به گزارش خبرگزاری تسنیم از کرج، در روزی که آسمان اغلانتپه هم غمزده و گرفته بود، اهالی با قلبهایی پر از اندوه و افتخار به استقبال پیکر پاک فرزند شهیدشان آمدند؛ رمضانعلی چوبداری، مسئول روابط عمومی سپاه استان البرز که در حمله ناجوانمردانه رژیم صهیونیستی به سپاه به شهادت رسید، در روستای کوچک اما پرافتخار اغلانتپه از توابع شهرستان چهارباغ به خاک سپرده شد.
حضور پرشور مردم، خانواده، دوستان، همرزمان و اصحاب رسانه، جلوهای از وحدت و همدلی مردم استان البرز در پاسداشت خون پاک شهدا بود. بسیاری از اهالی، رمضانعلی را از سالها پیش میشناختند؛ مردی از دل روستا، متواضع، مردمدار و همیشه لبخند بر لب. او هیچگاه گذشتهاش را فراموش نکرد و حتی در مقام مسئولیت هم، در شادی و غم مردم محل شریک بود.
رمضانعلی چوبداری را در منطقه، همه میشناختند، نه به خاطر مسئولیتش در سپاه، بلکه بهخاطر روح بلند و قلب مهربانش. او مردی سادهزیست و مؤمن، نگاهش آرام و کلامش دلنشین بود. همه همکاران و همرزمانش از این مرد بااخلاق و متعهد به نیکی یاد میکردند و میگفتند حضورش، حتی در سختترین لحظات، مایه دلگرمی و آرامش بود.
پیکر شهید چوبداری با شکوه و احترام خاصی از میدان شهدای اغلانتپه تا گلزار شهدای این روستا تشییع شد. صدای نوحه و شعارهای مردم، اشک و افتخار را در هم آمیخته بود. سه فرزند پسر و یک نوزاد دختر از وی به یادگار مانده است. اوج استقامت را در چهره پسر نوجوانش دیدم که بالای خودروی حامل پیکر پدر شهیدش، از تابوت پر از گل عکاسی میکرد.
«فاطمه» نوزادی که آرزوی شهید چوبداری بود و پس از شهادت پدر متولد شد و از آغوش گرم او محروم ماند، در این مراسم حضور نداشت اما تصویر مونتاژ شده وی در کنار عکس پدر، اشکهای حاضران را بر گونهها سرازیر کرد. کوچکترین فرزند پسر این شهید که گویی درک آنچنانی از این ماجرا ندارد، با نوازش صورت پدر از روی قاب شیشهای، جگر هر بینندهای را میسوزاند.
شهید چوبداری را تنها در قاب رسمی نمیتوان شناخت، او مرد میدان بود، در خط مقدم جهاد تبیین و در سنگر رسانه و فرهنگ. شهادت این سرباز وطن نتیجه کینهای قدیمی است؛ دشمنی کور صهیونیستها با صدای حقیقت، قلمی که از مظلوم دفاع کند و قدمی که برای عزت ایران برداشته شود. شهید چوبداری، مرد رسانهای مقاومت بود و این دشمن را آزار میداد.
حمله ناجوانمردانهای که به شهادتش منجر شد، نمونهای دیگر از ترس دشمن از صدای حق بود، غافل از اینکه صدای شهید خاموش نمیشود و پسرانش، دختر نوزادش، مردم روستایش و هزاران دلشکسته و وفادار، راهش را ادامه خواهند داد. گلزار شهدای اغلانتپه، یک نام دیگر به خود دید؛ شهید رمضانعلی چوبداری اما نام او در دلها حک شده است.
در نهایت، پیکر پاک این شهید والامقام در گلزار شهدای اغلانتپه و در کنار دیگر شهیدان روستا آرام گرفت اما نام و یادش در دلهای مردم زنده خواهد ماند. شهید رمضانعلی چوبداری، فرزندی از خاک پاک البرز، رفت اما راهش، آرمانش و عشق بیپایانش به این سرزمین، در دل مردمانش جاودانه خواهد ماند. بر ماست که راه این شهید و همرزمانش را ادامه دهیم.
مینا صدیقیان
انتهای پیام/