتی دیدم دستاش دیگه بالا نمیاد، جیغ زدم. ناجیها مثل فرشته از راه رسیدن."
وی به آرامی میگوید: "فکر کردم دیگه تمومه. آب همهجا بود. ولی وقتی دست ناجی رو گرفتم، انگار دوباره به دنیا اومدم."
ناجیان، بینام و نشان اما همیشه حاضر
امدادگران هلال احمر مازندران امسال با تنوعی از خدمت از جنگل و کوه و دریا تا امدادرسانی مناطق جنگ زده وارد میدان شدهاند.
با مرور آمارها متوجه میشویم که در طرح امسال، بیش از 1144 ناجی غریق، 122 امدادگر، 5 آمبولانس، 10 قایق و 31 پست سیار در سواحل مازندران فعال هستند.
غلامعلی فخاری، مدیرعامل جمعیت هلال احمر مازندران، میگوید: "ما فقط نجات نمیدیم، بلکه آموزش، پانسمان، انتقال به مراکز درمانی و حتی حمایت روانی هم ارائه میدیم."
دریا، پناهگاه روحهای خسته
گفتوگو با خانوادههای ایرانی را تسنیم در سواحل مازندران پی میگیرد.
در سایهبان کوچکی در ساحل فریدونکنار، خانوادهای پنجنفره نشستهاند. مادر خانواده، خانم رضایی، میگوید: "ما از تهران اومدیم. واقعاً خسته بودیم. ترافیک، استرس کار و وقایع اخیر... اینجا انگار یه دنیای دیگهست. بچههام تو آب بازی میکنن، منم فقط به صدای موج گوش میدم."
پدر خانواده اضافه میکند: "ما هر سال میایم، ولی امسال ناجیها خیلی بیشتر دیده میشن. همین باعث میشه با خیال راحتتری بچهها رو بذاریم تو آب."
روایت زوج جوان مشهدی
زهرا و محمد، زوجی جوان که تازه ازدواج کردهاند، میگویند: "برای ماه عسل اومدیم شمال. اولش نگران بودیم چون شنیده بودیم چند نفر غرق شدن. ولی وقتی دیدیم ناجیها با جتاسکی و قایق گشت میزنن، خیالمون راحت شد. حتی یه بار یکی از بچهها داشت با تیوپ دور میشد، سریع نجاتش دادن. و یا حتی توی ساحل یک غرقی را آوردند که فاصلهای تا مرگ نداشت اما به حول قوه الهی نجات پیدا کرد."
نجات 46 نفر از خطر مرگ در آبهای ساحلی مازندران
مدیرعامل جمعیت هلال احمر مازندران گفت: با اجرای طرح پیشگیری و کاهش غریق در ساحل این استان ، نجاتگران این جمعیت موفق شدند 46 نفر را از خطر مرگ در دریا نجات دهند.
غلامعلی فخاری مدیرعامل جمعیت هلال احمر مازندران در گفتوگویی با بیان اینکه امسال نیز در اجرای طرح پیشگیری و کاهش غریق در 400 کیلومتر نوار ساحلی استان، امدادگران و نجاتگران جمعیت هلال احمر با مشارکت ناجیان غریق از اول خرداد در این مناطق مستقر شدند اظهار داشت: در راستای اجرای این طرح 3 پایگاه ثابت دریایی، 31 پست سیار ساحلی با گشت زنی روزانه 122 نفر امدادگر و نجاتگر و 1144 ناجی غریق مشارکت دارند.
وی گفت: بهکارگیری روزانه 5 دستگاه آمبولانس، 5 فروند جت اسکی، 10 فروند قایق، 9 دستگاه خودروی پشتیبانی و 31 دستگاه موتورسیکلت تنها بخشی از تدارک هلال احمرمازندران برای اجرای طرح مذکور است.
فخاری با تاکید بر اینکه تابستان امسال تمامی توان عملیاتی جمعیت هلال احمر استان مازندران بر محور پیشگیری و کاهش غریق در ساحل متمرکز شده است تصریح کرد: ارائه خدمات حضوری نظیر پانسمان و آتل بندی، انتقال مراکز درمانی از دیگر خدمات هلال احمر بود.
فخاری با اشاره به اینکه عدم آگاهی افراد نسبت به وضعیت توپوگرافی و تغییرات بستر دریا در نوار ساحلی و نیز عدم آشنایی به قواعد شنا و وجود جریان شکافنده از عمدهترین دلایل غرق شدن مردم قلمداد میشود، گفت: متاسفانه افراد زیادی توصیههای نجاتگران و امدادگران هلال احمر را در نظر نمیگیرند و با شنا در مناطق حادثه خیز جان خود را به خطر میاندازند.
دریا بهمثابه درمان
روانشناسان اجتماعی، در گفتوگویی با تسنیم میگویند: "دریا برای بسیاری از مردم ایران، بهویژه ساکنان شهرهای بزرگ، نقش یک پناهگاه روانی رو داره. صدای موج، فضای باز، و حس بیزمانی، همه باعث کاهش اضطراب و بازسازی ذهنی میشن. اما حضور ناجیان و آموزش عمومی اهمیت حیاتی داره و میتونه آرامش رو چندین برابر کنه."
انتهای پیام/